به گزارش خبرگزاری شبستان، مریم اردبیلی، آیندهپژوه و کارشناس حوزه زن و خانواده، در برنامه «آفتاب شرقی» با اشاره به مفهوم عمیق صبر در نگرش توحیدی گفت: ریشه صبر به معنای عام و کاملش در جهانبینی توحیدی فقط در معنای تام و اتم آن محقق میشود. خداوند در آیه شریفه «وَ نَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَ الْأَنفُسِ وَ الثَّمَرَاتِ» میفرماید وقتی نقصی در اموال، جان یا دستاوردهای انسان پیش میآید و او دچار مصیبت و ابتلا میشود، باید بشارت داد به صابران؛ یعنی کسانی که از دل همین رنج و مصیبت، رشدی دیگر میسازند.
وی افزود: کسانی که هنگام مصیبت میگویند «إِنَّا لِلّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ» در واقع ریشه صبرشان در همین دیدگاه ازلی و ابدی نهفته است. در این جهانبینی، انسان میداند که از کجا آمده و به کجا بازمیگردد. چنین باوری، صبر را به یک فضیلت وجودی و عامل رشد و کمال تبدیل میکند.
اردبیلی ادامه داد: انسان مؤمن با باور به اینکه «تمام عالم در ید اراده الهی است» و هیچ برگی از درخت نمیافتد مگر به اذن او، به آرامش میرسد. بیماری، فقدان عزیزان یا هر مصیبت دیگری جزئی از سنت الهی است و وقتی انسان خود را در دایره تدبیر الهی ببیند، اضطرابش فرو مینشیند.
آیندهپژوه و کارشناس حوزه زنان و خانواده تصریح کرد: اگر انسان احساس کند از مرز عالم مادی فراتر رفته، حتی در سختیهای زندگی روزمره نیز آرام میگیرد. وقتی در خانه، در مواجهه با بیماری یا تنگنا، بداند که خداوند در همان لحظه ناظر اوست و هر صبر و شکیباییاش ثبت میشود، درمییابد که هر لحظه برایش پلهای از رشد است. این دستگاه فکری است که به انسان آرامش میدهد.
وی تأکید کرد: صبر تنها یک مهارت رفتاری نیست، بلکه نتیجه یک دستگاه فکری عمیق است. مثل بیماری که میداند تیغ طبیب هرچند درد دارد اما درمانگر است؛ انسان مؤمن نیز باور دارد که سختیها وسیلهای برای درمان درون و تعالی روح او هستند.
اردبیلی افزود: در جهانبینی توحیدی، صبر همراه با معرفت معنا مییابد و درک جایگاه صبر بدون آگاهی از حکمت الهی ممکن نیست. قرآن کریم نیز در موارد متعدد، صبر را در کنار نماز آورده است، چراکه مؤمن با اتصال روزانه به مبدأ آفرینش، یاد ازل و ابد را فراموش نمیکند و از همین پیوند درونی، طمأنینه و قدرت صبر میگیرد.
این کارشناس حوزه زنان با بیان مثالی توضیح داد: وقتی انسان بداند در برابر یک معلم یا بزرگی قرار دارد، رفتار خود را کنترل میکند. حال اگر انسان خود را در محضر پروردگار و زیر نگاه کرامالکاتبین ببیند، صبورتر و عاقلانهتر رفتار میکند، چراکه میداند هیچ لحظهای از صبر او هدر نمیرود.
وی گفت: در آغاز، صبر ممکن است دشوار و طاقتفرسا به نظر برسد و انسان احساس کند که دیده نمیشود، اما اگر بداند خالق هستی ناظر هر لحظه اوست، هیچ زحمتی بیثمر نخواهد بود و همین آگاهی منشاء رشد روحی و معنوی انسان میشود.
کارشناس حوزه زنان در پایان خاطرنشان کرد: رشد معنوی در روح انسان یکباره اتفاق نمیافتد، بلکه نیازمند صبر، مجاهدت و استمرار است تا روح آدمی ذرهذره به دارایی و کمال برسد. جهان بینی و دستگاه فکری و روحی ما صبر را میسازد و صبر این دستگاه را توسعه میدهد.
نظر شما