خبرگزاری شبستان، گروه بینالملل: مسجد هوانگچِنگ در قلب شهر چِنگدو در کشور چین قرار دارد. طرح مسجد هوانگچِنگ از الگوی باغهای معابد سنتی چین الهام گرفته است. هرچند ساختمان آن به سبک سلسله «چینگ» ساخته شده، تزئینات درونیاش کاملاً وفادار به اصول اسلامی است و در آن خبری از نقوش انسانی یا حیوانی نیست و زیبایی فضا از طرحهای گیاهی و خوشنویسی آیات قرآن کریم پدید آمده است.
طراحی کنونی مسجد در سال ۱۹۹۷ میلادی به پایان رسید و ترکیبی است از سبک معماری عربی با عناصر برگرفته از دوران سلسلههای «مینگ» و «چینگ»، که یادآور معابد کنفوسیوسی است.
این مسجد با دیواری عظیم به ارتفاع ۹ متر و پهنای ۴ متر در میانه دوره سلسله «چینگ» ساخته شد. بر سردر اصلی آن کتیبهای افقی با عنوان «مسجد هوانگچِنگ» نقش بسته است که در دو سویش درها و نردههای آذینیافته قرار دارد.
شبستان مسجد حدود ۳۸۰ متر مربع وسعت دارد و گنجایش ۶۰۰ تا ۷۰۰ نمازگزار را دارد.
«چِن جین»، یکی از مدیران مسجد میگوید که در نماز جمعه معمولاً حدود هزار و پانصد نفر حضور مییابند. مؤذن با استفاده از بلندگو اذان را در فضای بیرون طنینانداز میکند، اما در سایر اوقات اذان بدون بلندگو خوانده میشود.
در تالار تاریخ مسجد، دو سنگنوشته یادبود نگهداری میشود که در سال ۱۹۵۰ میلادی از سوی دولت مرکزی چین به مسلمانان استان سیچوان اهدا شده است.
یکی از این کتیبهها به خط «گُوو مورو»، نویسنده و باستانشناس برجسته چینی، نگاشته شده و بر آن جملهای زیبا نقش بسته است: «ما با یکدیگریم؛ برادریم».
کتیبه دوم به قلم «جانگ لان»، معاون رئیسجمهوری وقت چین و بنیانگذار «اتحادیه دموکراتیک چین» نوشته شده است. در آن آمده است: «ما بر یک سرزمین زندگی میکنیم، اما بهسبب فاصله و انزوا یکدیگر را نمیشناختیم. روزگاری زیر سلطه اربابان فئودال مورد ستم بودید، اما اکنون، با برپایی جمهوری خلق چین، همه اقلیتها برابر و برادرند. ما با گفتوگو و آموزش، دانش خویش را گسترش خواهیم داد و اقتصاد خود را پیش خواهیم برد، تا دیگر بیگانه نباشیم و به هم نزدیکتر شویم».
این کتیبهها یادگار روزهاییاند که چِنگدو در دسامبر ۱۹۴۹ آزاد شد، اندکی پس از تأسیس جمهوری خلق چین. این کتیبهها گواهی هستند بر آنکه جامعه مسلمان این شهر از آن پس توانست آزادانه و بدون تبعیض به اجرای شعائر اسلامی بپردازد.
مسجد هوانگچِنگ دارای امکانات گوناگونی از جمله پناهگاه، محل وضو، انبار قرآن و کتابخانهای عمومی است که پس از نماز، در اختیار نمازگزاران و بازدیدکنندگان قرار دارد. کتابهای موجود در آن شامل متون دینی، آثار عمومی و رمانهای فرهنگی است.
این مسجد با وجود امکانات مدرن، چهره سنتی خود را حفظ کرده و در کنار جایگاه مذهبیاش، به مرکزی برای آموزش اسلامی، دیدار علمای جهان اسلام و برگزاری آیینهایی همچون عقد نکاح مسلمانان بدل شده است.
چن جین میگوید: «در چِنگدو بیش از دههزار مسلمان زندگی میکنند که بیشترشان از قوم هویی و پیرو مذهب حنفیاند؛ در حالیکه بیشتر مسلمانان اندونزی پیرو مذهب شافعی هستند.»
مسجد در مرکز شهر چنگدو و تنها ۱۰۰ متر با میدان مشهور «تیانفو» فاصله دارد؛ جایی که در عصرها و روزهای تعطیل، مردم برای لذتبردن از فضای شهری به آنجا میآیند.
مسجد هوانگچِنگ نمونهای درخشان از همزیستی و آمیزش فرهنگ اسلامی با معماری سنتی چین است؛ جایی که ایمان و زیبایی، شرق و غرب، در کنار هم معنا یافتهاند و نشان میدهند که گوناگونی، نه عامل جدایی، بلکه سرچشمهای از هماهنگی و شکوه است.
نظر شما