به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از پایگاه اطلاع رسانی آیتالله العظمی جوادی آملی، معظم له در ادامه شرح کلمات قصار نهجالبلاغه، با اشاره به کلام نورانی ۱۸۱ امیرالمؤمنین علیهالسلام بیان داشت: حضرت در این حکمت می فرماید: «ثَمَرَةُ التَّفْرِیطِ النَّدَامَةُ، وَثَمَرَةُ الْحَزْمِ السَّلَامَةُ»، ثمره تفریط و کوتاهی ندامت است و ثمره حزم و دور اندیشی، سلامت! انسان نباید کاری را بدون اندیشه، تدبیر و دور اندیشی انجام دهد، چرا که رفتار فردی او با جامعه مرتبط است و هر تصمیم شخصی در نظام اجتماعی تأثیرگذار خواهد بود.
ایشان با تبیین جایگاه عقل نظری و عقل عملی، تأکید کردند: عقل نظری مسئول اندیشهورزی و تشخیص حق از باطل است، در حالی که عقل عملی عهدهدار تصمیمگیری و اراده است؛ و این دو دستگاه از هم جدا هستند و تنها روح قوی و نفس انسانی و ایمان الهی است که این قوا را هماهنگ می کند تا مسیر زندگی انسان درست پیش برود.
معظمله اذعان داشتند: جهاد درونی آن است که انسان، قوا و نیروهای درونی خود را بشناسد، وظیفهی هر یک را بفهمد و آنها را هماهنگ سازد تا تصمیمی درست و عمل صالح از او صادر گردد.
حضرت آیتالله العظمی جوادی آملی اظهار داشت: کارهایی که در حوزه و دانشگاه انجام میشود، در حوزه عقل نظری است و هدف آن جهلزدایی در برابر علم است؛ اما کار مربیان اخلاق و مصلحان اجتماعی، در قلمرو عقل عملی قرار دارد و به «جهالتزدایی» میپردازند.
معظمله تأکید کرد: جهالت، در تصمیمگیریها و رفتارهای عملی انسان بروز میکند، مانند اداره جامعه و شئون زندگی؛ در حالیکه جهل، مربوط به ندانستن علمی است.
ایشان با اشاره به روایت نورانی «رُبَّ عَالِمٍ قَدْ قَتَلَهُ جَهْلُهُ، وَ عِلْمُهُ مَعَهُ لَا یَنْفَعُهُ»، افزود: بسیاری از افراد از نظر علمی باسوادند، اما در عمل گرفتار جهالتاند و در تصمیمسازیهای خود عاقلانه رفتار نمیکنند. از اینرو انسان باید چنان زندگی کند که کارگاه تصمیمسازی درونیاش بر اساس عقل و تقوا عمل کند و تصمیمگیرنده فقط از آن تبعیت نماید؛ علم به تنهایی کافی نیست؛ بسیاری از دانایان در اثر نداشتن عقل عملی و تصمیمگیری صحیح، گرفتار جهالت در رفتار میشوند.
معظمله خاطرنشان کرد: ثمرهی علم زمانی حاصل میشود که با عقل عملی پیوند یابد و اندیشهورزی به تصمیمسازی و سپس تصمیمگیری منتهی گردد.
ایشان تصریح کرد: امیرالمؤمنین علیهالسلام در حکمت ۴۸ نهجالبلاغه فرمودند: «الظَّفَرُ بِالْحَزْمِ، وَ الْحَزْمُ بِإِجَالَةِ الرَّأْیِ، وَ الرَّأْیُ بِتَحْصِینِ الْأَسْرَارِ»، حزم یا همان دوراندیشی و تدبیر، امری ساده و بدیهی نیست؛ بلکه نیازمند اندیشه سازی و فرآیند تصمیمسازی حساب شده است. پیروزی در امور فردی و اجتماعی، زمانی محقق میشود که تصمیمها بر پایهی اندیشهسازی حسابشده، جمعآوری و تحلیل آراء باشد و اندیشه صحیح نیز به رازداری و حفظ اسرار است.
معظمله افزود: تا آراء و دیدگاههای مختلف با دقت بررسی و جمعبندی نشود، و تا اسرار و اطلاعات مهم در محدودهی اهلش محفوظ نماند، تصمیمگیریهای علنی و شتابزده نه تنها به نتیجه نمیرسد، بلکه مایهی زیان و پشیمانی خواهد شد.
ایشان در پایان یادآور شد: کسی که اهل تفریط باشد و بدون تدبیر اقدام کند جز پشیمانی بهرهای نخواهد برد، و آنکه اهل حزم، دوراندیشی و اندیشه باشد، از سلامت و پیروزی برخوردار خواهد شد.
نظر شما