به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از رشت، زهرا بهروز آذر، معاون رییس جمهور در امور زنان، در سی و دومین اجلاس سراسری نماز که در شهر رشت برگزار شد، با تأکید بر نقش محوری خانواده و زنان در تقویت فرهنگ نماز اظهار کرد: خوشحالم که محور این برنامه به موضوع زنان، مادران و خانواده اختصاص یافته است، چرا که خانواده روح تمدن انسانی است و انسان نخستین بار عشق، اعتماد، مسئولیت و ایمان را در خانه تجربه میکند.
معاون رییس جمهور در امور زنان با اشاره به چالشهای جهانی در عصر حاضر اضافه کرد: امروزه بیش از ۱۳۰ کشور جهان با چهار ابرچالش اساسی مواجه هستند؛ تغییرات جمعیتی، مهاجرت و شهرنشینی، تغییرات اقلیمی و تحول فناوری. این تغییرات نه تنها ساختار اجتماعی کشورها را تحت تأثیر قرار میدهند بلکه باعث ایجاد شکاف نسلی و فاصله میان والدین و فرزندان نیز شدهاند.
بهروز آذر با بازخوانی خاطرات گذشته خانوادهها بیان کرد: در گذشته، خانهها کوچک اما دلها بزرگ بودند. نسلها بدون نیاز به برنامهها و طرحهای رسانهای پرورش مییافتند و خانوادهها در بحرانها پناهگاه یکدیگر بودند. ارزشهایی مانند احترام به بزرگترها، وفاداری، تعهد و ایمان، ستونهای استواری بودند که خانهها را نگه میداشتند، اما امروز در جهان پرشتاب و رسانهزده، این ارزشها به تدریج کمرنگ شدهاند.
وی با بیان اینکه وظیفه ما این است که این میراث خانوادگی گرانبها را که نسلها سینه به سینه منتقل کردهاند، حفظ کرده و به فرزندان خود منتقل کنیم، افزود: انسان مدرن در میان انبوه صداها و تصاویر دیجیتال احساس تنهایی میکند و بسیاری از مشکلات روانی، افسردگی و حتی خودکشی، ریشه در همین انزوا دارد.
معاون رییس جمهور در امور زنان، با تأکید بر نقش نماز در رفع تنهایی، جلوگیری از انزوازدگی و تقویت ایمان بیان کرد: نماز، گفتگوی روزانه با منبع بیپایان معناست. کسی که با خدا سخن میگوید، امید خود را باز مییابد و خانهای که در آن نماز جاری است، پناهگاه جان خسته انسان امروز است.
معاون رییس جمهور در امور زنان با اشاره به اهمیت تربیت فرزند در خانواده تصریح کرد: اصل اول در تربیت فرزند، الگو بودن والدین است. تربیت با رفتار والدین شکل میگیرد و نه صرفاً با گفتار. کودک از حضور والدین در نماز و رفتارهای ایمانی آنان الگو میگیرد. صداقت در گفتار، وفای به عهد، آرامش در عبادت و صبر در مواجهه با مشکلات، همه کلاسهای خاموش تربیت ایمان هستند.
به گفته بهروزآذر؛ اصل دوم، آموزش تدریجی است. ایمان کودک را نمیتوان تحمیل کرد؛ بلکه باید در فضای محبت، گفتوگو و تجربه زیباییها پرورش یابد. محبت، مقدمه معرفت است و کودک باید بداند هر نعمتی از محبت خداست. والدین با رفتار و گفتار خود یکتایی خداوند را به فرزند میآموزند و او را به زندگی با توحید و دوری از وابستگی به مال و مقام هدایت میکنند.
نظر شما