به گزارش خبرگزاری شبستان از فارس، صدای خندههای کودکانه که در حیاط خانه پیچیده، توپ کوچکی که به دیوار میخورد و دستهای کوچک که در تلاشاند دنیای اطراف را کشف کنند؛ اینها علاوه بر صحنههای بازی، سنگ بنای شخصیت فردای انسانهاست. هر خنده، هر کنجکاوی و هر تجربه هیجانی، دروازهای است به جهان نوجوانی و بزرگسالی، جایی که مهارتهای هیجانی و اجتماعی شکل میگیرد.
تحقیقات روانشناسی و تربیتی نشان میدهد که سالهای ابتدایی زندگی، به ویژه دورهای که از تولد تا هشت سالگی امتداد دارد، نقش تعیینکنندهای در شکلگیری شخصیت، مهارتهای هیجانی و رشد فکری کودکان دارد.
خادمی، مشاور تربیتی، به اهمیت دوران کودکی و نوجوانی در شکلگیری شخصیت و رشد هیجانی افراد میپردازد و تاکید میکند که تربیت صحیح در سالهای ابتدایی زندگی پایهای برای موفقیت در نوجوانی محسوب میشود.
وی با اشاره به حساسیتهای دوره نوجوانی میگوید: «دوره نوجوانی مرحلهای است که هیجانات فرد بسیار قوی و غالب است و اگر در یک محیط تربیتی مناسب قرار نگیرد، ممکن است آسیبهای جدی به رشد او وارد شود. اما این مرحله ارتباط مستقیم با کیفیت تجربههای او در سالهای اولیه زندگی دارد.»
خادمی ادامه میدهد: «هشت سال اول زندگی، سالهایی است که فرزند باید در بعد پرورشی رشد پیدا کند. این یعنی کودک باید فرصت بازی کردن، تجربه هیجانات مختلف و لمس کردن محیط اطرافش را داشته باشد. این تجربهها زمینهساز آمادگی او برای ورود به دوره نوجوانی است.»
خادمی درباره نقش والدین هم میگوید: «گاهی والدین فکر میکنند با محدود کردن تجربههای هیجانی کودک، او را محافظت میکنند، اما واقعیت این است که صبر و همراهی والدین و اجازه دادن به کودک برای تجربه، بازی و تعامل، زمینهساز رشد شخصیت سالم و پایدار است.»
او با ذکر مثال ادامه میدهد: «فرض کنید مادر در آشپزخانه مشغول کار است و کودک میخواهد بخشی از کار را تجربه کند یا با اشیاء اطراف بازی کند. اگر والدین اجازه دهند، این تجربهها به رشد فکری و تنظیم هیجانات او کمک میکند. این صبر و همراهی، سرمایهای است که در نوجوانی و بزرگسالی بازده بالایی دارد.»
خادمی یکی از اصول اساسی تربیت را شنونده بودن والدین میداند و میگوید: «والدین باید بیشتر گوش دهند تا صحبت کنند. شنیدن حرفهای فرزندان و درک احساساتشان، پایهای برای تربیت صحیح و ایجاد رابطهای مثبت با نوجوان است.»
خادمی در پایان میگوید: «فرصت تجربه هیجانی، شنیده شدن و همراهی والدین، سه رکن اساسی تربیت موفق کودک است. وقتی این سه عنصر در کنار هم قرار گیرد، نوجوانی آرام، متعادل و خلاق خواهیم داشت که میتواند در جامعه فردی اثرگذار باشد.»
نظر شما