به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از انجمن موسیقی ایران، بابک رضایی در این یادداشت آورده است:
۱ .نکوداشت چهلمین سالگرد تاسیس انجمن موسیقی ایران، صرفاً شوقی برای یادبود گذشت ِ چهار دهه نیست بلکه جشن چهل سالگی و بلوغ ِ نهادی ست که خشت به خشت ِ پایداری، بالندگی و تعهّد ِاو به موسیقی را ، هنرمندان پیشکسوت و جوان و علاقهمندان به این هنر ِ بیبدیل نهاده اند .
این ” چلّه گذری”، فرصتی مغتنم برای درنگی ِعمیق در جایگاه ِ یگانه ی این نهاد، بازخوانی دستاوردها، و نگاهی راهبردی به ماموریتهای ِ پیش رو، در عرصه ی پیچیده و پویای موسیقی معاصر ایران است.
چرا که این انجمن، به مثابه ی خانه مشترک ِ همه ی دلسوزان موسیقی این سرزمین، دارای جایگاهی حیاتی برای ایفای نقش ِ دو سویه ی “حفظ میراث گذشته” و” پشتیبانی از آینده ” است.
۲. سویه نخست : نگاهبانی از موسیقی ِ ریشهدار و مایه ور ایرانی
انجمن، وارث میراث گرانسنگی از مقامها ، ردیفها و شیوههای اجرایی است و همچنین مسئول ِ ثبت، آموزش و ترویج این گنجینه ی مغتنم ؛ و پناهگاهی برای گونههایی از موسیقی ایرانی که در هیاهوی بازار ، به حاشیه رفتهاند.
۳.سویه دیگر: نقش آفرینی در عرصه ی موسیقی امروز ایران
انجمن، نمیتواند و نباید که تنها در مقام ِ ” موزهدار” عمل کند بلکه باید برای اثرگذاری بر جریانهای موجود موسیقایی ایران و گفتمانهای مسلّط و غیر مسلّط این حوزه ، و هدایت آنان به سمت اصالت و عمق ، حضوری جدّی ، فعّال و مبتکرانه داشته باشد. این حضور میتواند در قالب رصد جریانهای نو ، شناسایی و حمایت ِ تخصصی و جدّی از استعدادهای درخشان ِ ناشناخته، ایجاد ” گفت و گو” بین سنّت و نوآوری و معرفی ِ الگوهای موفّق ، نشان داده شود.
۴. لزوم استقلال مالی؛ پیش نیاز آزادی عمل و نوآوری
وابستگی مالی به اعتبار دولتی، هرچند در دورهای از گذشته ی این انجمن ، ضروری بوده امّا در بلند مدت میتواند به مانعی برای تحرّک، نوآوری و اتخاذ راهبردهای ِ مستقل، بینجامد.
استقلال مالی، یک انتخاب نیست ؛ یک ضرورت ِ محوری برای تاثیرگذاری ِ مبتکرانه ، بر اساس ارزشهای هنری و مصالح ِ بلند مدّت موسیقی کشور است ؛ به دور از نوسانات بودجهای.
این مهم ، میتواند از مسیرهای ذیل، جستجو شود:
* ارائه ی خدمات تخصّصی ِ مشاوره، آموزش و انتشارات، به صورت کارآمد و درآمدزا
*جذب حامیان مالی از بخش خصوصی، با طرّاحی بستههای حمایتی جذّاب و شفّاف
*ایجاد پایگاههای مردمی ، و جذب کمکهای اعضا از طریق کمپینهای مشخّص
۵ .توسعه ی توان سازمانی؛ بنیان گذاری برای فردایی ماندگار
برای برعهده گرفتن ماموریت های جدید و پیچیده، بنا به مقتضیات بسیار متفاوت امروز نسبت به گذشته، این انجمن، نیازمند نوسازی و تقویت ِساختار درونی خود است که میتواند از این راهها صورت پذیرد:
* تدوین برنامه ی راهبردی: داشتن سند چشم انداز و برنامه ی عملیاتی چند ساله، که نقشه ی راه انجمن برای رسیدن به اهداف کلان باشد.
*تمرکز زدایی و شبکه سازی: تقویت انجمنهای استانی و ایجاد یک شبکه ی ملّی یکپارچه، برای هماهنگی بیشتر و بهرهگیری ِ موثّرتر از ظرفیتهای بومی شهرستانها و نقاط دور افتاده
* شفاف سازی و دیجیتال سازی: بهرهگیری از فنّاوریهای روز ، برای ارتباط مستمر و شفّاف با اعضا، اطلاع رسانی و مدیریت امور
۶ .نقش آفرینی ِ عمیقتر: آمدن از حاشیه به متن
این انجمن باید از موقعیت یک نهاد صرفاً حمایتی و تسهیل گر، خارج شده و به بازیگری اصلی در تمامی عرصههای موسیقی، بدل شود.
این نقش آفرینی هم در قالبهای زیر میتواند جلوه کند:
* ایجاد پل ارتباطی میان ِ هنرمندان ، جامعه و نهادهای حاکمیتی
* داوری و مشاوره ی تخصّصی : ارائه نظرات کارشناسی به دستگاههای مختلف در زمینههای گوناگون، از صدور مجوز تا سیاست گذاری کلان
*حمایت قاطع از حقوق مادّی و معنوی هنرمندان
*پیگیری جدّی مسائل مربوط به کپی رایت و قرارداد ها
* بین المللی سازی : معرفی موسیقی اصیل ایرانی به جهان و ارتباط با نهادهای موسیقایی بینالمللی
* * * *
بنابر آنچه گفته آمد ؛ چهل سالگی ، آغازی نو برای انجمن موسیقی ایران است تا با تکیه بر سرمایه ی عظیم اعتماد جامعه ی هنری و پشتوانه ی غنی فرهنگی ، در آستانه ی دهه ی پنجم حیات خود ، با درک نقش ذاتی و گستره ی عملیاتی این انجمن ، و همچنین خرد جمعی و برنامهریزی منسجم بر اساس فرصتها و امکانات متفاوت امروز ، سهمی تاریخی در اعتلای ِ فرهنگ و هنر ایران اسلامی بردارد؛ که این چنین باد و این چنینتر .
بابک رضائی
مدیر کل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
نظر شما