خبرگزاری شبستان: عصای سفیدی که بر زمین میخورد و راه میجوید، سنگفرشهای مخصوصی که بر پیادهروها هست و راه رانشان میدهد و برجستگیهایی که بر صفحات کتابها وجود دارد و خوانده میشود، همه خبر از جامعهای میهد که نابینایان جامعه نام گرفتهاند و ناآشنایی با تواناییهای آنها گاه باعث میشود تا همکاریها رنگ و بوی ترحم به خود بگیرد و شکل دیگری غیر از کمک پیدا کند.
بیست و چهارم مهر ماه ( 15 اکتبر ) هر سال روز عصای سفید، روز بزگداشت منزلت و جایگاه نابینایان است. روشندلانی که با وجود عدم برخورداری از توانایی دیدن گام به عرصههایی مینهند و موفقیتهایی به دست میآورند که توان انجام برای هر بینایی سخت است.
بررسیها نشان میحدود 50 میلیون نفر نابینا در سراسرادنیا زندگی میکنند که حدود 90 درصد این جامعه در کشورهای توسعه نیافته یا کمتر توسعه یافته زندگی میکنند. این در حالی است که جمعیت نابینایان مطلق کشور حدود 150 هزار نفر برآورد میشود و این میزان در کم بینایان کشور به حدود 559 هزار نفر میرسد و این یعنی جامعه نابینایان کشور نیازمند به آمادهسازی محیط برای حضور پررنگتر در جامع هستند.
در این میان تلاش شده تا با درنظر گرفتن امکاناتی خاص این قشر از تعدد چالههای سر راه کاسته شود تا زمینه حضور هر چه بیشتر و بهتر این قشر در جامعه پدید آید.
در ایران اسلامی هم پس از انقلاب شکوهمند اسلامی به خصوص در سالهای اخیر زمینههای مناسب جهت حضور هر چه بیشتر نابنایان به ویژه در حوزه اجتماعی فراهم آمده است، اما هنوز مسیری طولانی برای ساخت محیطی آرام و مطمئن جهت استفاده نابینایان باقی مانده است که لزوم توجه هر چه بیشتر مسئولان ذیربط را میطلبد.
یکی از عواملی که باعث میشود تا نابینا ارتباط مثبتی با جامعه برقرار نکند عدم توانایی بینایان جامعه در برقراری ارتباط با این قشر است، چون شیون بیان و زبان نابینایان به گونهای خاص است تا از ایجاد واکنشهای نامطلوب و دلآزردگی این قشر جلوگیری شود.
آنچه که باعث شده تا میان توانایی افراد نابینا و بینایان جامعه تفاوت چندانی به وجود نیاید توانایی بالقوه آنها در مهارتهای علمی، تحصیلی و حرفهای است که در صورت حمایتهای لازم و تبدیل به توانایی بالفعل امکان رقابت با افراد بینای جامعه را به خوبی فراهم میآورد.
در این میان نباید هیچگاه از ایجاد بسترهای لازم برای شکوفایی استعدادهای علمی، فرهنگی، هنری، تربیتی و ورزشی این قشر غافل شد چرا که در صورت غفلت قشر عظیمی از جامعه در رخوت و فراموشی و خارج از محدوده اجتماعی به گوشه نشینی و رخوت روی خواهند آورد.
یکی از زمینههای سازنده برای حضور نابینایان در جامعه ایجاد بسترهای اشتغال مناسب برای این افراد است که در صورت ایجاد چنین محیطی نابینایان هم چون سایر اقشار جامعه امکان حضور در اجتماع را به دست خواهند آورد.
بر اساس قانون جامع حمایت از حقوق معلولان سه درصد از استخدامهای دولتی باید به معلولان اختصاص پیدا کند اما تا کنون امکان صحیح این قانون بر اساس واقعیتهای جامعه ممکن نشده است.
اما اشتغال تنها گوشهای از مشکلات نابینایان کشور است. امکان تسهیلات آموزشی با فراهم آوردن فضاهای مناسب تحصیلی، ایجاد امکانات مناسب در فضاهای ناوگان حمل و نقل عمومی، ساخت فضاهای مسکونی مناسب، ایجاد کتابخانههایی مختص این افراد در نقاط مختلف کشور گوشههایی از امکاناتی هستند که میتوانند مسیر پر از پیچ و خم روشندلان کشور را تا حدودی هموار کند.
امید است روزی رسد که روشندلان هم چون بینایان امکان استفاده از تمامی امکانات زندگی وشهری را به دست آورند.
پایان پیام/
نظر شما