با دل تا مرز؛ وقتی صندلی خالی ماشین، نذر سفر اربعین می‌شود

خبرگزاری شبستان - استان فارس| جاده‌هایی که به مرز می‌رسند، این روزها پر شده‌اند از نشانه‌های اربعین. پرچم‌های سیاه، نام «حسین(ع)» و دل‌هایی که راهی‌اند. اما در میان کاروان‌هایی که به‌سمت کربلا می‌روند، هستند کسانی که نه اتوبوس دارند، نه ماشین شخصی. زائرانی که آرزوی زیارت اربعین در دل دارند، اما راهی برای رسیدن به مرز ندارند.

پویش «نذر سفر» آمده تا همین راه را باز کند. ایده‌ای ساده و صمیمی؛ اگر با خودروی شخصی به سمت مرز می‌روی و جای خالی داری، یکی از همین زائران مشتاق را با خودت همراه کن. بدون هزینه و بدون تشریفات. فقط یک دل بزرگ لازم است و نیتی خالص.

راننده‌ای که صبح زود از شیراز راه افتاده، کنار بزرگراه، دستی را می‌بیند که برای کمک بالا رفته. توقف می‌کند، چند سؤال ساده و بعد، دو نفر غریبه می‌شوند همراهان راهی به‌سوی زیارت. این‌جا رسم مهمان‌نوازی از جاده آغاز می‌شود، بی‌هیچ آشنایی قبلی، فقط با یک لبخند، یک نیت و یک مقصد.

گاهی خود این سفر، برکت تازه‌ای برای زندگی افراد می‌آورد. کسی که برای اولین بار پای در مسیر اربعین گذاشته، با همین همراهی ساده، تجربه‌ای عمیق از انسانیت، مهرورزی و معنویت را لمس می‌کند. 

زائری که زائر را همراهی می‌کند

در استان فارس، که راه عبور خیلی از زائران شرقی و حتی اتباع خارجی است، این پویش مردمی هر سال پررنگ‌تر می‌شود. به گفته سید مجتبی علوی، دبیر ستاد اربعین استان فارس، هدف این طرح، کمک به زائران بی‌وسیله و تشویق مردم به همدلی و همراهی است.

او می‌گوید: «زائرانی که با خودرو راهی هستند، اگر چند جای خالی در ماشین داشته باشند، می‌توانند آن را نذر کنند؛ نذر سفر برای یک زائر دیگر.»

در این میان، پارکینگ‌های مرزی در شلمچه و چذابه نیز مهیا شده‌اند تا زائرانی که خودرو دارند، با خیالی آسوده کسانی را همراه کنند که در مسیر رسیدن به اربعین، نه هزینه سفر دارند و نه توان پیاده‌روی تمام مسیر را. گویی هر صندلی خالی در این روزها، صندلی انتظار دلی دیگر است که جز با یاد حسین(ع)، آرام نمی‌گیرد.

فرهنگ میزبانی؛ از موکب تا خانه

پویش دیگری هم در همین راستا در حال اجراست: «نذر میهمان سفر اربعین». در این طرح، مردم مهربان شیراز و شهرهای اطراف، خانه‌هایشان را در اختیار زائرانی قرار می‌دهند که شب‌هنگام از راه می‌رسند و نیاز به استراحت دارند. خانه‌هایی که ساده‌اند اما درشان همیشه به روی زائر باز است.

شهروندان با مراجعه به موکب‌های ورودی شهرها – از پل فسا تا جاده بوشهر – خانه‌های خود را برای اقامت شبانه این زائران داوطلبانه در اختیار آنان می‌گذارند. این حرکت، چهره‌ای دیگر از مهمان‌نوازی ایرانی را در لباس عزای حسینی به نمایش می‌گذارد. اقدامی که بخشی از همان فرهنگ میزبانی است که از دل محرم و اربعین می‌جوشد.

یک کار ساده، یک اثر ماندگار

شاید بعضی‌ها فکر کنند که چنین کارهایی کوچک است. اما حقیقت اینجاست همین صندلی‌های خالی، همین اتاق‌های ساده، همین حرکت‌های بی‌نام‌ونشان، بزرگ‌ترین نشانه‌های محبت و ایمان‌اند.

پویش «نذر سفر» و «نذر میهمان» مثل دو بال‌اند برای کسانی که دلشان هوای کربلا کرده ولی بال پرواز ندارند. حالا وقت آن است که مردم، دوباره نشان دهند اربعین یک راه رفتن جمعی به سمت مهر، ایثار و انسانیت است.