خبرگزاری شبستان - مهدی رحمانیان| گریه را بلدند، اما نه به رسم بزرگترها. اشکهایشان با نگاه به یکدیگر میجوشد و لبهایشان ذکر مصیبتی را زمزمه میکند که شاید همهاش را هنوز نفهمیدهاند. با اینحال، چیزی در دلشان تکان خورده؛ حسی که نامش محبت است، نامش ارادت است، نامش حسین (ع) است.
در محفل کوچکی به نام «مهدیا» که پناه دختربچهها و نوجوانان جهرمی شده، عزا رنگ دیگری دارد. دختران علاوه بر اینکه در صف عزاداران نشسته، خود، بانیاند؛ خود، خادماند. یکی مجری مراسم است، دیگری تدارکچی، سومی شعر میخواند، چهارمی با صدای کودکانهاش مرثیه میگوید. اینجا تمرین بندگی میشود با چاشنی عشق و شعور.
برپایی این مراسم فرصت مغتنمی شد برای بارور شدن ایمان نسل نوباوگان در فضای امن و آشنای مسجد. دختران در سایهی تربیت حسینی، هم مسئولیتپذیری را تجربه کردند و هم لذت کار جمعی را. هر کار کوچکشان، از پذیرایی تا برگزاری میز کتاب و نقاشی، صدایی خاموش اما مؤثر در بزرگداشت یاد سیدالشهداء (ع) بود.
اینجا دلهای کوچک در مراسمی صمیمی، به افقی بزرگ چشم دوختهاند. مسیری که آغازش بازی و شور کودکانه است، اما پایانش، بانویی است در طراز زینب (س).
محفل عزاداری کانون فرهنگی هنری پیمان غدیر جهرم، این بار صحنهای برای ظهور شور حسینی در قالبی نو بود: پاتوق دخترانه «مهدیا»؛ جایی که نونهالان و نوجوانان میزبان و برگزارکنندهی روضه بودند. پنج شب پایانی محرم، فضای «غدیریه» جهرم با صدای پاک این کودکان، پر از غربت نینوا شد.
عزاداری با طعم آگاهی و مسئولیت
مدیر این کانون، در گفتوگو با خبرنگار ما هدف این برنامه را «پیوند دادن نسل نو با هویت عاشورایی از طریق حضور فعال در متن مراسم» میداند. او میگوید: «پاتوق دخترانه مهدیا تلاشیست برای اینکه نوجوانان و نونهالان دختر، عزاداری را علاوه بر قامت شنونده، به عنوان خادمان واقعی امام حسین (ع) تجربه کنند.»
این برنامه با حضور پرشور دختران مسجدی، شامل سخنرانی، مداحی نوجوانانه، پذیرایی و حتی اجرای روضهی کودکانه بود. دختران عضو کانون با تقسیم وظایف، نظم و ارادت را در کنار هم آموختند و روضه را به فرصتی برای مشارکت فرهنگی تبدیل کردند.
یاد شهیدان، روشنای مسیر حسینی
در یکی از این شبها، عزاداری رنگوبوی دیگری گرفت؛ گرامیداشت شهید مصطفی روشن، از شهدای مبارزه با رژیم صهیونیستی، و تجلیل از خانوادهاش، به این روضهی کودکانه عمقی تازه بخشید. پاشه در اینباره میگوید: «فرزندان این سرزمین باید بدانند که راه کربلا تنها در تاریخ خلاصه نمیشود؛ امروز هم باید حسینوار ایستاد و زینبوار روایت کرد.»
فرصتهای فرهنگی در حاشیهی روضه
همزمان با اجرای برنامههای اصلی، فضاهایی برای رشد فکری نونهالان نیز در نظر گرفته شد؛ از جمله میز کتاب، ایستگاه نقاشی، بازیهای فکری و گفتوگوهای آزاد. به گفته مدیر کانون پیمان غدیر، این فعالیتها بهگونهای طراحی شدهاند که ذهن و دل کودک به صورت همزمان درگیر معرفت عاشورایی شود.
مسجد؛ سنگر هویت دختران امروز
پاتوق «مهدیا» بخشی از یک روند تربیتی است. به اعتقاد پاشه «میخواهیم مسجد و مناسبتهای دینی، برای نسل جدید خانهای باشد برای شکوفایی، مشارکت و ساختن هویت فاطمی در زیست روزمره دختران.»
میتوان عاشورا را با زبان امروز و از پنجره نگاه کودکانه بازخوانی کرد؛ نگاهی که یاد میگیرد چگونه در مسیر حقیقت بایستد.
در پاتوق «مهدیا»، شور حسینی در دستان کوچک دخترانی جریان دارد که عاشورا را از اکنون به فردا پیوند میزنند.
نظر شما