به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از کرمان؛ حداقل بیش از یکسال است به این فکر میکنم یک روضه خبرنگاری برپا کنیم؛ کجا؟ اتاق تربت در ستاد بازسازی عتبات عالیات؛ اما جور نمیشود؛ پارسال هم به اتفاق بانی کنونی خواستیم ترتیب یک روضه را بدهیم نشد.
بانی روضه یک هفته پیش تماس میگیرد و میگوید: طاهره، روضهای که قرار بود برگزار کنیم یادته؟ این محرم برگزارش کنیم؛ مداح را هماهنگ کن؛ به محض اینکه پاسخ پیام را ارسال میکنم، از دلم میگذرد که برای مداحی به چه کسی بگویم؛ بلافاصله با مداح تماس میگیرم اما محکم جواب منفی میدهد؛ کلاً خبرنگار جماعت از شنیدن پاسخ منفی به شدت اکراه دارد و از طرفی هم اهل اصرار بیجا نیست؛ بدجور توی ذوقم میخورد؛ در دلم به یکی از شهدا میگویم چرا اینطوری میشه؟ توقع نداشتم... ساعتی نمیگذرد مداح پیام میدهد کِی و کجا؟ لبخندی به چهره همیشه خندان شهیدی که در ذهنم هست و همین یکساعت پیش به او شکایت کرده بودم میزنم و میگویم کارت درسته؛ خیلی!
روضه از حُسن اتفاق با مناسبت شهادت امام سجادعلیه السلام مصادف میشود؛ روزی که باید با دل و جان برای غربت و مظلومیت امام سجادعلیه السلام روضه خواند، گریست و البته در محضر دانشمند حضرتش زانوی ادب زد و از دریای علم بیکران ایشان به اندازه نمی از یمی محظوظ شد.
این محفل کوچک اما معنوی در سالروز شهادت امامی که با برداشتن عَلَم روایت عاشورا، خود بزرگترین پرچمدار اطلاعرسانی و آگاهیبخشی تاریخ تشیع است؛ پیامی متفاوت از سایر جلسات خانگی دارد؛ پیامی که اصحاب رسانه باید آن را با عمق جان درک کنند و «اصالت روایت» و «رساندن حقیقت» را با تأسی به امام سجادعلیه السلام و حضرت زینب سلام الله علیها همواره وجهه همت خویش بسازند.
روضه خانگی خبرنگاران با یاد و خاطره شهدای حادثه تروریستی نیز همراه شد؛ از یاد شهید حاج عادلِ مداح که او هم در عرصه تبلیغ کاری از جنس رسانه انجام میداد تا شهید ماشاءالله مهدیزاده؛ پاکبانی که سالها پیش در عالم رؤیا مورد عنایت امام سجاد علیه السلام قرار گرفت.
شهید مهدیزاده پس از آن که در آن رؤیا امام سجاد علیه السلام به او فرموده بودند «تو از یاران ما خواهی بود» شروع به خواندن زیارت عاشورا کرد و طی مدت تقریباً ۱۶ سال هیچگاه زیارت عاشورای روزانه او ترک نشد.
آنطور که همسرش برای خبرنگاری خبرگزاری شبستان روایت میکند: شهید مهدیزاده طی دو شبانه روز زیارت عاشورا را حفظ کرد؛ با اینکه شبها مشغول پاکبانی بود و روزها به بنایی میپرداخت.
این محفل خانگی همچنین با عطر کلام امام چهارم از کتاب شریف صحیفه سجادیه نیز همراه شد؛ خبرنگارانی که از برکت دعای هفتم صحیفه سجادیه در ایام کرونا گفتند و شنیدند؛ پای دعای ۲۴ صحیفه، اشک ریختند، آنهایی که والدین از دست داده بودند، با مرور بندهایی از این دعا، دلتنگ شدند.
روضه خانگی رسانهها به بهانه سالروز شهادت بزرگ پیامآور عاشورا، یادآور رسالتی است که خبرنگاران باید با تأسی به آن ایستادن پای ارزش ها حتی در سختترین شرایط را تمرین کنند.
زیارت عاشورا که خوانده شد؛ خیلی از خبرنگاران دلتنگ کربلا شدند؛ این دلتنگی به ویژه با نزدیک شدن به ایام اربعین، جنس متفاوتی دارد؛ آنها که نرفتهاند در آرزوی رفتن و آنها که رفتهاند در اشتیاق مکرر؛ اما همه دست به دعا و توسل، امیدهاشان را بر شبکههای درهای بسته بقیع گره زدند تا این بار امام سجاد علیه السلام برای کربلایی شدن خبرنگاران وساطت کنند.
همان وقتی که روضه خوانده میشد از دل بعضیها گذشت که آنها هم بانی روضه شوند؛ تا این محفل استمرار داشته باشد، هر از چند گاهی فارغ از بدو بدوهای خبر و استرسهای ناتمام خبرنگاری و... که در تمام این سالها همه این جمع تقریباً پا به پای هم تجربه کردند؛ دور هم بنشینند و در محضر قرآن و عترت دلی را مصفا و روحی را جلا دهند.
سمیه که روبرویم نشسته بود اشاره کرد و درگوشی گفت میخوام هفته آینده بانی باشم اما خجالت میکشم مطرح کنم، شما اعلام کن؛ بر روز سهشنبه توافق کردیم تا این بار جور دیگری توسل کنیم و خودِ خودِ توسل را بخوانیم و بر آستان ۱۴ معصوم دخیل دعا ببندیم.
بدون استثناء همه از این محفل ابراز رضایت داشتند؛ از عاشورایی که با روضه اسارت عمه سادات خوانده شد؛ از صحیفهای که گشوده شد و بر خوان گسترده آن نشستیم و از حس خوبی که به برکت نام و یاد سیدالساجدین علیه السلام دریافت کردیم.
طاهره بادامچی
نظر شما