به گزارش خبرگزاری شبستان، عزاداران حسینی و قبایل عراق به ویژه بنی اسد امروز ۱۳ محرم سالروز تدفین پیکر شهدای کربلا را برگزار کردند.
زنان قبیله بنیاسد در سال ۶۱ هجری، سه روز پس از شهادت امام حسین (علیهالسلام) و یارانش، هنگام عبور از صحرای کربلا با صحنهای هولناک روبهرو شدند؛ پیکرهای بیسر و تکهتکهشده شهیدان که بر خاک افتاده بودند. آنها سخت متأثر شدند و با فریادهای «لَبَّیْکَ یَا حُسَیْن» به سوگواری پرداختند.
شب سیزدهم محرم، این زنان به روستا بازگشتند و برای گرفتن اجازه از شوهرانشان، مهریه خود را بخشیدند. سپس با بیل و کلنگ، به همراه زنان قبیله غاضریه (که در نزدیکی کربلا چادر زده بودند)، به سوی قتلگاه رفتند تا پیکر شهدا را دفن کنند.
دفن پیکرهای تکهتکهشده کار آسانی نبود! زنان، با تحمل مشقت فراوان، بوریا (زیراندازهای حصیری) آوردند و اجساد را جمعآوری کردند. در زیارت ناحیه مقدسه نیز آمده است:«اَلسَّلَامُ عَلَی مَنْ دَفَنَهُ أَهْلُ الْقُرَی؛ سلام بر کسی که اهل روستاها او را دفن کردند.»
امروز، پس از گذشت بیش از ۱۳ قرن، زنان بنیاسد هر ساله در سیزدهم محرم با آیینی نمادین، این فداکاری را زنده نگه میدارند. آنها با سبدهای حصیری (نماد بوریا و کفن شهدا) در حرم امام حسین (علیهالسلام) حاضر میشوند و با چادرهای خاکآلود، در حالی که میگریند، در دستههای عزاداری حرکت میکنند. پلاکاردهایی با نوشته «أَبَدًا وَاللهِ یَا زَهْرَاءُ مَا نَنْسَی حُسَیْنًا؛ ای زهرا! به خدا سوگند، هرگز حسین تو را فراموش نمیکنیم.» در میان آنها دیده میشود.
سیزدهم محرم تنها روزی است که حرم امام حسین (علیهالسلام) حتی بخش مردانه، کاملاً در اختیار زنان قرار میگیرد؛ زنانی که با بخشیدن مهریه خود، پیکرهای تکهتکهشده شهیدان کربلا را به خاک سپردند و درس فداکاری جاودانهای به یادگار گذاشتند.
نظر شما