خبرگزاری شبستان - مهدی رحمانیان| ایران پس از جنگ ۱۲ روزه، بار دیگر خود را بازیافته است؛ هم در سطح تحلیلهای رسمی، هم در افق نگاه مردم و در عمق واکنشهای اجتماعی. برخلاف آنچه بسیاری از محافل رسانهای غربی انتظار داشتند، این جنگ نه به تضعیف موقعیت منطقهای جمهوری اسلامی انجامید و نه انسجام داخلی کشور را خدشهدار کرد؛ بلکه آنگونه که رسانه معتبر آمریکایی «فارینپالسی» نیز اذعان کرده است، واکنش جامعه ایرانی به این نبرد، نوعی همگرایی بیسابقه در حمایت از آرمانها و نهادهای انقلابی بود.
وحدت در میانه بحران
فارینپالسی در گزارشی تحلیلی تأکید کرده است که «حملات اسرائیل به ایران، علاوه بر اینکه به تضعیف ایران منجر نشد، در درون مرزهای جمهوری اسلامی، موجی از همبستگی و اتحاد ایجاد کرد؛ بهگونهای که شهروندان ایرانی، با محکوم کردن جنایات صهیونیستها، در فضایی یکپارچه به حمایت از کشور خود برخاستند.»
این رسانه مینویسد: «محکوم کردن دشمن، جشن گرفتن و البته حمایت همهجانبه از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، همگی نشانههایی از بازگشت ایران به یک موقعیت اجتماعی پایدار و مقاوم است.»
تقویت جایگاه سپاه پاسداران
در گزارش یادشده، فارینپالسی بهصراحت نقش سپاه پاسداران را در این تغییر فضا مهم دانسته و آن را «نماد قدرت ملی» توصیف کرده است. بهزعم نویسنده، این جنگ «فرصتی برای تقویت وجهه سپاه» فراهم آورد؛ نهادی که بهرغم فشارهای تبلیغاتی و تحریمهای بینالمللی، بهواسطه مواضع روشن و صریح در قبال مسئله فلسطین، مورد احترام بخشهای گستردهای از جامعه قرار گرفت.
این در حالی است که تحلیلگران داخلی نیز از افزایش حمایت مردمی از نیروهای مقاومت و نقش ایران در شکلدهی به نظم جدید منطقهای سخن گفتهاند. به باور بسیاری از ناظران، جمهوری اسلامی با اتخاذ موضعی فعال و تعیینکننده در تحولات اخیر، توانست از وجهه بینالمللی خود دفاع کند و گفتمان عدالتخواهانه و ضداستکباری خود را نیز در افکار عمومی جهان بازنمایی نماید.
بازگشت پرچمدار
از منظر تحلیل سیاسی، حمایت پررنگ داخلی از عملکرد منطقهای ایران در این بحران، مؤلفهای کلیدی در ترمیم شکافهای اجتماعی و احیای انسجام ملی بهشمار میآید. چنانکه فارینپالسی نیز اشاره میکند، «ملت ایران بار دیگر زیر پرچم خود گرد آمد و نشانههایی از یک روح تازه در کالبد جمهوری اسلامی به چشم آمد.»
بهنظر میرسد رویدادهای هفتههای اخیر، در تبیین جایگاه ایران در معادلات مقاومت تأثیرگذار بوده و فرصت تازهای برای تقویت سرمایه اجتماعی نظام نیز فراهم آورده است؛ سرمایهای که در بستر بحرانهای منطقهای، خود را از نو بازسازی میکند.
نظر شما