به گزارش خبرنگار گروه سیاسی خبرگزاری شبستان، در شرایطی که فضای ژئوپلیتیک منطقه غرب آسیا دستخوش تحولات شتابان و پرفراز و نشیب است، تحلیلگران اسرائیلی نیز ناگزیر به اذعان نسبت به برخی واقعیتهای بنیادین در ساختار قدرت ایران شدهاند. یکی از این واقعیتها، سرمایه نمادین جمهوری اسلامی در جامعه ایرانی و پیوند عاطفی ـ ایدئولوژیک مردم با رهبری انقلاب است؛ مؤلفهای که اکنون به گرهگاه تحلیلهای امنیتی تلآویو تبدیل شده است.
بر همین اساس، راز زیمت، پژوهشگر شناختهشده صهیونیستی در حوزه ایرانپژوهی و مسائل راهبردی، در گفتوگویی با روزنامه هاآرتص، از گسترش نوعی همبستگی ملی در ایران حول محور ارزشهای هویتی و نمادهای فرهنگی و انقلابی سخن گفته و این وضعیت را «چالشی جدی برای راهبردهای اسرائیل در قبال جمهوری اسلامی» توصیف کرده است.
زیمت با اشاره به بازپخش سرود ملی ـ میهنی «ای ایران» در مراسمهای عمومی و نیز «حضور میدانی و مداوم آیتالله خامنهای در میان اقشار مختلف جامعه»، این پدیده را نشانهای از «حیات اجتماعی و مشروعیت فرهنگی جمهوری اسلامی» دانسته که بهزعم او، ظرفیتهای مداخلهجویانه رژیم صهیونیستی در قبال ایران را با دشواری مضاعف مواجه میسازد.
او تصریح کرده است: «ایران با اتکا به نمادهای ملی همچون سرود «ای ایران» و حضور چشمگیر رهبر انقلاب در میان مردم، توانسته موجی از همبستگی و حمایت مردمی ایجاد کند؛ موضوعی که رژیم اسرائیل را بهشدت نگران کرده است.»
این سخنان در حالی منتشر میشود که رسانههای رسمی و نیمهرسمی اسرائیل طی ماههای گذشته، بارها از ناکامی در پروژههای تخریبی علیه اقتدار رهبری در ایران سخن گفتهاند و تأکید داشتهاند که «محور مقاومت علاوه بر اینکه تضعیف نشده، در حال بازتولید و بازسازی پیوندهای درونی خویش در بطن جامعه است».
از همین رو، تحلیلگران سیاسی در داخل ایران بر این باورند که تکیه بر سرمایههای فرهنگی و اعتماد عمومی، نه صرفاً ابزاری تبلیغاتی که جزئی از ساختار راهبردی نظام است؛ مؤلفهای که میتواند در برابر تهدیدات نرم، همچون سپر امنیتی ایفای نقش کند.
با نگاهی فراتر از سطح تحلیل، آنچه زیمت و امثال او از آن نگراناند، ظهور دوباره هویت ایرانی ـ اسلامی با زبانی ملی و بیانی مردمی است؛ هویتی که همزمان هم قابلیت بسیج تودهای دارد و هم مشروعیت دینی و تاریخی نظام جمهوری اسلامی را بازتاب میدهد. این همان نقطهای است که برآوردهای اطلاعاتی دشمن را مختل کرده و برنامهریزی برای تغییر معادله قدرت در منطقه را با شکست روبهرو ساخته است.
نظر شما