به گزارش خبرگزاری شبستان از استان قم، حجتالاسلام والمسلمین علیاصغر ظهیری استاد حوزه علمیه قم در مراسم عزاداری شب هشتم محرم هیئت خادمالرضا(ع) قم که در ورزشگاه شهید حیدریان قم برگزار شد با بیان اینکه حضرت سیدالشهدا(ع) دارای دو نوع فیض عام و خاص هستند، تأکید کرد: فیض خاص تنها شامل حال کسانی میشود که با محبت واقعی به حضرت، زمینه و قابلیت دریافت آن را در خود ایجاد کردهاند.
وی اظهار کرد: امام حسین(ع) سفرهای عام در عالم گسترانیدهاند که تمام موجودات از آسمانیان تا اهل زمین از آن متنعم هستند، اما بهرهمندی از فیض خاص ایشان منوط به آمادگی روحی و معنوی افراد است.
وی با بیان اینکه این فیوضات ویژه، تنها نصیب کسانی میشود که در وادی محبت به حضرت سیدالشهدا(ع) گام برداشتهاند، افزود: این فیض خاص، بال پرواز سالک در آسمان سعادت است و انسان را به بالاترین مقاماتی میرساند که خدای متعال برای او در نظر گرفته است.
این استاد حوزه با اشاره به شخصیت برجسته علامه امینی، صاحب کتاب سترگ الغدیر، تصریح کرد: علامه امینی از عاشقان بینظیر امیرالمؤمنین(ع) بود و نگارش الغدیر را با هدف جلوگیری از فراموشی واقعه غدیر، طی ۳۰ سال با مجاهدت علمی انجام داد.
حجتالاسلام ظهیری بیان کرد: بهرهمندی از رزق خاص عاشورا تنها با آمادگی قلبی و ترک گناه ممکن است، همانطور که مرحوم شیخ محمد بهاری در مقدمه کتاب «تذکرة المتقین» نوشته، اگر کسی خواهان گشایش درهای توفیق است، باید از چهار کار آغاز کند که اولین آن ترک معصیت است؛ چراکه گناه مانع پرواز روح انسان به سوی کمال میشود.
این استاد حوزه تأکید کرد: اگر کسی خواهان بهرهمندی از سفره خاص امام حسین(ع) است، باید با تصمیم جدی از گناه فاصله بگیرد و از خداوند توفیق حضور در مسیر زائران حقیقی حضرت را طلب کند.
حجتالاسلام ظهیری با اشاره به درکهای متفاوت مردم از مفهوم نجات در قیام عاشورا، اظهار کرد: هر قشری از جامعه، اعم از عرفا، علما، سیاسیون، زنان، مردان و حتی کسبه، برداشت خاص خود را از پیام امام حسین(ع) دارند، اما همه در یک نقطه اشتراک دارند و آن، نجات انسان از اسارت گناه است.
وی افزود: امام حسین(ع) آمده است تا غریقِ معصیت را نجات دهد و اجازه ندهد ارزش انسانیاش نابود شود و هدف آن حضرت، گشودن زنجیر گناه از بال پرواز انسان و آزادسازی او برای اوج گرفتن در آسمان عشق الهی است.
این استاد حوزه علمیه، با اشاره به تجربههای متعدد افراد در تحول درونی از طریق توسل به سیدالشهدا(ع)، گفت: بسیاری از کسانی که تصمیم جدی گرفتند از گناه فاصله بگیرند، ابتدا در مجالس عمومی حضرت حضور یافتند، اما به مرور، به سفره خصوصی سیدالشهدا(ع) راه پیدا کردند و از لقمههای معنوی آن حضرت بهرهمند شدند.
حجتالاسلام ظهیری ادامه داد: مسیر سیر و سلوک الیالله با تخلیه آغاز میشود؛ تا زمانی که دل در تصرف غاصب باشد، جای محبوب حقیقی در آن نیست و خداوند تنها یک دل به انسان داده است و آن دل، فقط جای یک محبوب است و بنابراین، تا زمانی که دل از غیر خدا پاک نشود، محبت الهی در آن جای نمیگیرد.
وی با اشاره به تأثیرات زیارت کربلا در بیداری دل انسان، به نقل خاطرهای تاریخی پرداخت و گفت: حاج ملا علی کنی به پدری که از انحراف شدید فرزندش نگران بود توصیه کرد، او را به کربلا ببرد و همین توصیه باعث شد دل آن جوان در حرم سیدالشهدا(ع) منقلب شود و مسیر زندگیاش تغییر کند و این نشاندهنده آن است که کربلا دریایی از محبت و آغوش باز برای بازگشت توبه کنندگان است.
حجتالاسلام ظهیری به شرح ماجرای دعوت امام حسین(ع) از عبیدالله بن حر جوفی پرداخت و گفت: امام حسین(ع) حتی در واپسین منازل پیش از عاشورا، با پای خود به خیمه دشمن سابقش رفت و او را به یاری حق دعوت کرد و حضرت فرمود، گذشتهات هرچند تاریک باشد، دستت را در دست من بگذار تا نجاتت دهم.
وی با تأکید بر ارزش دوران جوانی گفت: جوانی، گوهری طلایی و یکطرفه است؛ هر لحظهاش در حال سپری شدن است و باید قدردان این فرصت بود و از معصیت دوری کرد تا زمینه اتصال به سفره سیدالشهدا(ع) فراهم شود؛ چراکه آن حضرت، میزبان بیبدیل توبهکنندگان است.
این استاد حوزه با اشاره به سوءبرداشتهایی که درباره دستگاه اهلبیت(ع) وجود دارد، تصریح کرد: برخی میپرسند چگونه است که در روضهها میگویند امام حسین(ع) آغوشش به روی گناهکار باز است، اما از سوی دیگر گفته میشود راه برای گنهکار بسته است که پاسخ اینجاست، دستگاه سیدالشهدا(ع) دو سطح دارد؛ سفره عام و سفره خاص و همه بر سر سفره عام دعوت میشوند اما سفره خاص برای آنان است که با دل و معرفت آمدهاند، نه برای آنان که موجب سقوط دیگرانند.
حجتالاسلام ظهیری همچنین با اشاره به مفهوم «زال» و «مُضل» در قرآن گفت: زال کسی است که دور افتاده است؛ همانگونه که قرآن پیامبر(ص) را در ایامی از کودکی «ضال» مینامد، به معنای جدا مانده از خانه و کاشانه، اما «مضل» یعنی گمراهکننده دیگران و دستگاه ابیعبدالله الحسین(ع) به روی زال باز است، اما به روی مُضل بسته است.
این استاد حوزه با اشاره به معرفتافزایی در هیئتها اظهار کرد: امام حسین(ع) را نباید فقط برای رفع حاجت شناخت، بلکه باید او را به عنوان الگوی کامل انسانی، منبع معرفت و راهی به سوی امام زمان(عج) شناخت.
وی تأکید کرد: در دهه محرم، ذکر و توجه به حضرت ولیعصر(عج) نباید فراموش شود و عاشورا متعلق به ایشان است و باید پیوند میان امام حسین(ع) و امام زمان(عج) در مجالس محرم تقویت شود.
وی با اشاره به سخنی از مرحوم آخوند خراسانی در عالم مکاشفه، گفت: ایشان فرمودند تا نمیرید، امام حسین(ع) را نخواهید شناخت و عالم، ظرف شناخت سیدالشهدا(ع) نیست و عظمت این امام، فراتر از درک دنیایی ماست.
نظر شما