خبرگزاری شبستان، گروه بینالملل: اندیشمندان و شرق شناسان با مطالعه در سیره امام حسین(ع) شیفته شخصیت والا و ایثار و از خودگذشتگی ایشان شدند. به طوری که آنها به عدالت انقلاب جاودانه امام حسین تاکید دارند و معتقدند که امام حسین(ع) و یارانش در کربلا ارزشهای انسانی را جاودانه کردند.
موریس دو کبری، اندیشمند و دانشمند بزرگ مسیحی پس از تمجید و ستایش شکوه و عظمت روز عاشورا چنین میگوید: حسین (ع) برای شرف و ناموس و اجرای احکام اسلام و از بین بردن ظلم و ستم و جلوگیری از حیف و میل مسلمین و حمایت از مستضعفین و بینوایان و به خاطر خدا از جان و مال و فرزند گذشت؛ اما زیر بار استعمار نرفت؛ پس بیایید ما نیز شیوه او را سرمشق خود قرار داده، از زیردست استعمارگران خلاصی یابیم و مرگ با عزت را بر زندگی با ذلت ترجیح دهیم؛ زیرا مرگ با عزت بهتر از زندگی همراه با ذلت است.
ادوارد بروان، شرق شناس انگلیسی معتقد است که آیا دلی هست که با شنیدن واقعه کربلا غم و اندوه او را فرا نگیرد؟ حتی غیرمسلمانان نیز نمی توانند منکر پاکی وی در مقابل این حادثه باشند.
آنتوان بارا، متفکر مسیحی میگوید: سیره امام حسین (ع) مرا جذب کرد تا درباره آن تحقیق کنم و آن را خواندم و تأمل کردم. سزاوار است که در کتابی وارد شود. اگر حسین از ما بود. در هر سرزمینی برای او بیرقی برپا میکردیم و در هر سرزمینی برای او منبری قرار میدادیم و ما مردم را به نام حسین به مسیحیت دعوت میکردیم.
جان آشر، محقق انگلیسی در کتاب سفر به عراق نوشت: مصیبت حسین بن علی(ع) بالاترین معنای شهادت در راه عدالت اجتماعی بوده است.
واشنگتن ایرونیک، مورخ معروف آمریکایی در تمجید و ستایش از شخصیت و قیام سید و سالار شهیدان (ع) مینویسد: «برای امام حسین (ع) ممکن بود که زندگی خود را با تسلیم شدن به اراده یزید نجات بخشد، لیکن مسئولیت پیشوایی و نهضت نجاتبخش اسلام اجازه نمیداد که او یزید را به عنوان خلافت بشناسد؛ به همین دلیل خود را برای هر ناراحتی و فداکاری برای رها ساختن اسلام از چنگال بنیامیه آماده ساخت. در زیر آفتاب سوزان و روی ریگهای تفتیده عربستان، روح حسین (ع) فناناپذیر است. ای رهبر نمونه شجاعت و ای شهسوار من ای حسین(ع).
توماس لیل، نویسنده انگلیسی درباره عزاداریها گفت: من در آن لحظه و در جریان دستههای عزاداری احساس کردم، هیچ نوع وحشیگری نبود و هنوز هم احساس میکنم که در آن لحظه به آنچه در اسلام خوب و سرشار از نشاط است رسیدم و متقاعد شدم که تقوای نهفته در این مردم و شور و شوق ناشی از آنها میتواند دنیا را به لرزه درآورد. آنها راه های درست را میپیمایند و تکبر ندارند.
ویلیام لوفتوس ، باستان شناس انگلیسی میگوید مه حسین بن علی(ع) آموزنده ترین شهادت را در تاریخ بشریت رقم زد و مصیبت خود را به مقام قهرمانی گره زد.
سرپرسی سایکس، از مشاهیر خاورشناسان انگلیسی در کتاب خود «تاریخ ایران» نوشت: امام حسین و معدود مؤمنانش مصمم بودند تا پای جان بجنگند و قهرمانانه و دلاورانه جنگیدند و تا به امروز تحسین و غرور ما را در طول قرنها برانگیخته اند. قهرمانی آنان به درجه ای رسیده است که هرکس آن را می شنید بی اختیار آن را تحسین و تمجید کرد. این گروه شجاع و شریف برای خود آوازه بلند و جاودانه ای ساختند که برای همیشه جاودانه باقی خواهد ماند. اگر امام حسین (ع) برای اهداف دنیوی جنگیده بود، نمی فهمم چرا زن و پسر و بچه را با خود برد؟ پس عقل قضاوت می کند که او فقط در راه اسلام فداکاری کرد.
راینربرونر، نویسنده و خاورشناس آمریکایی، قرآن کریم، پیامبر اسلام و امام حسین(ع) را تثلیث مقدس میداند و میگوید: امام حسین(ع) خود را در دو جبهه دید، مبارزه کرد تا حکومت یزید را که با قرآن منافات داشت، نپذیرد و او نیز برای نپذیرفتن خواری و ذلتی که دشمنش می خواست بر او وارد کند، مبارزه کرد، زیرا آنها آرمان های والای زیادی دارند و به حقوق بشر احترام میگذارند.
ل. م. بوید، اندیشمند غیرمسلمان در ستایش و تمجید اباعبدالله الحسین (ع) و قیام خونینش میگوید: در طی قرون، افراد بشر همیشه جرئت و پر دلی و عظمت روح و بزرگی قلب و شهامت روانی را دوست داشتهاند و در اثر همین صفات است که آزادی و عدالت، هرگز به نیروی ظلم و فساد تسلیم نمیشود. این است شهامت و این است عظمت امام حسین (ع)؛ من مسرورم که در چنین روزی با کسانی که این فداکاری عظیم را از دل و جان ستایش میکنند، شرکت کردهام، هر چند که هزار و سیصد سال از آن تاریخ گذشته باشد.
ادوارد گیبون، مورخ مشهور انگلیس مینویسد: در طی قرون گذشته و در سرزمینهای مختلف، بشریت صحنههای حزنآوری به عظمت قیام حسینی که موجب بیداری قلب خونسردترین خوانندگان خواهد شد، به خود ندیده است.
ون ولوتن، خاورشناس هلندی معتقد است که واقعه کربلا از اهمیت جهانی برخوردار است، تاکید کرد: شمر در لحظهای که دیگران از این جنایت فجیع خودداری کردند، از کشته شدن نوه پیامبر اکرم (ص) دریغ نکرد... و در کفر باقی ماند.
ما وتسی تونگ، رهبر چین با ابراز تحسین از نهضت حسینی گفت: شما تجربه انقلابی و بشردوستانه قابل توجهی به رهبری امام حسین(ع) دارید و برای گرفتن تجربیات نزد ما می آیید؟.
پروفسور ماربین، فیلسوف و شرق شناس آلمانی می گوید که حسین با نثار عزیزترین مردم خود و اثبات حق به جهانیان درس فداکاری داد و اسلام و مسلمانان را در تاریخ ثبت کرد و آبروی آنان را بالا برد. این سرباز دلاور جهان اسلام به همه انسانها ثابت کرد که ظلم و ظالم ماندگار نیست و ظلم و ستم هر چقدر هم ریشه دار و عظیم باشد، همچون پر در برابر باد است.
هندو تاملاس توندون، رئیس سابق کنگره ملی هند، میگوید که این فداکاری های بزرگ مانند شهادت امام حسین(ع) باعث ارتقای سطح فکر انسان شد و این یاد و خاطره باید تا همیشه در یادها جاودانه بماند.
کنسلمن، نویسنده غربی معتقد است که با وجود تعداد دشمنان امام حسین (ع) به سرعت موفق نشدند حلقه اطراف امام حسین (ع) را بشکنند و به گونهای خاص آنها را تحت تأثیر قرار داد، زیرا دشمن آنها را از آب فرات بازداشته بود و بعد از ظهر حلقه اطراف امام حسین شکسته شد، بنابراین نوه حضرت محمد (ص) و خانواده اش چاره ای جز استفاده از شمشیر ذوالفقار نداشتد که با آن از پیامبر و علی (ع) دفاع کردند. شهادت امام حسین(ع) باعث شد که خاندان محمد و علی در وجدان بسیاری از مسلمانان جاودانه بماند، آنها اصیلترین نژادی بودند که در سرزمین حکومت اسلامی زندگی کردند و شهادت امام حسین(ع) در کربلا مهمترین واقعه در طول تاریخ شد، این شهید تا به امروز نمادی برای مسلمانان باقی مانده است.
گاندی، رهبر هند در کتاب خود (داستان تجارب من با حقیقت) می گوید: من اصالتاً یک هندو هستم و با این حال چیز زیادی در مورد هندوئیسم نمی دانم و قصد دارم در مورد دین خود و سایر ادیان مطالعه دقیقی انجام دهم. هر چقدر که بتوانم.
وی گفت: با چند نفر از دوستان مسلمان صحبت کردم و احساس کردم که آرزو دارم دوست واقعی مسلمانان باشم. پس از مطالعه عمیق همه ادیان، در اسلام با شخصیت امام حسین (ع) آشنا شدم و مردم هند را خطاب قرار داده و گفتم طبق یک ضرب المثل قدیمی، اگر هند می خواهد پیروز شود باید از امام حسین(ع) الگو بگیرد.
اینچنین گاندی واقعاً تحت تأثیر شخصیت امام حسین(ع) قرار گرفت و می دانست که امام حسین مکتب است. زندگی شرافتمندانه، نماد مسلمان قرآنی، الگوی اخلاق و ارزشهای انسانی و میزان حقایق است.
گاندی گفت:زندگی امام حسین، شهید بزرگ اسلام را با دقت خواندم و صفحات کربلا را از نزدیک دیدم و برایم روشن شد که اگر هندوستان می خواهد به پیروزی برسد، باید سیره امام حسین را دنبال کند.
توماس کارلایل، اندیشمند غربی نوشت: بهترین درسی که از تراژدی کربلا میگیریم، این است که حسین (ع) و یارانش ایمان استوار به خدا داشتند. آنها با عمل خود روشن کردند که تفوق عددی در جایی که حق با باطل روبهرو میشود، اهمیت ندارد و پیروزی حسین (ع) با وجود اقلیتی که داشت، باعث شگفتی من است.
توماس ماساریک، سیاستمدار و جامعه شناس چک، پس از ذکر مصائب امام حسین (ع) و حضرت مسیح (ع)، به مقایسه مصیبتهای این دو بزرگوار پرداخته، بعد مینویسد: مصائبی که بر مسیح (ع) وارد شد، نسبت به مصائبی که بر حسین (ع) وارد شد، مانند پرکاهی است در برابر کوهی بزرگ.
فریا استارک، نویسنده انگلیسی در کتاب خود به نام (صور بغدادیه) فصل کوچکی را به عاشورا اختصاص داده و نوشته است: شیعیان سراسر جهان اسلام یاد و خاطره امام حسین(ع) سالروز شهادت ایشان را گرامی می دارند و در ده روز اول محرم برای آن حضرت عزاداری می کنند. واقعه کربلا چیزی نیست که دلی را به درد نیاورد و این از معدود اماکنی است که نمی توان بر آن گریه نکرد.
کارل بروکلمان، خاورشناس آلمانی میگوید که حقیقت این است که شهادت امام حسین(ع) به رشد دینی پیروان علی(ع) سرعت بخشید و قبر امام حسین(ع) در کربلا را به مقدس ترین اماکن زیارتی تبدیل کرد.
هانری ماسه، خاورشناس فرانسوی، می گوید: امام حسین(ع) در روز عاشورا تسلیم دشمنان خود نشد و به همراه یارانش به شهادت رسید با این وجود، عاشورا از نظر سیاسی و دینی نتایج پر شماری برای تاریخ اسلام و به ویژه تاریخ تشیع داشته است.
جولیوس ولهاوزن، خاورشناس آلمانی می گوید که اگرچه انقلاب نظامی امام حسین(ع) به پایان رسیده است، اما شهادت آن حضرت در آرمان گرایی آن معنا و مفهوم زیادی دارد و در جلب همدردی بسیاری از مسلمانان نسبت به اهل بیت علیهم السلام تأثیر بسزایی دارد.
نظر شما