تجاوز، پاسخ و روایت مقاومت؛ خط اول جنگ درون مرزها

در حالی که صدای موشک‌ها در آن‌سوی مرزها شنیده می‌شود، خط مقدم واقعی، این‌جاست؛ میان افکار عمومی، رسانه‌ها و روایت‌هایی که آینده را می‌سازند. جمهوری اسلامی آغازگر نیست، اما پاسخ را علاوه بر قدرت نظامی با هوشیاری ملی و انسجام درونی می‌دهد.

به گزارش خبرنگار گروه دین و اندیشه خبرگزاری شبستان، در میانه هیاهوی حمله و پاسخ، آن‌چه باقی می‌ماند حقیقتی آرام اما عمیق است: «جمهوری اسلامی هرگز آغازگر نبوده، اما در پایان‌بخشی، بی‌تعارف است.» این جمله شاید چکیده‌ی تحلیلی باشد که حجت‌الاسلام محمد استوارمیمندی، سرپرست دفتر امور اجتماعی و سیاسی حوزه‌های علمیه، در واکنش به حملات اخیر رژیم صهیونیستی به ایران بیان کرد. او در سخنانی که بیشتر از جنس تحلیل امنیتی-ایدئولوژیک است تلاش کرد لایه‌های پشت پرده تهاجم، واکنش و فضای رسانه‌ای را کالبدشکافی کند.

چراغ سبزها و تاریخ تکرارشونده‌ی تجاوز

استوارمیمندی با یادآوری تاریخ جنگ تحمیلی، می‌گوید: «این اولین تجاوز به کشور نبوده. همان‌طور که اول انقلاب، صدام با چراغ سبز آمریکا و شوروی به ایران حمله کرد و در نهایت ذلیلانه شکست خورد، نتانیاهو و رژیم کودک‌کش او نیز به همان سرنوشت، بلکه دردناک‌تر دچار خواهند شد.»

تجاوز، پاسخ و روایت مقاومت؛ خط اول جنگ هنوز درون مرزهاست

این تطبیق تاریخی، به‌وضوح تلاش دارد تجاوز اخیر را نه اتفاقی جدید، که در ادامه‌ی یک الگوی ثابت ببینید؛ الگویی که در آن «دشمن حمله می‌کند، مردم مقاومت می‌کنند و پایان کار با شکست متجاوز رقم می‌خورد.»

روایت رسمی، خط قرمز رسانه‌ای

به‌جز از طریق رسانه‌های رسمی، به هیچ خبری توجه نکنیم... ارتش سایبری دشمنان اعم از صهیونیست‌ها، منافقین و سلطنت‌طلب‌ها جنگ روانی را هم در کنار این تهاجم‌ها پی گرفته و شایعات فراوانی را منتشر می‌کنند.در روزهایی که سرعت شایعه از سرعت موشک بیشتر است، مسئول سیاسی حوزه علمیه هشدار می‌دهد: «به‌جز از طریق رسانه‌های رسمی، به هیچ خبری توجه نکنیم... ارتش سایبری دشمنان اعم از صهیونیست‌ها، منافقین و سلطنت‌طلب‌ها جنگ روانی را هم در کنار این تهاجم‌ها پی گرفته و شایعات فراوانی را منتشر می‌کنند.»

این هشدار علاوه بر مخاطبان عادی به فعالان سیاسی و اجتماعی نیز داده می‌شود؛ چراکه جنگ نرم و عملیات روانی امروز دیگر بخشی از عملیات جنگی محسوب می‌شود.

وحدت ملی، ضرورت حیاتی در میدان موازی

استوارمیمندی بخش مهمی از تحلیل خود را به خطر شکاف‌های درونی اختصاص می‌دهد. او می‌گوید: «حفظ انسجام و وحدت ملی در این روزها بیش از هر زمان دیگری ضروری است. در فضای مجازی، مسئولان نظامی و سیاسی را متهم نکنیم.»

تجاوز، پاسخ و روایت مقاومت؛ خط اول جنگ هنوز درون مرزهاست

در فضایی که عواطف ملی تحریک شده، برخی به‌جای انسجام، سراغ قضاوت‌های سریع و اتهام‌زنی می‌روند. او هشدار می‌دهد که امنیت، پیش از آن‌که در مرزها رخنه کند، در درون جامعه متلاشی می‌شود اگر وحدت به حاشیه رود.

او هشدار می‌دهد که امنیت، پیش از آن‌که در مرزها رخنه کند، در درون جامعه متلاشی می‌شود اگر وحدت به حاشیه رود.عوامل داخلی، اخلال همزمان

نکته قابل‌تأمل دیگری که در سخنان استوارمیمندی وجود داشت، هشدار نسبت به تهدیدات درونی بود: «اینکه عوامل داخلی دشمن به موازات این تهاجم برای اخلال در امنیت ملی اقداماتی انجام دهند، چیز بعیدی نیست.»

در چنین شرایطی، هوشیاری اجتماعی نقش نظارتی و نقش ایمنی دارد. جامعه، علاوه بر ارتش و سپاه، باید در وضعیت آماده‌باش مدنی باشد؛ چراکه دشمن از هر روزنه‌ی کوچکی، حفره‌ای امنیتی می‌سازد.

تجاوز، پاسخ و روایت مقاومت؛ خط اول جنگ هنوز درون مرزهاست

دعا؛ تکیه‌گاه معنوی جبهه مقاومت

در پایان، سخن استوارمیمندی بار دیگر به نقطه آغازین گفتمان مقاومت بازمی‌گردد: توکل، توسل و توحید. او از مؤمنان می‌خواهد همان‌طور که در میدان نظامی سربازانی در حال نبردند، در میدان معنوی نیز پایداری کنند:
«جبهه مؤمنان مثل همیشه، یاد خدا، دعا و توسل به اهل بیت علیهم‌السلام را برای نصرت رزمندگان اسلام در دستور کار خود قرار دهند.»

و شاید پیام نهایی این تحلیل را بتوان این‌گونه خلاصه کرد: ما آغازگر نبوده‌ایم، اما اگر قرار باشد پایان‌بخش باشیم، با اقتدار، وحدت و ایمان، خواهیم بود.

کد خبر 1823603

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha