خبرگزاری شبستان: لزوم شناسایی برخی از تهدیدات در وادی قرائت قرآن و شناخت نقاط ضعف موجب می شود تا همواره هوشیار باشیم که شیطان کمر بر گمراهی انسان ها بسته و با هرکس از مقام و مرتبه اجتماعی به وسوسه می پردازد.
منظور از تهدید در قرائت قرآن چیست؟
قرآنیان به خوبی می دانند که احراز لقب اشراف امت پیامبر با تمرد و سرپیچی از دستورات و منویات پیامبر سازگار و قابل جمع نمی باشد. به عبارت دیگر هرگونه تخلف از فرمان خدا و رسولش، تهدیدی جدی برای نیل به سعادت و نجات تلقی شده و ما تنها در شرایطی می توانیم به «مصونیت از تهدید» دست یابیم که تسلیم اوامر الهی و مطیع دستورات پیامبر(ص) باشیم و چه زیبا قرآن کریم فرموده است: الّذین آمنوا و لم یَلبِسوا ایمانَهم بِظلمٍ اولئک لهم الأمنُ و هم مهتدون. آری، امنیّت و ایمنی، از آن کسانی است که ایمان خود را حفظ نموده اند.
انّ عبادی لیس لک علیهم سلطان! تو هرگز بر بندگان من تسلط نداری!
تهدیدات به 2دسته اصلی تقسیم می شوندیکی تهدیدهای انفرادی و دیگری تهدیدهای گروهی. تهدیدهای انفرادی ناظر بر مواردی است که صرفاً در حوزهٔ ارادهٔ شخصی افراد، قابل تصور و تحقق باشد مانند خودنمایی، حسادت، جاه طلبی و تهدیدهای گروهی شامل مواردی است که در قالب اجتماع، امکان تحقق می یابد مانند تفرقه، تحرکات جناحی و گروهی!
تمامی تهدیدات مرتبط با بحث ما را می توان ناشی از ترک اخلاص دانست زیرا اگرچه ابلیس کمر بر نابودی فرزندان آدم بسته، اما مستثنی شدن بندگان با اخلاص در گفتار تهدیدآمیز شیطان نشان می دهد که اهل خلوص نیت در برابر وسوسه های شیطانی آسیب ناپذیر بوده و مادامی که از حوزهٔ عبودیت و اخلاص خارج نشوند، مصونیت دارند، مضافاً اینکه مفاد آیه 99 سوره مبارکه نحل مؤید عدم سلطه شیطان بر بندگان شایسته و با اخلاص است.
نوع تهدید هرکدام از افراد و طبقات اجتماعی، مشاغل، گروه ها، سازمانها، احزاب و سایر واحدهای جامعه، بنابر اقتضاء شرایط، با دیگران متفاوت است، یعنی امری که ممکن است برای یک انسان، تهدید محسوب شود، لزوماً و حتماً برای دیگری تهدید نخواهد بود و بالعکس.
مثلاً استفاده از یک غذای چرب و شیرین برای یک فرد مسنّ مبتلا به دیابت، می تواند سلامتی او را در معرض تهدید جدی قرار دهد اما استفاده از همان غذا برای جوان ورزشکار و پر جنب و جوش، لزوماً یک تهدید محسوب نخواهد شد! و یا خلوت با نامحرم برای یک فرد جوان یا میان سال یک تهدید است اما این موضوع درباره یک کودک 2ساله یا پیرمردی فرتوت و کهنسال، منتفی است.
با توجه به نکات برشمرده شده چنین نتیجه گیری می شود که اگر چه مصادیق تهدیدها در مورد ما انسان ها فراوان است لکن با توجه به بحث شناسایی برخی از تهدیدات در وادی قرائت قرآن عناوین تعدادی از تهدیدات انفرادی و گروهی مؤثر در جامعهٔ قرآنی را ذکر نموده و با توجه به اینکه مخاطبین از حاملین و خادمین راستین و بااخلاص قرآن کریم هستند، بدون شرح و تفصیل به جمع بندی می پردازیم.
تکبر
تهدیدی که از مهلکات بشمار می رود، عناوینی چون خودخواهی، خودپسندی و خودبزرگ بینی در این مقوله ظاهر می شود.
شایسته است حامل قرآن به استناد آیات و روایات عدیده و سیرهٔ نبوی و روش پسندیده امامان بزرگوار و علماء متخلّق، در تمامی موارد تواضع و فروتنی پیشه سازد که عزت و بزرگی تنها در سایه فروتنی قابل تحصیل است.
افتادگی آموز اگر طالب فیضی هرگز نخورد آب زمینی که بلند است!
سزاوار است رهنمود نورانی قرآن مبنی بر "واخفض جناحک للمؤمنین"، "و عبادالرحمن الذین یمشون علی الارض هونا"، و "لاتمش فی الارض مرحا". و سایر دستورات آسمانی، همواره مدّ نظر حامل قرآن باشد.
خودنمایی
تهدید دیگری است که آدمی را به ریاکاری و نفاق سوق می دهد چنان چه خدای ناکرده، گام نهادن در وادی قرآن بقصه خودنمائی باشد، اخلاص در عمل رخت بربسته و رضای خدا فراموش خواهد شد.
سزاوار است قاری و حافظ قرآن با قصد قربت و تحصیل رضای الهی عمل نموده و رهنمود شریف قرآنی که فرمود: " من کان یرجوا لقاء ربه فلیعمل عملاً صالحاً و لا یشرک بعبادة ربّه احداً" مطمح نظر او باشد.
شهرت طلبی
از دیگر تهدیدات خطرناک بشمار می رود که در صورت ابتلاء به آن تبعاتی چون جاه طلبی و ریاست طلبی را در پی دارد.
خوشا به سعادت آنان که در زمین فاقد شهرت و گمنام هستند، اما آسمانیان به خوبی آنان را می شناسند و نزد فرشتگان، شهرت دارند!
سزاوار است قاری و حافظ قرآن، این کلام الهی را جدی ارزیابی کند که: "تلک الدار الاخره نجعلها للذین لا یریدون علوّاً فی الارض و لا فساداً".
دنیا طلبی
از دیگر تهدیدات مهلک است که فرمودند:
"حب الدنیا رأس کلّ خطیئة" ! سر منشأ هرگونه تبهکاری، دوستی و دل بستن به دنیاست، . . .
مباد روزی که تلاوت قرآن برای کسب درآمد و دریافت پول و یا رسیدن به منصب و جایگاهی صورت پذیرد!
سزاوار است که قاری قرآن، در کلام رسول خاتم(ص) اندیشه کند که فرمود: من قرأ القرآن یَتأکّلُ به الناس جاء یوم القیامة و وجهه عظمٌ لیس علیه لحمٌ.
اگر کسی قرآن را وسیله کسب درآمد قرار دهد، روز محشر با چهره ای وارد صحرای قیامت می شود که گوشت بر صورت ندارد!
قاری و حافظ قرآن باید یقین داشته باشد که خداوند بزرگ نه تنها خیرالرازقین است، بلکه بر اساس وعدهٔ "و ما من دابّة فی الارض الّا علی الله رزقها" ضامن و متکفّل رزق و روزی تمام موجودات است، مضافاً اینکه شأن قرآن و مقام حامل قرآن اجلّ از آن است که دستاویز نیل به اهداف دنیوی و پست و مقام قرار گیرد! پس سزاوار است این آیه کریمه ورد زبان اهل قرآن باشد:
قل اللهمّ مالک الملک تؤتی الملک من تشاء و تنزع الملک ممّن تشاء و تعزّ من تشاء و تذلّ من تشاء بیدک الخیر انّک علی کلّ شئی قدیر!
حسادت
از دیگر تهدیداتی است که به تعبیر روایات، دام بزرگ ابلیس، علامت تنگ نظران، زندان روح و مرکب رنج نامیده شده است.
در مخاطره آمیز بودن این تهدید همان بس که پیامبر بزرگ اسلام به فرمان خداوند بزرگ، از شرّ حسود به خدای مهربان پناه می برد.
سزاوار است نعماتی را که بر اساس مقدّرات و مشیت الهی به سایر بندگان خدا عطا شده، مورد حسادت قرار ندهیم که بنا بر فرمایش حضرت امام صادق علیه السلام، حسد، آفت دین است و مؤمن غبطه می خورد اما حسادت نمی ورزد.
بد اخلاقی و بدخوئی
در بیان اهمیت حسن خلق، همین بس که پیامبر بزرگوار اسلام، با عبارت "إنّما بعثت لأتمّم مکارم الاخلاق"، هدف از رسالت را تکمیل و تتمیم مکارم اخلاقی عنوان فرموده است.
بدخلقی و عدم آراستگی به حسن خلق، موجب تیرگی زندگی و شکنجهٔ روحی دیگران است ولذا شایسته است با عنایت به فرمایش قرآن ناطق، حضرت علی علیه السلام که نرم خوئی و خوش خلقی را از ویژگی های افراد با ایمان ذکر فرموده اند، قاری وحافظ قرآن در سایه سار اخلاق اسلامی و قرآنی، حسن سلوک با تمام مردم را نصب العین خویش قرار داده و تابلوی تمام نمای ارزشهای قرآنی باشد.
قرائت بدون تدبّر
ما بخوبی می دانیم که قرائت، حفظ و بسیاری از دیگر فعالیت های قرآنی، مقدمه و یا باب ورود به وادی نورانی فهم قرآن است، . . . حال اگر تمام هدف یک قاری و حافظ تسلط در قرائت یا تبحّر در حفظ آیات باشد و درصدد تدبر و تفکر قرآنی برنیاید، قطعاً مغبون است. قرآن کریم با طرح سؤال "افلا یتدبّرون القرآن" ؟! و اولیاء دین اسلام با تأکید بر اینکه در قرائت بدون تدبر خیری وجود ندارد توجه مارا به این امر مهم معطوف داشته اند.
تردیدی وجود ندارد که «توقف در لفظ قرآن» ما را از برکات ارزشمند این منشور نورانی محروم خواهد ساخت ولذا شایسته است قرآن دوستان عزیز، به موازات ورود و یا ارتقاء در امر قرائت و حسن حفظ، با مفاهیم قرآن کریم آشنا شده و از رهگذر تدبر در آیات الهی، دریچه های نور و رحمت قرآن را به روی خود بگشایند.
قرائت بدون عمل
از خطرناک ترین تهدیدات، قرائت قرآن بدون عمل است! چنان چه کسی خود را قرآنی بداند یا مردم او را به همین عنوان بشناسند سزاوار است حدود قرآن را رعایت نموده و برخلاف دستورات آن عمل نکند زیرا در غیر این صورت علاوه بر اینکه موجب بدبینی مردم نسبت به دین خواهد شد, مشمول یکی از فرمایشات حضرت نبوی شده و در آخرت رسوا می گردد.
به پیامبر اکرم (ص) فرموده اند: . . ." و مَن قرأ القرآن و لم یعمَل به حشره الله یوم القیامة اعمی" !
نتیجه قرائت قرآن بدون عمل، محشور شدن در قیامت با چشمان کور خواهد بود! مضافاً اینکه ادعای قرآنی بودن بدون عمل، می تواند از مصادیق اعراض از قرآن و مهجور ساختن قرآن محسوب شودکه در این صورت، نام آدمی در ردیف خواندگان، (طرف شکایت و دادخواست) منظور خواهد شد! همان دادخواستی که از سوی پیامبر اکرم (ص) در روز قیامت ارائه می شود: "و قال الرّسول یا ربّ إنّ قومی اتّخذوا هذا القرآن مهجوراً" فرقان/30
پس شایسته است قاری و حافظ قرآن، تمامی بایدها و نبایدهای قرآنی را حدّ و مرز اندیشه و عملکرد خود قرار داده و مطلقاً برخلاف و مغایر قرآن نیندیشد و عمل نکند.
عدم رعایت تقوای قرائت
اگر چه بنا بر ورود تفصیلی در این بخش را ندارم اما به هر حال در حد اشارتی مختصر باید گفت که برخی از تلاوت ها از منظر شارع مقدس، ممنوع است.
تردیدی در ضرورت قرائت با صدای خوش وجود ندارد و در کلام پیامبر و امامان معصوم (ع) بر این موضوع تاکید شده است.
از یک سو، صدای خوش، زیور قرآن نامیده شده، لکن از سوی دیگر، قاریان قرآن از بکارگیری الحان نامناسب نهی شده اند، . . . پیامبر بزرگوار اسلام، از قرائت قرآن در قالب آواز خوانی، نوحه گری، سرودخوانی و امثال آن ابراز نگرانی فرموده و حتی در کلام صریحی فرموده اند: "إنّی اخاف علیکم استخفافاً بالّدین . . . و اَن تتّخذوا القرآن مزامیر" – میزان الحکمه، حدیث 16547
پیامبر اکرم در این کلام خود فرموده اند: نگرانی من برای شما این است که دین را سبک شمارید. . . و قرآن را با ساز و آواز بخوانید.
با کمال تأسف باید گفت در دوران ما در چند سال اخیر، مقدمات تحقق نگرانی آن حضرت فراهم شده است. اصرار بر طرح موضوع موسیقی و تدریس دستگاه ها در مقوله قرائت قرآن، پخش برخی از متون ادعیه در قالب موزیکال از طریق صدا و سیما، تهیه و اصرار بر پخش کلیپ های موزیکال با زیر صدای اذان مرحوم مؤذن زاده اردبیلی، بها دادن به برخی از گروه های موزیکال تواشیح و اصرار بر پخش برنامه های مربوطه از طریق سیما و سایر اقدامات مشابه، نشان از نگرانی بجای حضرت محمد مصطفی (ص) است، . . .
من تردیدی ندارم که به محض انتقاد از این گونه امور، برخی از افراد اقدام به جوسازی نموده و منتقدین یاد شده را متهم به عدم آشنائی با هنر! برخوردار از تفکر سنتی! مخالفت با رشد ابتکار و خلاقیت! و سایر عناوین مشابه خواهند کرد، اما چه باک که عندالاقتضاء، حتی بیشتر از آن چه که اشاره شد باید مطرح شود، زیرا این امر به اعتقاد ما یکی از تهدیدات جدی است که قداست و معنویت امر قرائت قرآن را نشانه گرفته است.
بگذارم و بگذرم، . . . علی ایّ حال عدم رعایت تقوای قرائت (در هر شکل و تحت هر بهانه) از جمله تهدیداتی است که در صورت عدم چاره اندیشی اساسی در این مورد، شاهد بروز خسارت جبران ناپذیر در آینده خواهم بود.
غفلت از مرگ!
و بالاخره دهمین تهدید انفرادی که غفلت از آن، بسیار زیان بار خواهد بود، یاد مرگ است، . . . یعنی همان سرنوشت محتوم و قطعی که دیر یا زود گریبان همگان را خواهد گرفت.
اگر مرگ را از یاد نبریم، هیچکدام از تهدیدهای انفرادی و گروهی در مورد ما تحقق نخواهد یافت، . . . چرا که یاد مرگ، اجازه ارتکاب گناه و سرپیچی از فرامین قرآن را نمی دهد، . . . آرزوها کوتاه می شود، . . . نیرنگ های دنیا رنگ می بازند، . . . آدمی به سوی خیر و نیکی شتاب می کند، . . . کینه ی برادران در دل جای نمی گیرد، . . . بخل و طمع و حسد، میدان را ترک می کنند، . . .
و قاری و حافظ قرآن، در حالیکه با دیده ی دل و به یقین، آخرت را می بیند، به تلاوت قرآن می پردازد، . . .
•آنچه که در موارد دهگانه ی فوق بیان گردید، برخی از اصلی ترین تهدیدات انفرادی در وادی قرائت قرآن بود، . . . واضح است که تهدیدها منحصر به موارد سابق الذکر نبوده و اموری چون دروغ، سوءظنّ، غیبت، کینه توزی، دوروئی و سایر مهلکات اخلاقی، هر کدام به تنهایی می تواند یک تهدید تلقی شود.
•اهم عناوین تهدیدهای گروهی در بحث ما عبارتند از:
تفرقه و تشتّت
قرآن کریم با بیان صریح دستور "واعتصموا بحبل الله جمیعاً و لا تفرّقوا" ما را به وحدت و همدلی فراخوانده و از سوی دیگر صراحتاً از تفرقه و تنازع برحذر داشته است: "و لا تنازعوا فتفشلوا و تذهب ریحکم".
علی رغم این حقیقت مورد تائید، که تمام آحاد جامعه ی قرآنی نیز مؤید آن هستند، جامعه ی قرآنی ما امروز از عدم اتحاد و یکپارچگی اعضاء و سازمان ها و نهادهای جامعه ی قرآنی، رنج می برد.
بخش قابل توجهی از انرژی و توانمندی و استعداد و ظرفیت جامعه ی قرآنی، امروزه هدر می رود. عدم انسجام و اتفاق ما، از بزرگترین تهدیدها بشمار می آید که روزانه خسارت آن به حساب ما واریز می شود!
اگرچه این موضوع به تنهایی می تواند موضوع یک همایش مستقل به منظور چاره اندیشی و بالاخره ایجاد یک جامعه ی یک پارچه قرآنی باشد، اما واقعیت امر چنین به نظر می رسد که فعلاً بستر لازم برای تحقق الفت و یکپارچگی و سازماندهی منسجم قرآنی وجود ندارد!
رفع تهدید فوق الاشعار، زمانی محقق خواهد شد که آحاد جامعه ی قرآنی برای تحقق اتحاد، عزم و اراده ی جدی داشته باشند.
گروه گرایی
اگر رضای خدا ملاک باشد، نطفه ی این تهدیدات منعقد نمی شود!
امام صادق علیه السلام فرموده اند: هیچ یک از شما به ایمان حقیقی نرسد مگر آنکه دورترین افراد به خود را برای خدا دوست بدارد و نزدیک ترین کس خود را به خاطر خدا دشمن بدارد! میزان الحکمه/ حدیث1281
در این مقوله، من از خود می پرسم: آیا واقعاً چنین است؟! آیا نگرش این جانب به اعضاء محترم جامعه ی قرآنی برمبنای فرمایش امام صادق (ع) است؟! !
بزودی زمانی فرا می رسد که خطاب "إقرأ کتابک! کفی بنفسک الیوم علیک حسیبا" ! به همه ی ما ابلاغ می شود، . . . امید است قضاوت ما مقبول درگاه حق و منجر به نجات و رستگاری ما گردد.
رفع معضل و تهدید گروه گرایی نیز نیازمند یک عزم همگانی از سوی جامعه ی قرآنی است.
بی تفاوتی در برابر مسائل اجتماعی
عدم اقدام جدی در مورد تهدیدات دوازده گانه ی فوق، سبب شده که جامعه ی قرآنی کشور در جایگاه مناسب خود قرار نگرفته و امکان استفاده از تمام ظرفیت ها و توانمندی های آن فراهم نگردد.
این قابل قبول نیست که حاملان قرآن و آموزگاران سخن خداوند، در میدان های فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و سایر صحنه ها فاقد نقش آفرینی باشند!
نقش آفرینی جامعه ی قرآنی در سطح ملی، به معنای سیاسی بازی و قدرت طلبی نیست، بلکه اگر نیروهای قرآنی کشور در جایگاه های گوناگون کشور حضور می یافتند، قطعاً معنویت حاکم بر جامعه افزایش می یافت و آمار تخلفات ناشی از حضور برخی عناصر بیگانه با قرآن یا غیر معتقد به اصول قرآنی در بعضی از مسئولیت ها، کاهش می یافت.
آیا هنگامی که از سوی معدودی نابخرد متصل به سرویس های اطلاعاتی و جاسوسی آمریکا، اروپا و اسرائیل به ساحت مقدس پیامبر اسلام (ص)، جسارت می شود، نباید شاهد یک موضعگیری واحد از سوی جامعه ی قرآنی باشیم؟! و به همین نحو در سایر مسائل.
به هر ترتیب عدم تحرک و پویائی و موضع گیری جامعه قرآنی، در مورد مسائل داخلی و بین المللی یکی دیگر از مشکلات و تهدیدات است که باید برای رفع آن چاره ای اندیشید.
در پایان این بخش خاطرنشان می سازد به اعتقاد نگارنده، مقابله و رفع تهدیدهای گروهی، مستلزم روال تهدیدات انفرادی است و تا زمانیکه اعضاء جامعه قرآنی بویژه نخبگان آن، عزم خود را برای رفع این نارسائی ها جزم نکنند، وضع به همین منوال ادامه خواهد یافت.
البته عوامل دیگری نیز در ایجاد شرائط نامطلوب فعلی دخیل و مؤثر بوده اند که بحث در مورد آنان را به مجالی دیگر موکول می کنیم.
نتیجه بی اعتنائی به تهدیدات
عدم شناخت تهدیدات، فی نفسه می تواند بزرگترین تهدید باشد و پس از شناخت و احصاء تهدیدات، بی اعتنائی نسبت به آنها قطعاً موجب بروز آسیب می شود.
آسیب ها می توانند در قالب آفت ها پدیدار شوند و وجود آفات در یک جامعه می تواند نابسامانی ها و ناهنجاری های زیان بار بدنبال داشته باشد.
با توجه به این مطلب، شناسائی تهدیدات و چاره اندیشی برای رفع آنها مسئولیت اساسی و قطعی پیشکسوتان، اساتید، معلمین، خادمان، قاریان، حفاظ و تمامی علاقمندان به حفظ عزت جامعه قرآنی بشمار می رود.
تقسیم بندی قرآنیان
در متن فرمایشات حضرت پیامبر و امامان بزرگوار، قرآنیان معرفی شده اند که از بین روایات و احادیث مزبور، متن یکی از فرمایشات نبوی را عیناً خواهیم آورد. در این کلام بلند، گونه های مختلف قاریان معرفی شده اند.
متن روایت چنین است:
پیامبر خدا فرمودند: قاریان قرآن سه گونه اند: مردی که قرآن می خواند و آن را وسیله ای برای تقرب به شاهان و جلب توجه مردم قرار می دهد.
و مردی که قرآن می خواند و الفاظ و کلماتش را بر پا می دارد و معانی آن را فرو می گذارد. این دسته از قاریان قرآن تعدادشان زیاد است و «لا کَثَّرَهُمُ اللهُ تعالی!» خداوند امثال آنان را زیاد نکند!
و مردی که قرآن می خواند و دارو و مرهم قرآن را بر روی درد دل خویش می نهد، شب خود را با آن به بیداری می گذراند و روزش را با آن به تشنگی سپری می کند. آن را در مسجدهای خود بپا می دارد این دسته از قاریان قرآن هستند که خداوند به برکت وجودشان، بلا را برطرف می گرداند و دشمنان را از میان می برد و باران آسمان را فرو می فرستد، به خدا سوگند که این قاریان از کبریت احمر کمیاب ترند! میزان الحکمه/ حدیث6561
هشدار تکان دهنده !
صرف ادعای قرآنی بودن، نه تنها نجات بخش نیست، بلکه شاید گرفتاری های دردآوری به دنبال دارد. چه بسا افرادی که بهره اندکی از قرآن برده اند، اما روح و فکر آنان، مغایر و یا دشمن با قرآن نیست و در قیامت نجات خواهند یافت.
این سخن بدان معنا نیست که اهمیت و ضرورت فراگیری قرآن را نادیده بگیریم، بلکه بیان واقعیتی است تا بیش از پیش به حساسیت و میزان مسئولیت خود واقف گردیم.
اگر انس با قرآن، صادقانه باشد زهی سعادت و کامیابی، اما اگر چنین نباشد و فرد منتسب به قرآن، اندیشه و عملکرد خدایی نداشته باشد، وا مصیبتا !
هشدار تکان دهنده ای که از آن, سخن به میان رفت، حدیثی از رسول مکرم اسلام است و آدمی را جداً به فکر و تأمل وادار می کند.
قال رسول الله (ص): إنّ فی جهنّم رَحاءً من حدید
تُطحَنُ بها رُؤسُ القُرّاء و العلماء المجرمین ! میزان الحکمه/ 16556
به پیامبر اکرم فرمودند: در جهنم، آسیابی آهنی وجود دارد که با آن جمجمه ی قاریان و علمای گنهکار آرد می شود!
و این هشداری است تکان دهنده !
قرآن را با مدعیان دروغین دین و قرآن، دوستی نیست! امید است خداوند بزرگ، مارا از شفاعت قرآن بهره مند سازد.
انتظار قرآن از قرآنیان
قبل از پرداختن به این مهم، لازم است روایت مناسبی را مرور کنیم:
حضرت امام صادق (ع) به یکی از مسلمانان که ادعای دوستی اهل بیت را داشت و خود را شیعه می دانست فرمود: "إنّ الحَسَنَ مِن کُلِّ اَحدٍ حَسَنٌ و إنّه منکَ أحسن، لِمَکانِکَ مِنّا ! و إِنّ القبیحَ مِن کُلِّ اَحَدِ قبیحٌ و إنّهُ منکَ اَقبَح" ! بحار/ ج11/ ص209
انجام کار نیک از جانب هر کس، خوب و پسندیده است، اما کار خوب از سوی تو بهتر و زیباتر است، به دلیل ارتباط و انتساب تو به ما خاندان اهل بیت و البته کار بد، از سوی هر کس زشت و ناپسند است، اما ارتکاب آن از سوی تو بسیار بدتر و زشت تر!
بدین ترتیب، انتظار قرآن از قرآنیان، یک توقع ویژه است، . . . مگر نفرمودند "حسنات الابرار، سیئات المقربین" !
قرآن کریم، انتظار خود را از قاریان و تالیان کلام خدا چنین بیان می کند: "الّذین اتیناهم الکتاب یتلونه حقّ تلاوته"
کسانی که به آنان کتاب دادیم، آن را چنان که حقّ تلاوت آن است تلاوت می کنند. بقره/121
انتظار قرآن از قرآنیان، رعایت حقّ تلاوت است و برای اینکه مفهوم دقیق حق تلاوت روشن شود، تفسیر آن را باید از پیامبر مکرم اسلام جویا شد.
"رسول الله (ص)- فی قوله تعالی: (یتلونه حقّ تلاوته)- :یَتَّبِعونَهُ حَقَّ اتِّباعِه". میزان الحکمه/ حدیث16518
پیامبر خدا درباره آیه "یتلونه حقّ تلاوته فرمودند: «یعنی» از قرآن چنان که باید و شاید، پیروی می کنند.
پس تکلیف روشن است، حق قرآن زمانی ادا می شود که قاری آن با تمام وجود دستورات قرآن را اطاعت نموده، برخلاف اوامر آن اقدام نکند و در یک عبارت کوتاه بایدها و نبایدهای قرآنی را محترم شمارد.
با توجه به شناخت تهدیدات و ضرورت مقابله با آن ها، چون سعادت و سرافرازی جامعه ی قرآنی منوط به ترک تفرقه و تحقق وحدت است.
پایان پیام/
نظر شما