به گزارش خبرگزاری شبستان از فارس، در هیاهوی شهری که سقفهای بلندش گاهی صدای آسمان را خفه میکنند، و جادههایش با شتاب روزمره آدمها بیعتهای دیرین را از یاد میبرند، ناگهان واژهای قدیمی، جانی تازه میگیرد؛ غدیر. واژهای که قرنهاست به جای آنکه فقط در تقویم تکرار شود، منتظر است در قلبها به یاد آورده شود. این واژه، برای آنان که دل در گرو میراث نبوت و ادامه آن دارند، یک مسیر است، یک تصمیم است، و یک اعلام موضع روشن در برابر جهان.
جشن غدیر، اگرچه در ظاهر با نقل و شربت و پرچم و خطابه برگزار میشود، اما در بطن خود، بزرگترین بیعت تاریخی انسانها با مفهوم حاکمیت الهی است. نقطهی آغاز بازخوانی تکلیف انسان نسبت به «ولی» است، نسبت به ادامهدهندهی راهی که از غار حرا آغاز شد. غدیر، تداعیگر لحظهای است که «دین»، دیگر صرفاً مجموعهای از آموزههای اخلاقی نبود، بلکه نظامی برای ادارهی جامعه شد؛ و این لحظه، به فرمان خدا، در دستان علی(ع) متجلی شد.
در فضایی که واژهها هر روز مستعملتر و اندیشهها مصرفیتر میشوند، شاید غدیر آخرین واژهای باشد که هنوز طراوت حقیقت را در خود حفظ کرده است. چون هنوز بهدرستی فهم نشده است. برای همین است که وقتی از «جهانی شدن پیام غدیر» سخن میگوییم، منظور یک برندینگ دینی یا تبلیغ موسمی نیست؛ حرف از بازگشت به اصل دین است. حرف از آن نقطه محوری است که از آنجا دین باید در متن زندگی جاری شود، نه در حاشیه مناسک بماند.
امسال، در شیراز، در دل مردمی که دلشان روشن به نور ولایت است، در کوچههایی که هنوز ردّ پای علویان و فقیهان بزرگ را در خود دارند، غدیر دوباره جان گرفته است؛ بهمثابه پاسخی علنی به یک دعوت همیشگی: «مَن کُنتُ مَولاه فهذا علیٌّ مَولاه».
در شهری که شاعرانش جهانیاند و تاریخش ریشهدار، اینک پیام غدیر میخواهد جغرافیا را هم طی کند. نه به قصد فتح، برای فهماندن یک اصل ساده اما بنیادین: اگر قرار است زمین مثل آسمان بچرخد، باید علی، یا شبیه او، در رأس باشد.
بدون ولایت، شهر خدایی نمیشود
امام جمعه شیراز در گردهمایی موکبداران غدیر، با ارجاع به آیه ۵۴ سوره مائده، سخن خود را با هشدار قرآن آغاز کرد: «من یرتد منکم عن دینه...» یعنی این مسیر بیوفا نیست، کسانی خواهند رفت و دیگرانی به میدان خواهند آمد. دژکام گفت: «بعد از پیامبر(ص)، کمتر از سه ماه گذشت که مردم راه را گم کردند و حق علی(ع) را خوردند... اما خدا وعده داده بود قومی دیگر را خواهد آورد؛ قومی که دوستشان دارد.»
ملت ما ۴۷ سال پای این پرچم ایستادهاند، شهید دادهاند، و هنوز دست از محبت علی(ع) برنداشتهاند. خدا گفته شما را دوست دارم، چون شما علی را دوست دارید.
او با اشاره به اینکه ملت ایران یکی از مصادیق این قوم است، ادامه داد: «ملت ما ۴۷ سال پای این پرچم ایستادهاند، شهید دادهاند، و هنوز دست از محبت علی(ع) برنداشتهاند. خدا گفته شما را دوست دارم، چون شما علی را دوست دارید.»
از خیابان تا آسمان؛ دستور خدا جاری میشود؟
دژکام با مقایسهای هنرمندانه، میان نظم کیهانی و بینظمی اجتماعی، مفهومی فراموششده را یادآور شد: «زمین به فرمان خدا میچرخد، ماه اطاعت میکند، اما در شهر، هر کس سازی میزند. حکم خدا روی زمین مانده است، چون ولایت در جامعه جاری نیست.»
او تصریح کرد: «شهرداری باید ولایتمدار باشد، تا بتواند شهر را خدایی کند. غدیر، جشن اعلام همین حاکمیت ولایی است؛ یعنی ما تصمیم گرفتهایم حکم خدا نه فقط در آسمان، که در شهر ما نیز اجرا شود.»
غدیر، رسانهایترین واقعه تشیع
در روزگاری که «جهانیسازی پیام» حرف اول را میزند، دژکام بر این نکته انگشت گذاشت که: «جشنهای غدیر، شادپیماییها، موکبها و برنامههای حرم شاهچراغ(ع) باید از شیراز به پیام جهانی غدیر تبدیل شوند. همانطور که سعدی پیام پیامبر(ص) را جهانی کرد، اکنون نوبت ماست.»
او با یادآوری اینکه شعر «بنیآدم اعضای یک پیکرند» ترجمان سخن پیامبر اکرم(ص) است، تأکید کرد: «وقتی سعدی توانست حدیث پیامبر(ص) را به بالای در سازمان ملل ببرد، ما هم باید پیام غدیر را جهانی کنیم.»
امام جمعه شیراز سخنی را گفت که شاید کمتر شنیده شده باشد: «اگر غدیر بهدرستی برگزار شود، اثر اجتماعی آن از عاشورا هم گستردهتر است. چرا که عاشورا، تداوم مظلومیتی است که از غصب غدیر آغاز شد.»
غدیر، جلوتر از عاشورا؟
امام جمعه شیراز سخنی را گفت که شاید کمتر شنیده شده باشد: «اگر غدیر بهدرستی برگزار شود، اثر اجتماعی آن از عاشورا هم گستردهتر است. چرا که عاشورا، تداوم مظلومیتی است که از غصب غدیر آغاز شد.»
دژکام با تیزبینی تحلیلگرانه افزود: «پیام عاشورا، همان پیام غدیر است. و اگر پیام غدیر بهدرستی جهانی شود، یعنی ما دعوتنامه ظهور را فرستادهایم. جهانی شدن غدیر، یعنی دنیا آماده حاکمیت امام زمان(عج) شده است.»
مسئولیت شما جهانی است
در ادامه، دژکام خطاب به اصحاب رسانه، هنرمندان و فعالان فرهنگی گفت: «رسانهها نباید فقط گزارش دهند؛ باید پیام تولید کنند. هنرمندان باید تمام توان خود را به میدان بیاورند تا غدیر از یک مراسم، به یک منظومه فکری و تمدنی تبدیل شود.»
غدیر، آغازی برای شهر خدایی
در پایان، سخن دژکام با دعوتی جدی تمام شد: «اگر روز غدیر به حرم شاهچراغ(ع) میآیید، برای تجدید بیعت با نائب امام زمان(عج) بیایید. اعلام کنیم که تا ظهور، ایستادهایم.»
امروز، شیراز نه فقط در حافظیه و حرم شاهچراغ(ع)، که در چشمانداز ولایتمداری، خود را آماده میکند تا پیام غدیر را از خیابانهایش، از هیئتها، و از دلهای مردم به جهان مخابره کند. پیامی که میگوید: «در این شهر، قرار است حکم خدا اجرا شود؛ چون علی را حاکم دل کردهایم.»
غدیر، اگر جهانی نشود، محلی میماند؛ و ولایت، اگر جاری نشود، کلامی بیاثر خواهد بود. امروز، آنچه در شیراز آغاز شده، نه فقط تدارک یک جشن، که تمرینی برای تمهید ظهور است.
نظر شما