به گزارش خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری شبستان، لبخندهای کودکانه، حافظهای طولانیتر از آنچه فکر میکنیم دارند. یک بسته کوچک هدیه، گاهی بزرگتر از تمام آموزههای درسی در ذهن بچهها جا خوش میکند. آدمی چیزهایی را از یاد میبرد، اما حسی که در یک روز خاص تجربه کرده، طعم شیرینی که از دست عزیزی گرفته، بوی لباسی که در یک عید پوشیده، در او باقی میماند؛ مثل امضای پررنگی که سالها بعد هم، پاک نمیشود.
عید غدیر برای بسیاری از خانوادهها هنوز با یک پیامک ساده یا پخش نقل و شیرینی در مسجد تعریف میشود. اما مگر عید غدیر، تنها یک روز مذهبی است؟ مگر فقط یادآور خطبهای در غدیرخم است؟ این روز، قرار است امضای ولایت را بر زندگی ما حک کند. نه در طاقچه کتابخانه، که در رفتارهای روزمره، در هیجان بچهها، در چراغانی خانهها، در کیف پولهایی که با نیت محبت علی(ع) گشوده میشوند.
اگر علی علیهالسلام را دوست داریم، اگر غدیر را آغاز رسمی امامت میدانیم، چرا نگذاریم فرزندانمان این دو را نه از کتابها، که از شادی واقعیشان بشناسند؟ کودک، اهل خطابه نیست؛ او با نگاه پدر، با دست پر مادر، با تبوتاب خانه، ایمان میسازد. و اگر عید غدیر در خانهای به واقعهای پرشور و ملموس تبدیل نشود، سالها بعد فقط در کتابهای دینی مدرسه زنده خواهد ماند، نه در قلبهای جوان.
بزرگان ما، مثل آیتالله حائری شیرازی، این حقیقت را بهتر از هر کسی فهمیده بودند. وقتی گفت «برای علی قرض کن!»، یعنی: ایمانات را خرج کن. چون محبتی که در جان فرزندتان بکارید، روزی در تاریکیهای بزرگسالیاش، مثل فانوسی روشن راه خواهد شد. غدیر، اگر بخواهد در نسل بعدی زنده بماند، باید از همین حالا، با همین لبخندهای کوچک، با همین هدیههای به ظاهر ساده، در قلب بچهها حک شود.
«پدرها جوری نسبت به عید غدیر ارادت به خرج بدهند که بچهها از یک ماه، دو ماه قبل چشمانتظار عید غدیر باشند! حتی اگر لازم شد، قرض کنید و یک عیدی حسابی -به اندازهای که به علی(ع) ارادت دارید- به بچهها بدهید. نگویید: «باز من باید یک چیزی خرج کنم!» نه! مقروض میشوی، خب بشو! تو که برای چیزهای دیگر قرض کرده ای، یک بار هم برای حضرت علی(ع) مقروض شو.»
این جمله، نسخهای ساده اما عمیق است از مرحوم آیتالله حائری شیرازی. کسی که سالها پیش، در اوج صفای کلام و در نهایت دقت تربیتی، با لحنی پدرانه اما ریشهدار، به پدران جامعه دینی ایران گفت: «برای حضرت علی(ع) هم یک بار قرض کن!»
ایمان، گاهی در اسکناس تاخوردهایست که پدری با لبخند در روز غدیر به دست کودک خود میسپارد و میگوید: «این عیدی امیرالمؤمنین(ع) است!»
در دل این توصیه، دنیایی از تدبیر و حکمت خوابیده است. تربیت فرزندان نه با نصیحت، که با رفتارهای کوچک اما معنادار روزمره ساخته میشود. ایمان، گاهی در اسکناس تاخوردهایست که پدری با لبخند در روز غدیر به دست کودک خود میسپارد و میگوید: «این عیدی امیرالمؤمنین(ع) است!»
غدیر، عید خانواده باشد
سؤال اینجاست که چرا با وجود جایگاه غدیر در فرهنگ شیعه، هنوز نتوانستهایم آن را به جشن واقعی خانوادهها تبدیل کنیم؟ چرا بچههای ما برای نوروز، ساعتها برای دریافت عیدی حساب باز میکنند، اما در غدیر نهایت آرزویشان یک بسته شکلات است؟
آیتالله حائری، دقیقاً نقطه مغفول ماجرا را نشانه گرفته است. او غدیر را به میدان عمل پدران کشید. گفت: «اگر لازم شد، قرض کن!» یعنی باور تو به علی علیهالسلام باید آنقدر زنده و پررنگ باشد که حتی در اقتصاد خانهات اثر بگذارد.
اقتصاد عاطفی غدیر؛ چگونه محبت را نقد کنید؟
یاد میگیرد که علی علیهالسلام در لحظات شیرین زندگیاش حضور دارد. عیدی غدیر، یک «نقش پررنگ» است در شکلگیری «هویت شیعی» کودک ما.آنچه آیتالله حائری شیرازی پیشنهاد داد، شکلگیری نوعی «اقتصاد عاطفی» در خانوادههاست. همانطور که برای مناسبتهای دیگر هزینه میکنیم، برای خرید شب یلدا یا کادوی تولد فرزند، باید برای غدیر هم برنامهریزی کنیم. چرا؟ چون کودک با لمس شادی، با دریافت هدیه، با شنیدن تبریکها، غدیر را به حافظه بلندمدت قلبش پیوند میزند.
یاد میگیرد که علی علیهالسلام در لحظات شیرین زندگیاش حضور دارد. عیدی غدیر، یک «نقش پررنگ» است در شکلگیری «هویت شیعی» کودک ما.
وقتی "علی(ع)" وارد سبک زندگی میشود
سالهاست که درباره سبک زندگی اسلامی حرف میزنیم، اما کمتر از مصادیق ملموسش میگوییم. پیشنهاد آیتالله حائری شیرازی یک مصداق دقیق از همین سبک زندگی است: بیاوریم محبت علی(ع) را از ذهن و زبان، به جیب و رفتار. جشن بگیریم، خرج کنیم، لباس نو بپوشیم، هدیه بدهیم، پذیرایی کنیم، همه اینها از مصادیق سبک زندگی علویاند، به شرط آنکه در آن محبت اهل بیت(ع) موج بزند.
غدیر را عید بگیرید
باور به ولایت، زمانی در جان یک کودک ریشه میدواند که با لذت، با شادی، با خاطرههای خوب همراه شود. آیتالله حائری با تمام سادگی بیانش، فرمولی به ما داد که سالهاست از آن غافل ماندهایم: عیدی بدهید، حتی اگر قرض کنید! برای علی(ع) هم خرج کنید، همانطور که برای تفریح، تجمل، مهمانی و تجملات هزینه میکنید.
این بار عید غدیر، فقط یک پیام تبریک در گوشی نباشد؛ یک خاطره طلایی در ذهن کودکتان بسازید. یک خاطره پر از نور... و البته یک اسکناس تاخورده که بوی محبت امیرالمؤمنین(ع) میدهد.
نظر شما