به گزارش خبرگزاری شبستان از فارس، در روزهایی که بوقهای بیصدا و چرخهای ایستادهی ناوگان حملونقل، نشانهای است از گلایههای انباشته و دردهای شنیدهنشدهی رانندگان کشور، در گوشهای از استان فارس، صدای موتور کامیونها نه از سر کسبوکار که از جنس غیرت و همدلی بلند شده است.
در منطقه فسارود داراب، آنجا که محصولات کشاورزی چشمبهراه راهی برای رسیدن به بازار مصرف هستند و نگاه مضطرب کشاورزان به هر خاورِ عبوری گره خورده است، گروهی از رانندگان مسجدی آستین بالا زدند و کاری کردند کارستان.
در حالی که برخی رانندگان به دلیل مشکلات معیشتی، گرانی قطعات، کرایههای پایین، افزایش عوارض جادهای و نبود حمایتهای موثر، ناچار به توقف فعالیت و حتی اعتراض شدهاند، رانندگان مسجدی و بسیجی ناحیه امام سجاد (ع) فسارود و سپاه داراب با هدف حمایت از کشاورزان منطقه، پای کار آمدند و چرخ زندگی کشاورزان را از رکود نجات دادند.
نمایش عملی از اقتصاد مقاومتی و تعاون اجتماعی
در صحنهای که میتوان آن را نمایش عملی از اقتصاد مقاومتی و تعاون اجتماعی دانست، رانندگان داوطلب، حدود ۱۵۰ تُن محصولات کشاورزی شامل هندوانه، ملون و پیاز را از باسکول آبباریک حسینآباد بارگیری کردند. این محصولات با استفاده از ۱۵ دستگاه خاور، دو دستگاه تک و یک دستگاه دهچرخ به سمت میدان ترهبار استان تهران روانه شدند؛ آنهم در شرایطی که بازار، به دلیل نبود ناوگان کافی، در انتظار این محصولات مانده بود.
کشاورزان منطقه، که هفتهها دلنگران فساد و از بین رفتن محصولات خود در دمای بالا بودند، اکنون با چشمانی اشکآلود، بارگیری محمولهها را نظاره میکردند.
کشاورزان منطقه، که هفتهها دلنگران فساد و از بین رفتن محصولات خود در دمای بالا بودند، اکنون با چشمانی اشکآلود، بارگیری محمولهها را نظاره میکردند. چرا که این بار، کامیونهایی آمده بودند که نه با قرارداد رسمی، بلکه با عهدی اخلاقی و انقلابی حرکت کردند.
مرز مشترک بحران و کرامت
این حرکت جهادی رانندگان در حالی رخ داد که رانندگان سراسر کشور، با مشکلات عدیدهای در تأمین معیشت، دستوپنجه نرم میکنند. از استهلاک ناوگان تا بالا رفتن قیمت لاستیک و لوازم یدکی، از بیثباتی نرخ سوخت تا پایین بودن کرایهها، همگی دلیلی هستند که چرخهای کامیونها را در برخی نقاط از حرکت بازداشتهاند.
با این حال، این اقدام ارزشمند در داراب نشان میدهد که در دل بحرانها، همچنان رگههایی از کرامت و مسئولیت اجتماعی زندهاند. رگههایی که اگرچه به تنهایی قادر به حل تمام مشکلات نیستند، اما بهروشنی نشان میدهند که میتوان در دل یک بحران، بذر امید کاشت.
واژه بسیج، اگر تا دیروز بیشتر در میدانهای امنیتی و دفاعی شنیده میشد، امروز در قامت یک نیروی پشتیبان اجتماعی و معیشتی نیز بروز یافته است.
وقتی بسیج فقط نظامی نیست
در این میان، نقش سازماندهی و هماهنگی سپاه داراب و پایگاههای بسیج مساجد در عملیاتیکردن این اقدام نیز قابل توجه است. واژه بسیج، اگر تا دیروز بیشتر در میدانهای امنیتی و دفاعی شنیده میشد، امروز در قامت یک نیروی پشتیبان اجتماعی و معیشتی نیز بروز یافته است؛ از توزیع ارزاق در دوران کرونا گرفته تا همین همیاری در بحران حملونقل.
این بار، «بسیجی» یعنی رانندهای که در گرمای طاقتفرسای جنوب، نه برای سود شخصی، که برای لبخند یک کشاورز، بارنامه غیررسمی تعهد امضا میکند.
تجربه اهالی مسجد داراب، الگویی است برای مدیریت بحرانهای اجتماعی در آینده. زمانی که ماشینهای رسمی از حرکت بازمیمانند، شاید باید دل را به نیرویی سپرد که هنوز اعتقاد دارد «هرجا نیاز باشد، ما هستیم.»
در روزگاری که اقتصاد و سیاست و حملونقل، هر یک بار دشواری بر دوش مردم گذاشتهاند، شاید بار سبکتر شود اگر «تعهد جمعی» جای «تکاپوی فردی» را بگیرد. و در این میان، کشاورز فسارودی و راننده بسیجی، هردو نشانی هستند از ایرانی که هنوز زنده است.
نظر شما