در پناه خورشید؛ عطر بارگاه رضوی دل‌های شکسته معلولان را آرام کرد

خبرگزاری شبستان-خراسان جنوبی؛ آخرین روز از دهه کرامت، روایت روزیست که دل‌های مؤمنین، مهربانی و عطوفت را از نو تجربه می‌کند. روزی که با میلاد هشتمین اختر تابناک امامت، علی بن موسی‌الرضا(ع)، خانه‌ها و دل‌ها چراغانی می‌شود. امروز پرچم بارگاه ملکوتی امام رضا(ع) از میان دیوارهای بلند حرم بلند می‌شود و با کاروانی نورانی، راهی نقاط دور و نزدیک می‌گردد تا دل‌های عاشق را که از حرم دور مانده‌اند، با نسیم خوش عطر صحن انقلاب، تیمار کند.

در میان این موج معنویت، بیرجند روزی متفاوت را تجربه کرد؛ روزی که خورشید طلایی حرم، به قلب‌های پاک و ساده‌دل مجتمع توانبخشی حضرت علی‌اکبر(ع) تابید. صبح زود، هوای مرکز حال و هوایی دیگر داشت. در و دیوار نظافت شده بود، حیاط با گل‌های تازه رنگ گرفته و آوای صلوات از هر گوشه بلند بود. 

لحظه‌دیدار، عشق بی‌مرز

مددجویان مجتمع، از سالمندان خسته از راه زندگی گرفته تا جوانانی که با نقصی در جسم، اما امیدی در دل، زندگی را نفس می‌کشند. با دستانی گل‌به‌دست، چشمانی براق و قلب‌هایی آکنده از اشتیاق، ساعت‌ها منتظر ماندند. خدام رضوی در راه بودند؛ حاملان پرچم سبزی که بوی بارگاه مطهر رضوی را در خود نهفته داشت.

فضا کم‌کم عطر اسپند گرفت. صدای پای خدام که آمد، همه به صف ایستادند. دل‌ها تپید و چشم‌ها پر از اشک شد. پرچم حرم که وارد شد، جمع به لرزه افتاد. مددجویان با زبان بی‌زبانی، اما با اشاراتی پر از احساس، به پیش آمدند، پرچم را در آغوش کشیدند، بوسه زدند و اشک ریختند. در آن لحظه، هیچ جسمی ناتوان نبود، هیچ محدودیتی معنا نداشت. عشق، مرز نمی‌شناسد. 

کارکنان مرکز نیز در این حال روحانی، هم‌صدا با مددجویان، دعای «آمده‌ام ای شاه پناهم بده» را زمزمه کردند. دل‌ها همه یکی شده بود؛ مجتمعی که همیشه در سکوت و سادگی روز را به شب می‌رساند، اکنون به صحنه‌ای از عشق و دلدادگی تبدیل شده بود.

زیارت از راه دور در قاب اشک و لبخند

اجرای سرود «رضا رضا دوست دارم، از راه دوری اومدم» فضای مجتمع را پر از اشک و اشتیاق کرد. مددجویان با چشم‌هایی گریان، دل‌های خسته‌شان را به پنجره فولاد دخیل بستند. آوای نیایش و نوای صلوات، مجتمع را به قطعه‌ای از صحن آزادی بدل کرده بود. 

حجت‌الاسلام جعفر فقانی، مبلغ اعزامی کاروان زیر سایه خورشید، در سخنانی صمیمی و تأثیرگذار، خطاب به کارکنان گفت: اگر ما ناتوانی و درد این عزیزان را با جان بپذیریم، خدمت به آنان آسان و شیرین می‌شود؛ آن‌گاه این مکان نه‌تنها یک مرکز مراقبت، بلکه مدرسه‌ای برای تربیت دل خواهد بود. سخنانش همچون مرهمی بر دل‌های پر دغدغه کارکنان نشست.

مصلی نماز جمعه بیرجند، صحن رضوی شد

اما این شور و حال تنها به مجتمع محدود نماند. کمی آن‌سوتر، در مصلی نماز جمعه بیرجند، جمعیتی عظیم با شوقی وصف‌نشدنی، میزبان همان کاروان رضوی بودند. در میانه صفوف نمازگزاران، پرچم گنبد طلایی امام رضا(ع) چون خورشیدی درخشان می‌درخشید و دل‌ها را به لرزش وامی‌داشت. 

اشک در چشم‌ها حلقه زده بود و دل‌ها با هر صلوات خاصه، به مشهدالرضا پرواز می‌کردند. آن‌چه در مصلی جریان داشت، چیزی فراتر از نماز بود؛ تجلی عشق به امامی بود که نه‌تنها ملجأ بیماران و پناه دردمندان، بلکه امید مشتاقانی است که از دور، سلامش می‌کنند.

مبلغ اعزامی کاروان زیر سایه خورشید در پیش از خطبه‌ها از ابعاد معنوی دهه کرامت گفت و افزود: در این ایام، ۶۵ کاروان در سطح کشور و ۱۹ کاروان در خارج از کشور مأموریت یافته‌اند تا پرچم حرم را به قلب عاشقان برسانند. آنچه در خراسان جنوبی دیدیم، نمونه‌ای بی‌نظیر از دلدادگی بود؛ مردم با اشک و آغوش باز، پرچم را چون ضریح در بر می‌گرفتند.

حجت الاسلام فقانی همچنین با اشاره به فعالیت‌های گسترده خادمیاران رضوی در استان اظهار داشت: بیش از ۵ هزار خادمیار در ۱۲ شهرستان استان، میلیاردها تومان برای برنامه‌های فرهنگی، زیارتی و حمایتی صرف کرده‌اند و این نشانه عمق ارادت مردم به امام رضا(ع) است.

خصلت‌های شیعه واقعی

وی حدیثی از امام رضا(ع) را یادآور شد: کسی شیعه ماست که سه خصلت داشته باشد: رازدار باشد، با مردم با ملایمت رفتار کند و در سختی‌ها صبور باشد. این کلمات در دل‌های نمازگزاران نشست، همان‌ها که دقایقی پیش با اشک، پرچم رضوی را بدرقه کرده بودند.

در پایان این روز معنوی، نه تنها مجتمع توانبخشی علی‌اکبر(ع) که تمام بیرجند، بوی حرم گرفته بود. بویی که با خود آرامش، اشک، نور، و امید آورد؛ و پرچمی که از دیار خورشید آمده بود، بر دوش مردمی نهاده شد که دلشان همیشه رو به مشهد است، حتی اگر گام‌هایشان از حرم دور باشد.