به گزارش خبرنگار گروه دین و اندیشه خبرگزاری شبستان، یکی از مزارات باشکوه و مجلل تهران، بقعه متبرکه امامزاده زید (ع) است. این بقعه در انتهای جنوبی بازار بزازان تهران قرار دارد و آرامگاه لطفعلی خان زند، در کنار آن قرار دارد. امامزاده زید، در سال ۱۳۱۵ با شماره ۲۵۹ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
این بقعه علاوه بر اهمیت مذهبی اش به لحاظ تاریخی نیز اهمیت دارد و به عنوان سومین بقعه متبرکه تاریخی تهران شناخته می شود زیرا بخش هایی از این بنا به پیش از سلسله صفویه بازمیگردد.
این بنای معنوی و زیباخاطرات زیادی در دل خود دارد که قرار داشتن آرامگاه لطفعلی خان زند، نوه فتحعلی شاه و پسر کامران میرزا از شاهان و شاهزادگان ایرانی نشانی از این واقعیت است. نشان دیگر از تاریخ پر برگ آستان مقدس امامزاده زید (ع) تشکیل حوزه علمیه در آن در دوره قاجار بود که رضاخان در روند مبارزه با حوزه های علمیه و روحانیون و طلاب دستور تخریب این حوزه را نیز صادر کرد.
این مزار دارای شخصیتی ممتاز و دارای کرامات بسیار است. آن بزرگوار در سال ۷۹ هجری قمری به دنیا آمد و در سال ۱۲۱ هجری قمری در سن ۴۲ سالگی به شهادت رسید.
با توجه به اجماع نظربزرگان، نسب شریف امامزاده زید با ۹ واسطه به امام حسن مجتبی (ع) می رسد که از این قرار است: «السید الاجل ابوالقاسم زید بن محمدالرئیس بن الحسین بن القاسم بن علی بن القاسم بن علی بن اسماعیل بن الحسن بن زید بن الامام الحسن المجتبی (ع)» وی در شهر ری سکونت داشت.
وی از علمای بنام و از شعرای اهل بیت (ع) و برای مردم ری نقل حدیث و روایت می نموده و دارای وجهه علمی و مذهبی بوده، او به جهت زیبایی رخسارش به «ماه کدیم» که تعبیری طبری و به معنی «صورتی مثل ماه» است، ملقب بود.
مرحوم شریف رازی، و شیخ ذبیح الله محلاتی و علامه تفرشی همه بر این باورند که مدفون در این بقعه سیدی حسنی است.
به دلیل حضور روزانه یک تا ۳ میلیون نفر در بازار بزرگ تهران و همچنین رفت و آمد تجار و بازرگانان از سراسر کشور به این بازار، آرامگاه این امامزاده، محل زدودن غبار از تن و یافتن آرامش دل است.
نظر شما