خبرگزاری شبستان، گروه بینالملل: هفته گذشته، ۲۶ نفر در حملهای در پَهَلگام، در کشمیر تحت اشغال هند، کشته شدند. به جز یک مرد کشمیری، همه قربانیان گردشگران مردان هندی بودند. تقریباً بلافاصله، دولت هند ادعا کرد که این حمله توسط یک گروه شبهنظامی تحت حمایت پاکستان که در کشمیر فعالیت میکند، انجام شده است.
انگشتها به طور خاص به سمت گروهی به نام «جبهه مقاومت» که در سال ۲۰۱۹ در کشمیر در پاسخ به تصمیم هند برای لغو وضعیت نیمه خودمختار کشمیر تأسیس شد، نشانه رفت.
با این حال، این گروه چند روز بعد با انتشاربیانیهای این موضوع را تکذیب کرد و توضیح داد که حسابهای رسانههای اجتماعیشان هک شده است.
از سوی دیگر، دولت پاکستان به شدت هرگونه نقشی در این حمله را رد کرده و ادعا کرده است که این صرفاً یک «فرآیند فریب و جعلی») بوده که توسط دولت هند برای بیاعتبار کردن جنبش آزادی کشمیر سازماندهی شده است.
در منطقه اشغالشده با تنشهای سیاسی مانند کشمیر، «حقیقت» اغلب اولین قربانی درگیری است. ما ممکن است هرگز نفهمیم چه کسی پشت حمله پهلگام بوده است. اما آنچه میدانیم این است که مردم کشمیر، مانند همیشه، بار این فاجعه را به دوش خواهند کشید.
در طول هفته گذشته، دولت هند سرکوبی را آغاز کرده و تقریباً ۱۹۰۰ کشمیری را دستگیر کرده است. در شهر کوپوارا، یک مرد کشمیری در جریان حمله به خانهاش کشته شد.
در حادثهای دیگر، برادر یک شبهنظامی در یک درگیری ساختگی کشته شد. تقریباً ۱۲ خانه که گفته میشود متعلق به شبهنظامیان بوده، ویران شد. خانوادهها همه چیز خود را از دست دادهاند و دنیای آنها متلاشی شده است.
علاوه بر این، خشونت علیه کشمیریهای ساکن هند افزایش یافته است. گزارشهایی از ضرب و شتم، آزار و اذیت و انتقامهای جمعی منتشر شده است.
بسیاری از کشمیریهایی که برای کار یا تحصیل در هند اقامت دارند، مجبور به بازگشت به وطن خود شدهاند. در رسانههای اجتماعی هند، درخواستهایی برای «راهحل اسرائیلی» در کشمیر مطرح شده است.
همچنین لفاظیهای نسلکشی علیه مردم شدت گرفته است و درخواستهایی مبنی بر اینکه با کشمیر مانند غزه رفتار شود، مطرح شده است. این تهدیدها شامل تهدید به خشونت جنسی علیه زنان کشمیری نیز بوده است.
این تعجبآور نیست، زیرا دولت هند مدتهاست که اسرائیل را به عنوان یک الگو در نظر میگیرد. هند بزرگترین خریدار سلاحهای اسرائیلی است. دو رژیم هند و اسرائیل همکاری مستحکم و نزدیکی در طیف گستردهای از سیاستهای دفاعی و ضد شورش علیه فلسطینیها و کشمیریها، دارند.
در چنین لحظاتی، اخبار مربوط به هند و پاکستان تیترهای جهان را پر میکند، در حالی که رنج مردم کشمیر، جنبش دیرینه آنها به منظور تعیین سرنوشت برای خودمختاری با سرکوب گستردهای که روزانه با آن مواجه هستند، نادیده گرفته میشود.
از سال ۲۰۱۹، این منطقه تحت محاصرهای خفهکننده قرار گرفته است. هند با لغو خودمختاری کشمیر، به دنبال تغییر اساسی ماهیت درگیری کشمیر بود. در حال حاضر، هند به دنبال اجرای تغییر جمعیتی در منطقه با اکثریت مسلمان به نفع هندوها است، این اقدام با هدف از بین بردن جنبش خودمختاری جاری که خواستار پایان دادن به حکومت استعماری هند است، انجام میشود.
ن تلاش از طریق دو ابزار اصلی انجام میشود: اولین مورد، تصرف زمین است که کشمیریها را از زمینها، معیشت و داراییهایشان محروم میکند. وسیله دوم، مهندسی جمعیتی است. از سال ۲۰۲۲، بیش از ۸۳ هزار گواهی «اقامت» برای غیرکشمیریها (شهروندان هند) صادر شده است و به آنها حقوق اقامتی اعطا شده است که پیش از این برای کشمیریهای بومی محفوظ بود.
این بدان معناست که این ساکنان جدید میتوانند در کشمیر رأی دهند، ملک بخرند و کار کنند. با گذشت زمان، تعداد هندیهایی که گواهی سکونت دارند افزایش مییابد و کشمیریها را به اقلیتی در سرزمین خود تبدیل میکند.
در کنار این تغییرات ریشهای با پیامدهای طولانیمدت، دوره پس از ۲۰۱۹ همچنین شاهد سرکوب کامل جامعه مدنی در کشمیر بوده است. مدافعان حقوق بشر، خرم پرویز و عرفان مهراج از ائتلاف جامعه مدنی جامو و کشمیر (JKCCS)، به اتهامات واهی حمایت از تروریسم همچنان در زندانهای هند هستند.
در فهرست زندانیان سیاسی، یاسین مالک و آسیه اندرابی، فعال زن کشمیری که وضعیت سلامتیاش در زندان بدنام تیهار دهلی نو رو به وخامت است، نیز حضور دارند. رنج زندانیان کشمیر مدتهاست که فراموش شده است.
علاوه بر این، ابراز وجود برای کشمیریها به طور فزایندهای دشوار شده است. رسانهها، فضای مجاری، دانشگاهها و سایر سازمانها به شدت سرکوب میشوند.
هر کسی میتواند به موجب قانون پیشگیری از فعالیتهای غیرقانونی (UAPA) قانون ضد تروریسم هند متهم شود، این قانون به اجازه میدهد بدون طی مراحل قانونی، تنها به دلیل نوشتن مقاله یا اعتراض به جنایات دولتی، افراد تروریست خوانده شوند.
برخی دیگر با تعلیق گذرنامه یا قرار دادن نامشان در فهرست ممنوعیت سفر، رفت و آمدشان محدود شده است. مردم در ترس دائمی، حتی از یکدیگر زندگی می کنند، که بسیاری را به خودسانسوری سوق داده است. در واقع، بیشتر کشمیری ها حتی قبل از این حمله تنها زنده هستند.
نسلکشی در غزه، کشورهایی مانند هند را جسورتر کرده است، کشورهایی که شاهد بودهاند اسرائیل در طول یک سال و نیم گذشته چه کارهایی را توانسته انجام دهد. هند با بهانه قرار دادن حمله پهلگام، میتواند هر کاری با کشمیریها انجام دهد، سرکوب آنها را افزایش دهد و خشونت خود را تشدید کند.
برهمین اساس میتوان گفت که این خشونت در رسانههای بینالمللی خبرساز نخواهد شد یا از سوی جامعه بینالمللی محکوم نخواهد شد. تا زمانی که مردم کشمیر و آرمانهای آنها هنگام بحث در مورد تنشهای بین هند و پاکستان مورد توجه قرار نگیرد، هیچ امیدی به دستیابی به ثبات در این منطقه وسیعتر وجود نخواهد داشت.
نظر شما