خبرگزاری شبستان - مهدی رحمانیان| در روزگاری که بسیاری از انسانها در پیچوخم زندگی، از کنار دردهای دیگران عبور میکنند، نوجوانانی هستند که قلبشان، زودتر از سنشان بزرگ شده و دستشان، به گرمای محبت آغشته است. در مسجد علیبنابیطالب(ع) شهرستان گراش، گروهی از همین بچههای دغدغهمند، دلبهدل گذاشتهاند تا فراموششدهها را به یاد بیاورند؛ و در سکوتی صمیمی و بیادعا، سرپرستی معنوی کودکانی را بپذیرند که هر روز بیشتر از همیشه، چشم به راه محبتاند.
رفتار این نوجوانان، شاید در ظاهر حرکتی ساده و کوچک باشد، اما در باطن، روایتگر یک تغییر فرهنگی است.
ماجرا ساده اما عمیق است؛ تعدادی از بچههای مسجد تصمیم گرفتهاند در روز بیستم هر ماه، در طرح «اکرام ایتام» کمیته امداد امام خمینی(ره) شرکت کنند. در دل این قرارِ ماهانه، نه فقط کمکهای مالی، که تعهدی در جریان است به نام «فرزندی معنوی»؛ پیوندی که قلب را به قلب گره میزند و بیآنکه نیازی به همخون بودن باشد، خانوادهای تازه میسازد.
از نذر لبخند تا فرهنگ یاری
رفتار این نوجوانان، شاید در ظاهر حرکتی ساده و کوچک باشد، اما در باطن، روایتگر یک تغییر فرهنگی است. در زمانهای که کمک به نیازمندان گاه بهسطح کمپینهای مجازی و ژستهای زودگذر تقلیل یافته، این حرکت جمعی و منظم، نشانی از تربیت دینی و اجتماعی بچههای مسجد است؛ نسلی که یاد گرفتهاند مهربانی، باید مستمر و سازمانیافته باشد.
تربیت در مسجد، محدود به فراگیری احکام و تلاوت قرآن نیست؛ بلکه میتواند با آموختن ارزشهای عملی همچون مسئولیتپذیری اجتماعی، مسیر زندگی نوجوانان را شکل دهد. طرح اکرام ایتام، بستری شده تا این آموزهها به عمل بدل شود و بچههای مسجد، ایمانشان را در میدان همدلی خرج کنند.
تربیت در مسجد، محدود به فراگیری احکام و تلاوت قرآن نیست؛ بلکه میتواند با آموختن ارزشهای عملی همچون مسئولیتپذیری اجتماعی، مسیر زندگی نوجوانان را شکل دهد.
مسجد، خانهای برای همه
این رفتار نوجوانان مسجد علیبنابیطالب(ع) گراش، بار دیگر نقش مساجد را در هدایت اجتماعی جوانان پررنگ میکند. مسجدی که مأمن رشد اخلاقی و اجتماعی نوجوانان شده، و آنها را از سنین کم، با مفاهیمی چون حمایت، همیاری و دغدغهمندی آشنا کرده است.
بیتردید، در پس چنین حرکتهایی، روحانیون، متولیان مسجد و خانوادههایی هستند که بذر نیکی را در دل بچهها کاشتهاند. وقتی مسجد، خانهی دوم بچهها میشود، ثمرهاش چنین قرارهایی است: قراری برای انسان بودن، برای همدردی، برای فراموش نکردن آنها که دستشان کوتاهتر است.
آینده از همین امروز ساخته میشود
شاید روزی فرزندان معنوی این نوجوانان، دست همانهایی را بگیرند که روزی دستشان را گرفتند. شاید این حرکت کوچک، الگویی شود برای دهها مسجد دیگر. اما مهمتر از همه، آن است که ما شاهد شکوفایی نسلی هستیم که در سختترین شرایط اقتصادی، یاد گرفتهاند دارایی را در دل معنا کنند.
قرار بیستم بچه مسجدیهای کانون امام رضا(ع) گراش، بهانهای شده برای پیوند ماهانهی دلها؛ برنامهای که شاید در هیچ تقویم رسمی نیامده باشد، اما در تقویم آسمانی انسانیت، با درخشانترین رنگها ثبت شده است.
نظر شما