دکتر «سید مصطفی حورایی، کارشناس علوم تربیتی و استاد دانشگاه در گفتگو با خبرنگار فرهنگ و اجتماع خبرگزاری شبستان با اشاره به افزایش طنزهای سخیف در فیلم ها و سریال ها اظهار کرد: به نظرم هر موضوعی باید یک حد و مرزی با عنوان «به چه قیمت» داشته باشد؛ مثلا من می خواهم پولدار شوم به چه قیمتی، می خواهم مسئول شوم به چه قیمتی یا می خواهم بخندانم به چه قیمتی؛ بنابراین انسان باید در همه کارهای خود «به چه قیمت» را در نظر داشته باشند؛ چرا که برخی تصور می کنند اگر در شوخی و ظنزهای خود خط قرمزها را رد کنند و ظنزهای سخیف به جامعه ارایه دهند؛ مردم بیشتر می خندند یا محتوایش بیشتر در فضای مجازی پخش می شود. بعضی از افراد برای خودشان شخصیت، اصول اخلاقی و حد و مرزی قایل نیستند در حالی که ما باید در زندگی خود اصولی داشته باشیم، مثلا بگویم، می خواهم موفق باشم به شرط اینکه دروغ نگویم لذا وقتی این حد و مرز را برای خودم قایل هستم وقتی وارد تجارت یا هر کسب و کار دیگری شدم و دیدم که درست است منفعت مالی زیادی دارد اما چون دروغ است از ورود به آنجا خودداری می کنم.
وی تصریح کرد: بنابراین هر کارگردان، تهیه کننده یا فیلم سازی باید به اصولی پایبند باشد تا در ارایه برنامه های خود از خط قرمزها عبور نکند در واقع این مساله نشان دهنده شخصیت افراد است که در انجام کارهای خود اصول اخلاقی و شخصیتی را رعایت کنند و به هر قیمتی دست به انجام کاری نزنند.
حورایی با اشاره به علت استقبال مردم از کمدی های سخیف بیان کرد: ذائقه مردم را تهیه کننده و کارگردان تعیین می کند به عنوان نمونه برنامه جوکر ادامه فیلم کمدی «هزار پا» است که در سال ۱۳۹۷ پخش شد. در واقع ابتدا یک فیلم کمدی ضعیف را می سازنند و وقتی با استقبال مردم روبرو می شود، همان را پررنگتر می کنند بر همین اساس ذائقه مردم هم تغییر می کند.اگر پیشکسوتان و سردسته تهیه کنندگان و کارگردانان ذائقه جامعه را بر اساس شخصیت وزین بسازنند به مرور زمان ذائقه مردم هم تغییر می کند و به سمت فیلم های پر محتوا سوق پیدا می کنند.
وی با بیان اینکه متاسفانه امروزه ذائقه شعری ما هم تغییر کرده است تصریح کرد: یک زمانی حافظ، سعدی ومولانا داشتیم و سبک شعری ما کاملا متفاوت با سبک شعری امروز بود؛ بعد از آمدن شعر نو افراد شعر نوهای کم وزن و کم محتوایی را سرودند و به مرور ذائقه شعری مردم را هم تغییر دادند به جای اینکه از خواندن عزل های پر محتوا لذت ببریم، اشعار بی محتوا را گوش می دهیم.
این کارشناس علوم تربیتی با اشاره به کمبود شادی در جامعه خاطر نشان کرد: شادی و نشاط جامعه هیچ وقت در اولویت مسئولان فرهنگی نبوده و اقدامات جدی هم در این خصوص صورت نگرفته است. اما در حوزه عزاداری و مناسبت های خاص ( محرم و صفر) برنامه های مفصل و خوبی داریم هر چند در جای خود ضروری و قابل احترام است. اما ما در برگزاری جشن ها و مراسم های ملی کم کاری کردیم؛ به خاطر همین عدم دغدغه مسئولان و کمبود برنامه های شاد برخی از افراد از آب گل آلود ماهی گرفته و با تولید ظنزهای سخیف و بی محتوا جامعه را از اصول اخلاقی و شخصیتی تهی می کنند.
وی با بیان اینکه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان سینمایی می تواند برای کمدی ها و طنزهای سخیف مجوز ندهد، خاطرنشان کرد: توبیخ فیلم ها و برنامه های بی محتوا و سخیف بعد از صدور مجوز کاری درستی نیست؛ چرا که موجب اقبال بیشتر مردم می شود. بنابراین ضرورت دارد این مساله سیاست گذاری و اولویت گذاری شود. افراد باید این گونه تصور کنند که تولید شادی و نشاط در جامعه یک عمل خداپسندانه است و پاداش آن را از خداوند خواهند گرفت؛ در واقع یک نگاه معنوی و جهادی باید نسبت به این کار داشته باشند.ضمن اینکه نشاط جامعه نیازمند یک نهضت جهادی است.
نظر شما