خبرگزاری شبستان –مصیب رجایی؛ مسئولیت اجتماعی (CSR ) پدیدهای قدیمی در سطح جهان به شمار میرود و همواره روند روبه رشدی را تجربه کرده و در عمل مفهومی ساده دارد؛ هنگامی که صنعتی وارد محیط و منجر به تغییری میشود بر سرنوشت ساکنان آن منطقه اثرگذار است و باید بتواند زمینه ای فراهم کند تا این افراد نیز در کنار صنعت رشد کنند.
مسئولیت اجتماعی وظیفه و به تعبیری حقی است که بومیان منطقه بر گردن صنایع دارند و آنها موظف هستند در مقابل حضور خود و به زحمت انداختن مردم بسترهای رفاهی، آموزشی و تفریحی و در یک جمله زمینه زیست آبرومندانه و بی خطر را برای مردم محلی و حتی کارکنان آن مجموعه ها فراهم کنند؛ اما متاسفانه در استان هرمزگان به دلیل نبود مطالبه گری و عدم وجود تعامل سازنده بین صنایع و مناطق آزاد و صنعتی با مجموعه مدیریتی استان تاکنون بجز انجام یک سری کارهای نمادین و ساخت و ساز محدود که بیشتر شبیه به کارهای خیرخواهانه است تا مسئولیت اجتماعی، کار خاص دیگری که زحمت حضور خود را برای مردم جبران کنند انجام نشده است.
این مقدمه، بهانهای است تا درباره مشاهدات میدانی اجرای مسئولیت های اجتماعی مجتمع معدنی و صنعتی گل گهر در بازدید اخیر جمعی از خبرنگاران هرمزگانی در کنار خبرنگاران استان های یزد و کرمان که در قالب «جام رسانه ای امید» به همت بسیج رسانه از این مجتمع صنعتی معدنی صورت گرفت و مقایسه آن با عملکرد غول های صنعتی مستقر در استان هرمزگان قلم بزنیم.
«گلگهر»؛ یک شرکت معدنی و صنعتی ایرانی ثبتشده در بورس اوراق بهادار تهران است که از سال ۱۳۷۰ فعالیت خود را آغاز کرده است و در زمینه استخراج سنگ آهن از معدن سنگ آهن گلگهر فعالیت میکند. این شرکت از شرکتهای زیرمجموعه گروه مدیریت سرمایهگذاری امید (وابسته به بانک سپه) است. ۴۲ درصد از سهام شرکت معدنی و صنعتی گلگهر و بیش از ۵۰ درصد از سهام شرکت معدنی و صنعتی گهرزمین به صورت مستقیم و غیرمستقیم متعلق به شرکتهای وابسته گروه مدیریت سرمایهگذاری امید بانک سپه است و برای بیش از ۳۵ هزار نفر به طور مستقیم اشتغال ایجاد کرده است.
مجتمع معدنی و صنعتی گلگهرسیرجان به عنوان بزرگترین تولید کننده کنسانتره سنگ آهن و گندله ایران در راستای انجام مسئولیتهای اجتماعی با اجرای پروژه های عظیم نظیر باشگاه فرهنگی ورزشی «شهید سلیمانی» و تیم داری در رشته های مختلف ازجمله فوتبال، دهکده بزرگ گردشگری اقامتی تفریحی «گهرپارک» به مساحت بیش از 500 هکتار، بیمارستان ۱۶۰ تختخوابی حضرت فاطمه الزهرا (س)، شرکت گهرانرژی فعال در زمینه تولید انرژی، پروژه جمعآوری و تصفیهخانه فاضلاب سیرجان، کارنامه درخشانی از خود به یادگار گذاشته است.
«دهکده تفریحی گردشگری اقامتی گهر پارک» یکی از اقدامات گل گهر در حوزه مسئولیت های اجتماعی است که در زمینی به وسعت ۵۸۹ هکتار شامل بخشهای مختلف و جذاب از جمله آبشار، رودخانه و دریاچه مصنوعی(تغذیه از خلیج فارس برای مصرف تفریحی و منبع ذخیره آب گلگهر برای مصارف صنعتی)، بزرگترین آمفی تئاتر روبازکشور، مجموعه عشایری، مزرعه حیوانات، چهارمین تمپارک کشور، مجهزترین و مهیج ترین سافاری پارک، بزرگترین شهربازی، پارک آبی، حیات وحش، ۴۲ واحد اقامتی، بازنمایی هنرمندانه عملیات کربلای ۵، بهترین زمینهای ورزشی از لحاظ کیفیت و... احداث شده است و ۷۰۰ نفر به طور مستقیم در این مجموعه مشغول به کار می باشند.
«ورزشگاه شهید سلیمانی» یک ورزشگاه فوتبال در شهر سیرجان یکی دیگر از اقدامات مجتمع معدنی صنعتی گل گهر است. این ورزشگاه که ۸۰۰۰ نفر ظرفیت دارد و همزمان با بازی تیمهای گلگهر سیرجان و پرسپولیس تهران در ۳۰ بهمن ۱۳۹۹ افتتاح شدهاست. مجموعه ورزشی گل گهرسیرجان شامل استادیوم و سایر امکانات ورزشی است که در شهر سیرجان واقع شدهاست. از امکانات آن میتوان به استادیوم فوتبال، استخر سرپوشیده، سالن چندمنظوره سرپوشیده، کورت اسکواش، سالن کشتی و سالن ژیمناستیک اشاره کرد. این استادیوم صاحب یکی از بهترین چمن های طبیعی موجود در ایران است.
«بیمارستان ۱۶۰ تختخوابی حضرت فاطمه الزهرا (س)» از دیگر فعالیت های حوزه مسئولیت های اجتماعی گل گهر است که با هدف خدمات رسانی بهتر به بیماران شهرستان و جلوگیری از مهاجرت درمانی بیماران به سایر شهرستان ها و استان های کشور با گرایش ویژه قلب و استفاده از بهترین برندهای تجهیزات پزشکی، درمانی و تشخیصی در زمینی به مساحت ۴۰ هزار متر مربع و با ۲۲ هزار متر مربع زیربنا در ۶ طبقه احداث شده است.
«پروژه جمعآوری و تصفیهخانه فاضلاب سیرجان» به طول ۳۸۸ کیلومتر با سرمایهگذاری شرکت گلگهر و مشارکت شرکتهای جهادنصر، سرمایهگذاری و توسعه گلگهر، نظم آوران، توسعه عمران و مدیریت منطقه، شهرداری و توسط شرکت کاریز و با حجم سرمایهگذاری ۱۲۵۰ میلیارد تومان با ظرفیت تصفیهخانه در شبانهروز ۲۶ هزار متر مکعب و میزان پساب نهایی پروژه در مراحل پایانی ۳۰۰ لیتر بر ثانیه با هدف جلوگیری از آلودگی آبهای زیرزمینی، ارتقا بهداشت عمومی و کمک به صنعت به مرحله بهرهبرداری رسیده است.
این موارد تنها بخشی از عملکرد درخشان مجتمع معدنی صنعتی گل گهر در حوزه مسئولیت های اجتماعی است که مردم استان کرمان به ویژه شهرستان سیرجان از مزایای آن بهره مند می باشند.
اما مردمان نجیب استان هرمزگان با وجود 3 منطقه ویژه اقتصادی، ۲منطقه آزاد تجاری، ۸۲ بندرصیادی، تجاری، نفتی، مواد معدنی و چندمنظوره، ۱۵۶ پُست اسکله، گمرکات، ۲۱ شهرک و ناحیه صنعتی، ۳ پالایشگاه نفتی، ۴ پالایشگاه گاز، ۶ نیروگاه، ۵ مجتمع فولاد، ۲ مجتمع آلومینیوم، ۲ مجتمع روی، یک مجتمع عظیم سیمان، یک مجتمع کشتیسازی و صنایع فراساحل ایران و هزار واحد صنعتی از حداقل ها در حوزه های مختلف درمانی، آموزشی، تفریحی گردشگری و ورزشی بی نصیب و محروم هستند.
واقع شدن دهکده تفریحی گردشگری اقامتی گهرپارک در دامن کوه های سیرجان، ظرفیت بی بدیل کوه گنو در۳۰ کیلومتری شمال غربی بندرعباس را در ذهن تداعی می کرد که به واسطه ارتفاع از سطح دریا از آب و هوای سرد و گاهی برفی برخوردار است که در صورت ورود صنایع و بنگاه های اقتصادی و ایجاد زیرساخت های لازم می تواند پاتوق گردشگری مناسبی برای شهروندان این شهر ساحلی در فصول مختلف به ویژه ایام گرم سال برای فرار از گرمای هوا باشد.
بیمارستان تخصصی فاطمه الزهرا(س) سیرجان نیز یادآور رنج سفر بیماران هرمزگانی برای مداوا به استان های یزد، فارس، تهران، اصفهان و کرمان بود که در کنار درد بیماری، تحمیل هزینه اضافی درمان و دربدری و پارک خوابی نیز آزارشان دهد و پروژه جمع آوری فاضلاب این شهر نیز بوی بد رها شدن فاضلاب شهر بندرعباس در خور و گذر آن از بین محلات مختلف پایتخت تجارت و اقتصاد و در نهایت ورود به نوار ساحلی خلیج فارس را به مشام می رساند.
با بررسی عملکرد صنایع در استان های مختلف کشور از جمله کرمان، بوشهر، خوزستان، اصفهان و ...، متاسفانه به جرات می توان مدعی شد که صنایع و بنگاه های اقتصادی استان هرمزگان در حوزه مسئولیت های اجتماعی عملکرد بسیار ضعیفی دارند و به ساخت چند مدرسه و اهدا تجهیزات ناچیز به مراکز درمانی و توزیع بسته های معیشتی بین نیازمندان بسنده کرده اند.
استان هرمزگان به واسطه دارا بودن منابع و ذخایر مهم گازی و نفتی، پالایشگاه ها، مجتمع های فولادی، مناطق آزاد، بنادر بزرگ، کشتی سازی و ... سالیانه سود سرشاری را نصیب کشور میکند و همواره از آن به عنوان پایتخت و قطب تجارت و اقتصاد، صادرات و واردات و فولاد کشور یاد می شود اما در مقابل تولید این حجم از ثروت عظیم در این استان و تاثیرگذاری شگرف آن در اقتصاد مملکت، مردم بومی آن جز محرومیت، آلودگیهای زیست محیطی و به شماره افتادن نفسها، بیماری، بیکاری جوانان و وجود آسیبهای اجتماعی چیزی نصیب آنها نشده است.
این محرومیت و عدم توسعه و پیشرفت استان هرمزگان محصول عدم مطالبه گری و پرسشگری اصولی صاحبان تریبون ازجمله رسانه هاست و احیای روحیه مطالبه گری توسط رسانه ها به عنوان زبان گویای مردم می تواند زمینه ساز عمل کردن صنایع و بنگاه های اقتصادی به تعهداتشان در حوزه مسئولیت های اجتماعی باشد.
نظر شما