اسلام تکفیری در اردن و کویت

برای شناخت تکفیری‌ها باید در ابتدا نگاهی به نحوه شکل‌گیری جریان "سلفی" داشته باشیم.
سلفی‎ها از حیث اعتقادی به دیدگاه‌ها و افکار اندیشه‌های "احمد بن حنبل"(متولد 241)، "احمد بن تیمیه" (متولد 728)، "ابن القیم الجوزیه" (متولد 751) و "محمد بن عبدالوهاب تمیمی نجدی" (متولد 1115-1206) استناد می‌جویند.
سلفیه بعد از "محمد بن عبدالوهاب" به صورت یک شکل و ساختار سیاسی درآمد و هم پیمانی عبد الوهاب با "محمد بن سعود"، پایه گذار پادشاهی آل سعود در عربستان به این روند هم تسریع بخشید و هم آن را متشکل‌تر کرد.
افرادی که در سراسر جهان عرب، به دنبال طرح های شوم حاکمان سعودی و امارات شکل گرفته بودند؛ توانستند به سرعت حلقه های خود را تشکیل داده و به جهاد و مبارزه در کشورهایی چون افغانستان و همچنین در جنگ کویت و خلیج دوم، بپردازند. کویت به دلیل آن که مورد حمله صدام حسین واقع شد و سپس مورد هجوم نیروهای ائتلاف بین المللی قرار گرفت؛ زمینه افزایش و قدرت گیری جریان های سلفی و تکفیری را در خود به وجود آورد. روند افزایش اقتدار سلفی ها و مفتی هایی که این جریان ها را رهبری می کردند سبب شد تا امروزه شاهد حضور گسترده نمایندگان پارلمان، افسران عالی رتبه ارتش و وزرای سلفی در هیئت حاکمه کویت باشیم.
اما شکل گیری جریان های سلفی در اردن به اوایل دهه نواد میلادی باز می گردد، یعنی هنگامی که اهم نیروهای القائده و طالبان در جنگ افغانستان و جنگ کویت مشغول نبرد بودند. در این راستا، پس از انعقاد پیمان صلح و آتش بس میان اسرائیل و اردن که به پیمان "وادی عربه" مشهور شد، علمای سلفی و وهابی نسبت به این صلح خشم خود را ابراز داشته و نیروهای خود را از کشورهایی مانند افغانستان و کویت و عربستان، به این کشور اعزام داشتند. در این رابطه، افرادی مانند "ابو محمد المقدسی" و " ابو مصعب الزرقاوی" توانستند گروه های سلفی را سازماندهی کرده، و گروه جامع "بیعة الامام" را تشکیل دادند. همچنین، یک گروه سلفی جهادی دیگر به نام "جیش المحمد" تشکیل شد که رهبری آن را "عبدالله عزام" بر عهده داشت.
افرادی که پیش تر در جنبش های اسلامی مصر مبارزه کرده بودند و بیشتر آن ها از اعضای خوان المسلمین بودند، با شکست های این گروه ها در مصر، به دیگر نقاط جهان اسلام انتقال یافته و در اردن نیز به جیش المحمد پیوستند. افرادی مانند "ابو قتیبة المجالی" و "سمیح زیدان" از جمله سرشناس ترین آن ها بودد.
به دنبال افزایش اقتدار و نفوذ این گروه ها و جریان های بنیاد گرای اسلامی در منطقه عمومی شامات، تروریست های فعال در این گروه ها در روزهای اخیر، جبهه جدیدی را یافته و سوریه به مبارزه علیه ارتش عربی سوریه می پردازند. قساوت قلبی این افراد، که از ایمان منحرف قلبی آن ها نشات می گیرد، باعث شده است تا دهشتناک ترین جنایت ها را در سوریه به انجام رسانده و زمینه کشته و مجروح شدن ده ها هزار نفر را فراهم آورده اند.