مصر،پس از کشته شدن انور سادات رئیس جمهور وابسته به بلوک شرق، به وسیله حسنی مبارک، به سوی بلوک غرب سوق داده شد. این کشور عربی، پس از آن که توانست از سلطه بریتانیا رهایی یابد، شاهد پیدایش بزرگترین جنبش های اسلامی، ناسیونالیستی و اجتماعی در سرتاسر جهان اسلام بود. به جرات می توان گفت، حلقه گروه های قاهره، باسابقه ترین مبارزین سیاسی و اجتماعی را در خود جای داده بود.
با افزایش وابستگی و نزدیکی مصر با غرب به خصوص با ایالات متحده آمریکا، بسیاری از گروه های سیاسی این کشور مانند اخوان المسلمین، غیر قانونی اعلام شده و کنار گذاشته شدند. حسنی مبارک به پشتوانه حمایت های سیاسی و نظامی ایالات متحده و رژیم صهیونیستی، به سرعت فرایند غربی کردن مصر و دور کردن هر چه بیشتر این کشور را از جهان اسلام دنبال می کرد. تداوم این وضعیت طی بیش از سه دهه، تقریباً مصر را از دایره کشورهای تاثیرگذار اسلامی جدا کرده بود.
اما با پیروزی انقلاب مصر، بسیاری از گروه های سیاسی اسلامی، لیبرال و ملی سر بر آوردند، و هر کدام خواهان سهم بیشتر در تقسیم "کیک انقلاب" بودند. در این راستا، با اتخاذ تاکتیک های مؤثر، گروه های اسلام گرا به رهبری اخوان المسلمین توانستند قدرت را به دست گرفته و محمد مرسی را به ریاست جمهوری برسانند. در این راستا، با اتخاذ تاکتیک های مؤثر، گروه های اسلام گرا به رهبری اخوان المسلمین توانستند قدرت را به دست گرفته و محمد مرسی را به ریاست جمهوری برسانند. در این راستا، با اتخاذ تاکتیک های مؤثر، گروه های اسلام گرا به رهبری اخوان المسلمین توانستند قدرت را به دست گرفته و محمد مرسی را به ریاست جمهوری برسانند. در این راستا، با اتخاذ تاکتیک های مؤثر، گروه های اسلام گرا به رهبری اخوان المسلمین توانستند قدرت را به دست گرفته و محمد مرسی را به ریاست جمهوری برسانند.
پس از این پیروزی برای اسلام گرایان، نگاه بسیاری از کشورهای اسلامی به سوی ادامه روند اسلامیزه شدن این کشور جلب شد. با موضع گیری های اولیه محکم محمد مرسی علیه اسرائیل، و قول حمایت بیشتر از گروه های آزادی بخش فلسطین ، این پیش بینی به واقعیت نزدیک تر می شد. اما در جهت دیگر، مرسی با حمایت یک جانبه از تروریست های سوریه، موضع گیری های تندتر علیه ایران، نزدیکی به محور آنکارا ریاض دوحه، و حمایت از مواضع ایالات متحده نسبت به قاهره، این ضن را در اذهان ایجاد کرده است که آیا حقیقتاً انقلاب قاهره در مسیر درست اسلامی قرار گرفته است یا خیر؟!
پاسخ به این سوال ساده نیست، زیرا واقعیت این مسئله که در مصری که سال های تحت سلطه فرهنگ غربی-صهیونیستی قرار داشته، و هم اکنون نیز ستیز میان گروه های سیاسی با جهان بینی های متفاوت ادامه دارد؛ توان موضع گیری های روشن و یکسویه را از رهبران تازه کار قاهره گرفته است. آن چه در این میان مسلم است، تغییر جهت محسوس مصر از یک کشور خنثی و غیر فعال در رابطه با تحولات منطقه وتلاش برای تاثیر گذاری و ایفای هر چه بیشتر نقش سیاسی سنتی در منطقه خوارمیانه خواهد بود.
نظر شما