ابوطالب مظفری با بیان اینکه مباحث اخلاق در مثنوی معنوی مورد توجه قرار نگرفته است به خبرنگار شبستان،گفت: در مثنوی بیشتر پژوهشگران به جنبههای عرفانی و ادبی پرداختهاند و مباحث اخلاقی مثنوی مغفول مانده است و البته اگر توجهای هم به مباحث اخلاقی صورت گرفته بیشتر روی اخلاق سنتی بوده است و ما کار جدی و اساسی در زمینه مباحث اخلاقی در مثنوی معنوی ندیدهایم.
وی ادامه داد: اخیرا مباحث اخلاق در مثنوی معنوی توسط چند تن از پژوهشگران مورد توجه قرار گرفته اما بحث ها به صورت ابتدایی است و به نظر نمیآید کار شاخصی در این زمینه صورت گرفته باشد بلکه آنچه که بیشتر مورد توجه پژوهشگران مثنوی بوده جنبه فقهی و عرفانی اثر است که مورد استفاده عامه مردم نیست.
وی با بیان اینکه آنچه مثنوی معنوی را زیبا میکند جنبه تمثیلی و اخلاقی این اثر ارزشمند است، اظهار داشت: جنبههای اخلاقی مثنوی به صورت تمثیلهای زیبا در قالب داستانهای جذاب بیان شده است اما متأسفانه در گذشته به دلیل بدبینیهای کلاسیک که برخی نسبت به مثنوی روا داشتهاند این اثر چندان از نظر اخلاقی مورد توجه قرار نگرفته و مباحث نظری که رد پای عرفانی دارند مورد توجه بوده است و اخلاقیات موردتوجه مولوی همچنان در این اثر پنهان مانده است.
وی با بیان اینکه جامعه امروز به شدت نیازمند آموزههای اخلاقی است، گفت: در بسیاری از موارد، جامعه شرقی مورد اتهام قرار گرفته که چندان به مباحث اخلاقی توجه نمیکند و این در حالی است که ما آثار ارزشمندی را مانند مثنوی معنوی، کلیات سعدی، قابوسنامه و بسیاری از آثار دیگر را داریم که مستقیما توجه به مباحث اخلاقی را مدنظر دارند و حتی گاه در مثنوی میبینیم که نتیجه عملی فقه و شریعت در آثار مولوی نشان داده میشود، نمونهاش داستان شتری است که از حمام بیرون میآید اما پاهای او نشانگر او است که حتی از زمان گذر نکرده است.
وی در ادامه تصریح کرد: امروز زمان آن فرا رسیده که به مباحث اخلاق در آثار ادبی توه بیشتری نشان داده شود مباحثی که امعه امروز به شدت به درک و شناخت آن نیازمند است و مثنوی یکی از سرچشمه های مباحثی اخلاقی است که در قالب داستانها به ایم مهم پرداخته است و می تواند پاسخگوی انسان امروزی باشد.
وی در پایان عنوان کرد: مبحث اخلاق مبحثی کلیدی است که باید به آن پرداخته شود و ما حتی تا دو سه دهه قبل در نظام آموزشی سنتی میدیدیم که مباحث اخلاقی در بوستان و گلستان در مکتبخانهها تدریس میشده اما در آموزش امروزی متأسفانه این مباحث مورد غفلت واقع شده است بنابراین جا دارد نظام آموزش م نیز با استفده از آثار فاخر زبان فارسی این مبحث را بیشتر مورد توجه قرار دهد.
پایان پیام/
نظر شما