حجت‌الاسلام «محمدرضا قرائتی»، مدیر کمیته علمی ستاد راهبری مساجد حوزه علمیه در گفتگو با خبرنگار مسجد و کانون‌های مساجد خبرگزاری شبستان با بیان اینکه اداری شدن برخی طلاب بیشتر در شهرستان‌های بزرگ و تهران دیده می‌شود و در شهرهای کوچکتر و روستاها کمتر این مهم به چشم می‌خورد، اظهار کرد: طلاب به اختیار خود به سمت اداری شدن نمی‌روند در یکی از دوره‌های ائمه جماعات به میزبانی یکی از شهرستان‌ها، از طلاب پرسیده شد آیا حاضرند حقوق کمتری بگیرند و فقط در بحث مسجد، تبلیغ و درس حوزه حضور داشته باشند که اکثریت طلاب با دریافت نصف و حتی یک سوم حقوق فعلی موافق این مهم بودند.
وی با اشاره به این مهم که طلاب از باب ناچاری کار اداری را قبول کرده و درصد بالایی به این سمت رفته‌اند، تاکید کرد: رویکرد ورود به حوزه با ساختار اداری بودن سازش ندارد چراکه مهمترین کار طلاب؛ درس، مباحث پژوهشی، امام جماعت و ... است و طلبه برای اینکه آب‌باریکه درآمدی در کنار کار حوزه داشته باشد و بتواند معیشت خانواده را تامین کند به این سمت می‌رود، در حالی که اصل کار روحانیت، حضور در مسجد است.
پژوهشگر موسسه علمی، آموزشی مسجد، با بیان اینکه مشکل از نهادهای حوزوی است و در زمینه معیشت طلاب، برای روحانیت طرح هجرت، روحانی مستقر، امام جماعت و ... کم گذاشته می‌شود، ابراز کرد: طلبه به علت تامین معیشت خانواده به سمت اداری شدن رفته و وقت خود را در اداره می‌گذراند و برای حضور در حوزه و مسجد زمان کم می‌آورد.
حجت‌الاسلام قرائتی با اشاره به استخدام چند هزار طلبه در آموزش و پرورش، گفت: طلاب پس از آموزش وارد بدنه آموزش و پرورش شدند که متاسفانه بر اساس گزارشات میدانی به علت دست و پاگیر بودن لباس آمار بالایی از روحانیت لباس خود را از کنار گذاشتند و برخی به دلیل سازگاری با کادر آموزشی همرنگ و همنوا با دیگر معلمان شده و در عمل به جای اینکه مشکل معیشت طلب مرتفع شود تا بتواند امور تبلیغی را انجام دهد او را به سمت معلمی و دیگر مشاغل سوق داده و طلبه از رویکرد تبلیغی و دینی کم گذاشته است.
وی تأکید کرد: با توجه به مشکل ذکر شده، تنها راهی که ائمه جماعت و طلاب برای رسیدن به رسالت تبلیغی و امام جماعتگری می توانند پیش بگیرند، ساختن با شرایط معیشتی فعلی است و برای اینکه به شکل سنتی به کار خود ادامه دهند و در ادارات شاغل نشوند باید سختی معیشت را تحمل کرده و با روش‌های سنتی نذر، روضه، منبر، استخاره و سخنرانی معیشت خود را تامین کرده تا بتواند حضور پررنگی در مسجد داشته باشند.
مدیر کمیته علمی ستاد راهبری مساجد حوزه علمیه و پژوهشگر موسسه علمی آموزشی مسجد با اشاره به کارکرد روحانیت در مساجد، عدم حضور طلاب را در مساجد آسیب دانست و ابراز کرد: بر اساس پیگیری میدانی دو راه پیش روی مساجد بدون امام جماعت قرار دارد، تعطیلی یا نیمه تعطیلی؛ متاسفانه درِ برخی مساجد در طول روز در مسجد چند ساعتی توسط خادم باز می‌شود و مردم برای اقامه نماز به صورت فردی در مسجد حضور پیدا می‌کنند.
حجت‌الاسلام قرائتی اداره شدن مساجد با کمک فرد غیرروحانی را از دیگر آسیب‌های پیش روی مساجد عنوان و تأکید کرد: به علت عدم حضور روحانی در مسجد افراد غیرروحانی به عنوان امام جماعت و یا در بخش اطلاعات دینی ورود می‌کنند گرچه مدعی نیستیم که طلاب صد درصد اطلاعات دینی را دارند اما اطلاعات دینی مجموعه قشر روحانیت از مجموع قشر غیرروحانی بالاتر است و وقتی روحانی به دلایل ذکر شده نتواند حضور کاملی در مسجد داشته باشد مساجد توسط افراد غیرروحانی اداره شده و به همان مقدار که اطلاعات و دانش های دینی آنها کمتر است به همان میزان مساجد دچار آسیب می‌شوند.
وی اضافه کرد: عدم حضور روحانیت در مسجد مهمترین عامل این انحرافات و تنها راه حل این است که نهادهای حاکم بر طلاب شامل حوزه‌های علمیه و مراجع دینی دست پُر بوده و طلبه را از نظر مادی و علمی و ... تأمین کنند.
وی مطالبه‌گری ارگان‌هایی مانند ادارات کل ارشاد، آموزش و پرورش، سپاه، اوقاف و... از شخص طلبه را فرآیندی اشتباه دانست و یادآور شد: چون برخی نهادها طلبه را به کار می‌گیرند در حالی که حوزه از این موضوع بی‌اطلاع است که این آسیب جدی به همراه دارد.
مدیر کمیته علمی ستاد راهبری مساجد حوزه علمیه استفاده ابزاری از ظرفیت طلاب را آسیبی دیگر خواند و بیان کرد: به طور مثال در انتخابات، برخی ستادهای انتخاباتی به جای اینکه از طلبه بخواهند برای اصل نظام، انقلاب و حضور و مشارکت حداکثری مردم تبلیغ کند طلبه را برای جناح خاص به کار می‌گیرند که این به اقبال مردم به او در صورت امامت جماعت در مسجد اثر منفی می گذارد.
حجت‌الاسلام قرائتی تاکید کرد: نهادهایی که نیاز به استفاده از ظرفیت طلاب دارند باید این مهم را از نهادهای حوزوی مطالبه کنند و حوزه بر اساس کمیت، کیفیت با پشتیبانی حقوقی، معنوی، مادی و دادن آموزش مرتبط و متناسب به طلبه آنها را اعزام کند.
وی ناهماهنگی بین حوزه و نهادها، مشکلات معیشتی، خواسته نابجا و سوءاستفاده ابزاری از طلاب، عدم پشتیبانی علمی مناسب با کار طلبه، عدم آموزش و... را از آسیب‌های این بخش برشمرد و خاطرنشان کرد: حضور طلبه بدون هماهنگی با نهاد حوزه در دستگاه‌ها، به مرور زمان طلاب را دارای روحیه کارمندی و بله قربان‌گو می کند و اینچنین او نمی‌تواند از معلومات دینی‌اش استفاده لازم را بکند.
نظر شما