به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری شبستان مصطفی پورمحمدی، کاندید چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری امشب (شنبه، ۲۶ خرداد) در گفتگوی ویژه خبری در مورد برنامه هفتم گفت: من در ۶ برنامه که تاکنون تدوین شده در برنامه ۲، ۴، ۵، ۶ نقش داشتم و در برنامه ۱، ۳ و ۷ نبودم. مشکلی که در برنامه ریزی کشور داریم آنکه بین ۳۰ تا ۳۵ درصد برنامه ها اجرا شده و برنامه پنجم، ۳۸ درصد اجرا شد، برخی می گویند مدیران منضبط نیستند و برنامه های خود را دنبال می کنند اما از سوی دیگر باید بگوییم شاید مشکل برنامه است که اجرا نشده است.
حجت الاسلام پورمحمدی افزود: باید شرایط و بستر اجرای برنامه، ظرفیت های اجتماعی، امکان بیرونی برنامه نیز برای ما فراهم باشد. گاهی حوادث غیرمترقبه، جنگ و درگیری پیش می آید و روی برنامه تاثیرگذار است باید ریسک برنامه را در نظر گرفت که در برنامه ریزی ها کمتر توجه شده است. در حال حاضر برنامه ۵ ساله و ۷ ساله در دنیا منسوخ شده و برنامه های کلان ۲۰ را طراحی می کنند با زمان بندی کوتاه مدت یک یا دو سال و تطبیق با بودجه تدوین می شود و زمان بندی برنامه ها بر روی یک یا دوسال است.
از اشکالات اصلی عدم تحقق اهداف برنامه ها این است که برنامه را دولت قبل نوشته و دولت بعد باید اجرا کند
وی ادامه داد: از طرفی ۲ یا ۳ سال برنامه نداشتیم و دولت برنامه قبلی را اجرا می کند ظاهرا دلایل اجرایی نشدن برنامه مشخص است و نمی توان گفت مدیران منضبط نیستند در حالیکه برنامه هنوز در بین شورای نگهبان و مجمع تشخیص در رفت و آمد است.
وی گفت: ساختارهای برنامه، زمان بندی برنامه را سخت می کند و بعد می گوییم همه دولتها نمره منفی دارند و به مردم پیام منفی می دهیم، برنامه با زمان بندی درست قابل اجرا است و پیام مثبت به مردم می دهد.
حجت الاسلام پورمحمدی در مورد جایگاه برنامه هفتم توسعه در دولتش اظهارداشت: باید ملتزم قانون باشیم اگر چیزی قانون شد حق نداریم از آن سرپیچی و تعدی کنیم باید تمام لوازم اجرای برنامه، انضباط لازم برای برنامه را ابلاغ خواهیم کرد و ناچار اصلاحیه هایی برای برنامه می دهیم در آینده به سمت برنامه قابل اجرا منضبط قابل ارزشیابی حرکت کنیم. مشکل ما در اقتصاد ثبات اقتصادی است باید سیاست‌های کلان خود را مشخص کنیم باید در مورد نرخ ارز، حمایت سرمایه‌گذاری و ... تکلیف ما مشخص باشد. ابتدا سیاست ارزی دلاری و کاهش تورم باید مشخص باشد تا تحقق اهداف برنامه را تضمین کنیم، متاسفانه با موانع پیش روی صنایع نمی توان انتظار داشته باشیم تا نقش خود را بخوبی ایفا کنند.
وی ادامه داد: میانگین رشد اقتصادی در طی ۴۰ سال ۴ درصد و در دهه های اخیر رشد خوشبینانه داشت و باید به رشد ۸ درصد اقتصادی برسیم که می گویند برای این هدف سالانه باید ۲۰۰ میلیارد یورو به بودجه کشور تزریق کنیم که نیمی از آن را می توان از منابع داخلی بدست آورد. که در این راه تحریم ها مانع جذب سرمایه های خارجی است، در حالیکه اکنون ۱۰ میلیارد یورو جذب سرمایه داریم پس چگونه می توانیم حتی ۱۰۰ میلیارد یورو آن را محقق کنیم، برنامه جای بیان آرزوها و آمال نیست برنامه باید واقع بینانه باشد.
مردم به سیاست‌های اقتصادی دولت بی اعتماد شدند
وی اظهار کرد: برای تحقق برنامه باید از زوایای مختلف بررسی کنیم که مهمترین مسئله انضباط و ثبات اقتصادی و مهمتر از آن اعتماد است،بخش های بزرگ و کوچک و کلان به دولت اعتماد کنند و مردم به سیاست‌های دولت اعتماد کنند مثلا وقتی می گوییم مردم بروند در بورس سرمایه گذاری کنند اما بعد از مدتی سود کاهش می یابد و این بی اعتمادی مردم را تشدید می کند.
اگر مردم اعتماد نکنند سرمایه خود را پنهان می کنند
وی گفت: اقتصاد مشارکت همه را می طلبد اگر مردم اعتماد نکنند پول خود را در خانه و ماشین و سکه می ریزند و سرمایه خود را پنهان می کنند، با اعتماد می توان قدم‌ها را آهسته برداشت پس با اعتماد سازی اهداف برنامه محقق می شود.
نمی خواهم قول دهم، مردم به قول‌ها بی اعتماد شدند
وی در مورد تک رقمی شدن تورم گفت: اگر اهداف مطرح شده محقق شود و علت ناترازی بانک ها و هزینه دولت را کاهش دهیم در حالیکه در حال افزایش است و خود موجب تورم است تک رقمی شدن امکان پذیر است. من به مردم نمی خواهم قول دهم مردم به قول‌ها بی اعتماد شدند اگر ناترازی انرژی، نرخ ارز و نرخ سود و.... را کنترل و نظارت کنیم این اهداف امکان پذیر است. شعار نمی توان داد که بگوییم فردا قیمت ها را کاهش میدهیم اشکالات و توان خود را می گوییم مهمتر از آن مشارکت می خواهیم، سرمایه گذاران، صنعت گران، دانش بنیان ها، استارت آپ ها، جوانان و دانشگاهیان همه باید به میدان بیایند و این بار سنگین را برداریم.
برای اخذ مالیات سراغ شبک های گسترده فرار مالیاتی برویم نه اقتصاد های خرد و روشن
وی در مورد اخذ مالیات گفت: از تأمین منابع بودجه هر کشور نظام مالیاتی است که هرکس به میزان درآمدش مالیات پرداخت کند در صورتی محقق می شود که اطلاعات کافی از مودیان مالیاتی اخذ شود ما نیازمند بانک های جامع اطلاعاتی و سیستم های توانمند هستیم تا عادلانه مالیات بگیریم و جلوی فرار مالیاتی را می توان گرفت. مشکل اینجا است نسبت مالیات به تولید ۱۳ تا ۱۶ درصد است که ما به ۴ رسیدیم و سالی ۱/۲ باید افزایش دهیم نه با فشار آوردن به کسانیکه اقتصاد روشن در اقتصادهای خرد دارند بلکه به سراغ افرادیکه پولشویی و شبکه های گسترده فرار مالیاتی دارند برویم.
وی در مورد معضل مسکن اظهارداشت: مردم در حال دیدن این برنامه هستند،آیا با ۷ سال هیچی نخوردن و هیچ جا نرفتن می‌توان خانه خرید؟ نه نمی توان، اکنون باید ۵۰ سال هیچی نخورند و هیچ جا نروند تا بتوانند خانه بخرند. اگر در امر مسکن موضوع زمین را در یک نقطه خوب جانمایی کنیم که موجب گسترش مهاجرت و حاشیه نشینی نشود این موضوع حل شدنی است.
وی ادامه داد: موضوع بافت‌های فرسوده را در تمام دوره ها بررسی کردم باید برنامه ریزی منسجم کنیم این بافت‌ها زیرساخت‌های انرژی و درمانی آماده دارند و به ما در بحث مسکن کمک می کند و بعد وام‌های هدایت شده دقیق کمک جدی به افرادی که می خواهند خانه بسازند، می کند. مسکن مسئله جدی است نمی توان از آن غافل شد قریب به بیش از یک میلیون مسکن با متراژ ۱۵۰ متر به بالا خالی است مسکن دغدغه جدی جوانان و یکی از ارکان آرامش تأمین مسکن است.
نظر شما