درهم تنیدگی غرب و یهودیت

غرب امروز با محوریت ایالات متحده آمریکا، دارای ویژگی های خاصی است که دیگر تمدن های پیش از آن، از چنین معیارهایی برخوردار نبودند. هنگامی که مهاجرین اروپایی به امید زندگی بهتر راه غرب و به ویژه آمریکا را در پیش گرفتند، آرزوی سرزمین "بابل نو" و ایجاد سرزمین موعود را در سر می پروراندند.
پیش از آن که مسیحیت به فرهنگ غالب غرب اروپا تبدیل شود، فرهنگ چند خدایی و اسطوره ای یونان در جهان غرب آن روزگار حکم فرما بود. آئین یهود به عنوان کهن ترین آئین ابراهیمی، برای حفظ هویت فرهنگی خود، از دوران بیزانس سعی کرد تا با اسطوره سازی و تاثیر پنهان بر مراکز قدرت در غرب به حیات خود ادامه دهد. غرب امروز با محوریت آمریکا به واسطه پیشرفت تکنولوژیک توانسته است از تاثیر گذاری بی همتایی بر اذهان دیگر ملت ها برخوردار شود. پس از انقلاب صنعتی و دوران روشنگری در اروپا، غربی ها مقولات ماوراء الطبیعه را به حاشیه رانده، و ماتریالیسم را چاره توان افزایی خود یافتند.
اما با پیدایی مشکلات و چالش های بنیادینی که در نتیجه دور شدن مردم غرب از معنویات پدید آمد؛ دستگاه تصمیم گیری پنهان غرب سعی کرد با انگاره سازی و اسطوره سازی که عمدتاً از شاخصه های تمدنی یونانی، مصری و یهودی بهره می برد؛ به رفع این مشگلات بپردازد. یهودیان به عنوان ملتی که بیشترین پراکندگی جمعیتی را در سطح جهان دارند، با استفاده از اهرم های فشار و قدرت مانند رسانه، بازارهای مالی، شبکه های ماسونی و لابی های قدرتمند سیاسی بیشترین تاثیر گذاری را بر سیاست های فرهنگی غرب دارند.
هنگامی که عطش اسلام خواهی در غرب فزونی یافت، رسانه های جریان اصلی در حرکتی هماهنگ سعی در تخریب چهره اسلام داشته تا بدین منظور اصلی ترین دشمن و رقیب یهودیان را به چالش بکشند. این که چرا به مقدسات مسلمانان و مسیحیان همه روزه توهین شده و در این میان به هیچ کدام از مقدسات یهودی توهین و تخریبی صورت نمی گیرد، سوالی است اساسی که پاسخ آن روشن و ساده است.
هالیوود به عنوان بزرگترین کارتل رسانه ای جهان، آن هنگام که با صرف هزینه های کلان و میلیارد دلاری سعی در اسطوره سازی برای اذهان جهانی دارد، به طور حتم لایه های پنهان عقاید استعماری یهودی را در خود جای می دهد. در جهان امروز، الگوی یک جوان عرب، مکزیکی، اروپایی، هندی، ژاپنی و غیره، بردپیت در نقش آشیل است که در دستگاه هالیوودی سینما، انگاره های صهیونیستی بسیاری را در خود جای می دهد.
با این وصف، آن چه که مسلم است، درهم تنیدگی ساختاری غرب و یهودیت است که هیچ گاه نمی توان این دو را مقوله ای جدا از هم تصور کرد.