روحیه مسجدی «احسان آرمون» تا همیشه ماندگار است

خبرگزاری شبستان - البرز؛ برخورداری از سیرت و صورت زیبا؛نعمتی است که خداوند به بسیاری از بندگان خودش بخشیده است اما نعمتی که معمولا به افراد خاص خودش می دهد، نعمت جاذبه و دافعه فردی است که بتواند آن را خرج راه خدا کند به ویژه در بستر و جایگاهی که اهالی مسجد در آن قرار دارند.

اولین بار که احسان آرمون را دیدم سرباز ستاد اقامه نماز بود و دائم سر و کارش با حساب و کتاب و اعداد و ارقام؛ وقتی وارد بدنه ستاد کانون های فرهنگی هنری مساجد شد اهرم شخصیتی و البته دلسوزی بود که بچه های مسجد به وجودش افتخار می کردند.

روحیه امید به زندگی و عشق به دیگران در او موج می زد. یک بار یکی از همکارها که مجبور شده بود نوه خودش را سرکار بیاورد عصبانی شد و قایم یک تشر به نوه دختری اش زد. آرمون تاب برنداشت سریع رفت و از بچه دلجویی کرد. من از کنار پنجره رو به حیاط این صحنه رو دیدم. آن زمان هنوز خودش صاحب فرزند نشده بود. 

وقتی خداوند به او یک دختر داد خیلی از قاعده های رفتاری اش تغییر کرد. مهربان تر و رئوف تر از همیشه شده بود. انگار از آن دافعه و آن هیبتی که در عین جاذبه شخصیتی اش با او بود فاصله گرفت.

ظاهر آراسته و نظم در امور کاری و زندگی اش زبانزد بود. مرزبندی شاخصی میان زندگی شخصی اش و کار قائل بود. به تعبیری در وقت اداری مرد کار و در وقت زندگی شخصی یک همسر نمونه بود. آنچنان که همسرش می گوید.

رسم نبود از کارشناسان مجموعه خبری کار شود و معمولا اخباری که در خبرگزاری شبستان انتشار پیدا می کند تنها مرتبط به مدیران است. اما آن روزی که از ستاد کانون های فرهنگی هنری مساجد البرز به تهران انتقالی گرفت من از او یک خبر رفتم. به نظرم می آمد او یک بچه مسجدی نمونه فاخر است. چرا که همیشه ظاهر و باطن رفتارش نمونه یک انسان تراز اسلامی است.

رخداد انتقالی احسان آرمون برای نیروهای ستاد کانون های فرهنگی هنری مساجد البرز و کانون های فرهنگی هنری مساجد این استان یک خلاء نبود. چرا که او ارتباط خودش را حفظ کرد. همراهی و هم اندیشی او همواره ادامه داشت.

امروز سوم اردیبهشت پیکر او را در آرامگاه بهشت سکینه با حضور جمعی از فعالان مسجدی به خاک خواهیم سپرد. آری او پس از گذشت یک دوره بیماری سخت، صبح روز دوشنبه دوم اردیبهشت از میانمان رفت.

خانواده بزرگ ستاد کانون های فرهنگی هنری مساجد از جای جای ایران اسلامی عرض تسلیت خودشان را به همسر و دختر یک سال و نیمه او اعلام داشتند و دعای خیر و طلب عافیت برای بازماندگان آن عزیز را از خداوند منان درخواست کردند. روحش شاد.