خبرگزاری شبستان، یکی از افتخارات دوران ریاست جمهوری باراک اوباما، پایان یافتن دوستی های دیرینه آمریکا با ابرقدرت عربی ای چون مصر و جنایتکاری چون رژیم صهیونیستی و مشاهده انتشار اسلام با سرعت نور در جهان است.
ربودن قدرت کشورهایی که مدعی راهبری سیاست های منطقه ای هستند به دست اسلام بر شدت تراژدی دوران اوباما می افزاید.
گرچه در دوران جرج دبلیو بوش سقوط دولت مبارک پیش بینی می شد و از همان زمان هم کاخ سفید به زحمت مبارک را بر مسند قدرت نگه داشته بود تا بتواند برنامه های خود را در خاورمیانه پیاده کند اما افتخار از دست دادن مبارک نائل باراک اوباما شد تا جایی که برخی سیاستمداران برآورد کرده اند. دولت اوباما پیش بینی کرده بود که مبارک را از دست خواه داد.
اما انقلاب مردمی مصر در شرایطی که تمام امور و سیاستهای خارجی کاخ سفید به زیر سوال رفته است کمی سنگین و تحمل آن خارج از توان رییس جمهور مدعی تغییر بود.
انقلاب مردمی مصر که ریشه کاملاً اسلامی دارد نه تنها جدایی واشنگتن از دولت مصر را سبب می شود بلکه از سوی دیگر به استقبال جدایی از رژیم صهیونیستی که حالا کاملاً در منطقه تنها مانده است می رود.
تاکید انقلاب مردمی مصر بر خیانت حسنی مبارک طی سی سال گذشته ترمزی قوی بر سر راه سیاست های کاخ سفید قرار داده به گونه ای که امروز واشنگتن باور دارد با کوچکترین بی احتیاطی ای ممکن است برای همیشه مجبور شود با خاورمیانه خداحافظی کند.
در این جا است که حس سلطه گری کاخ سفید و دولت اوباما را به فکر فرو می برد تا به جای نجات دولت قدیمی خود به فکر راهی برای ماندن و نه رفتن به قعر چاه آن هم با همراهی مبارک باشد.
سقوط عمر سلیمان، عامل نفوذی آمریکا در مصر در کنار مبارک هیچ جای تردیدی نمی گذارد که باید آنها را رها کرد و تنها به نظاره اوضاع در مصر اکتفا کرد.
حزب الله، حماس و امروز اخوان المسلمین سه قطب متکی بر اسلام همچون مثلثی محکم در خاورمیانه به یقین راه را بر نفوذ قدرت های بیگانه می بندد پس چرا آمریکا با حمایت علنی خود از مبارک با دستان خود پایان حضورش در خاورمیانه را قلم بزند؟
حالا تنها کاری که کاخ سفید می تواند انجام دهد فاصله گرفتن از اوضاع مصر و یافتن راهی برای نزدیک شدن به دولت اسلامی آینده این کشور است.
در این میان غفلت کاخ سفید از رژیم صهیونیستی امری بدیهی است اما اینکه عکس العمل مقامات صهیونیستی نسبت به این بی توجهی چیست نیز غیرقابل پیش بینی است.
پایان پیام/
نظر شما