به گزارش خبرگزاری شبستان، علی خالقی، مدیر پروژه تفکر سیاسی شیعه در عصر ایلخانان، در مورد پرسش اصلی و فرضیه این پژوهش گفت: این پژوهش در پاسخ به پرسش از چیستی و جایگاه تفکر سیاسی شیعه در عصر ایلخانان شکل گرفته است و از این رو، به بررسی این فرضیه می پردازد که تفکر سیاسی علمای مذکور در راستای احیای سنت فکری شیعه و در تعامل با زمینه های سیاسی و اجتماعی در دو رهیافت دانشی فلسفه وفقه سیاسی تدوین یافته و با احیای نظریه سیاسی امامت شیعی، زمینه ظهور و تکوین دو دانش فلسفه سیاسی و فقه سیاسی را در عصر صفویه فراهم ساخته است.
وی در مورد روش انجام این پژوهش اظهار کرد: اثبات فرضیه پژوهش با الهام از روش هرمنوتیک قصدگرای اسکینر، که فهم متون متفکران سیاسی را در ارتباط با زمینه های فکری – فرهنگی و شرایط سیاسی – اجتماعی امکان پذیر می داند، انجام شده است.
خالقی افزود: پس از تبیین مفاهیم و چهارچوب روش مذکور، این پژوهش با ترسیم زمینه های فکری – فرهنگی و سنت فلسفی و فقهی رایج شیعه در این دوره آغاز می شود و بر وجود ارتباط معنی دار بین زمینه های متکثرگونه حاصل از سیاست های مذهبی ایلخانان و احیای سنت فلسفی- کلامی و فقهی شیعه در حوزه سیاست تاکید می نماید.
پژوهشگر گروه فقه سیاسی در بیان بخش های بعدی این پروژه بیان کرد: بخش بعدی پژوهش با ترسیم شرایط سیاسی و اجتماعی ناشی از تهاجم مغولها به جهان اسلام و پیامدهای آن، از جمله سقوط اسماعیلیان و خلافت عباسی و شکل گیری دولت ایلخانان ایران، به چگونگی مواجهه عملی علمای شیعه با این شرایط سیاسی و اجتماعی و مشکلات و معضلات حاصل از آن می پردازد.
بنابر گزارش پایگاه اطلاع رسانی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، خالقی ابراز کرد: با توجه به ضرورت بررسی تعامل متن و زمینه های فکری و سیاسی در روش اسکینر، بخش بعدی این پژوهش پس از توصیف اجمالی زندگی و آثار فلاسفه شیعه، از جمله بابا افضل کاشانی، خواجه نصیرالدین طوسی، ابن میثم بحرانی و علامه حلی گزاره های سیاسی موجود در متون ایشان را با لحاظ ارتباط این گزاره ها با سنت فلسفی – کلامی علمای شیعه و شرایط و معضلات سیاسی حاکم بر حیات علمی ایشان، در زمینه هستی شناسی، انسان شناسی، فلسفه مدنی، اجتماع مدنی(ضرورت واشکال آن) و ریاست و رهبری مدنی(ضرورت، شرایط، صفات و وظایف) بازمی کاود.
وی خاطرنشان کرد: در ادامه مطالب این بخش، متون فقهای شیعه از جمله محقق حلی، یحیی بن سعید حلی، فاضل آبی، عمادالدین طبری، ابن داود حلی، علامه حلی و فخر المحققین نیز با همین مبنا یعنی لحاظ ارتباط گزاره های سیاسی ایشان با سنت فقهی علمای شیعه و شرایط سیاسی به وجود آمده در زمینه ضرورت و انواع حکومت، منشاء مشروعیت، دامنه وظایف و اختیارات آن و نظم سلطانی بررسی و تبیین می شود.
پایان پیام/
نظر شما