خبرگزاری شبستان، بین‌الملل: آموزش، انگیزه تفکر انتقادی را فراهم می کند و بنابراین شخصیت فرد را شکل می دهد و توانایی ابراز نظر سازنده و قاطعانه را می دهد. به عنوان یک دانشجو ، فرد امیدوار است که به تحصیلات برای یادگیری مفاهیم جدید دست یابد و خود را در معرض آرمان‌های لازم برای داشتن یک زندگی هدفمند قرار دهد، اما برای یک دانش آموز یا دانشجوی مسلمان در هند همه چیز برعکس است.
یک دانشجوی مسلمان در هند باید انتظار این را داشته باشد که به دلیل خوردن گوشت گاو یا نخواندن دعای مربوط به «رام»، خدای هندوها مورد آزار و اذیت قرار گیرد، از حضور جشنواره های دانشگاهی محروم شود، با اظهارات تحقیر آمیز همکلاسی‌ها و اساتید روبرو شود.
این رفتار نسبت به مسلمانان صرف نظر از دانشگاه، منطقه، جنسیت یا طبقه اقتصادی است؛ چه دانشجویان دختر جامو و کشمیر که مجبور به برداشتن حجاب می‌شوند و چه پسر مسلمان ده ساله‌ای که توسط همکلاسی‌اش به دستور معلم سیلی خورده است؛ نفرت از مسلمانان تا این حد در سیستم آموزشی جا افتاده است.
دانش آموزان مسلمان باید بیش از حد محتاط باشند زیرا ممکن است از هر اقدام یا کلمه ای برای زدن برچسب ضد ملی یا تروریست توسط دیگر دانشجویان یا اساتید یا معلمان علیه آنها استفاده شود.
دستیابی به آموزش باکیفیت برای دانش آموزان و دانشجویان مسلمان هند در طول سالیان متمادی یک رویای دور از دسترس بوده است و این در درجه اول به دلیل تلاش های جدی دولت برای محو تدریجی مسلمانان از جریان اصلی در جامعه است.
عدم حضور مسلمانان در آموزش عالی هند پدیده جدیدی نیست، اما در چند سال گذشته آشکارتر شده و این حقیقت در تحقیقات اخیر انجام شده توسط موسسه AISHE منعکس شده است.
این گزارش گواه وضعیت فقیر جامعه مسلمانان است است و به نرخ بالای ترک تحصیل در میان آنها اشاره می کند.
در این گزارش آمده است که دولت باید برنامه‌هایی را به صراحت برای جامعه مسلمان اجرا کند تا آموزش عالی را در اختیار آنها قرار دهد.
اما دولت «نارندرا مودی»، نخست وزیر هند به جای اتخاذ گام‌هایی برای کاهش محدودیت‌های مالی دانشجویان مسلمان که به سختی به دانشگاه‌ها راه پیدا می‌کنند، بورسیه‌ها و کمک‌های مالی موجود را برای دانشجویان اقلیت متوقف کرد.
دولت مودی طرح کمک هزینه ملی که کمک های مالی ماهانه را از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۲ ارائه می کرد، متوقف کرد.
این طرح تنها طرحی بود که توسط دولت هند برای تامین مالی اقلیت‌ها در سطح آموزش عالی ارائه می شد، اما دریافت‌کنندگان فعلی این طرح نه از ماه‌ها قبل کمک‌های مالی عادی خود را دریافت کرده‌اند و نه کمک هزینه‌هایشان از سال ۲۰۱۹ افزایش یافته است، برخلاف سایر طرح‌ها که کمک هزینه‌ها در آنها به‌طور منطقی بازنگری شده است.
تصمیم دولت «بهاراتیا جاناتا»، حزب متعلق به مودی، نه همه اقلیت‌ها بلکه تنها مسلمانان را از فرصت های تحصیلات عالی و درگیر شدن در تحقیقات دانشگاهی محروم کرد.
قبل از این اتفاق، دانش‌آموزان مقطع ابتدایی و متوسطه از دریافت کمک‌های دولتی محروم شده بودند.
مدارس خصوصی و سایر موسسه‌ها هر چند به سختی از این مبلغ ناچیز بهره‌مند می‌شدند، اما قطع کامل هزینه‌ها کودکان را در ورطه عمیقی فرو برد.
علاوه بر این، بحث های دو قطبی در مورد ممنوعیت حجاب پس از تصمیم دادگاه عالی «کارناتاکا» مبنی بر ممنوعیت حجاب در مدارس در مارس ۲۰۲۲، دانش آموزان مسلمان را مجبور کرد که بین دین و تحصیلات یکی را انتخاب کنند و آنها را در وضعیت بازنده-بازنده قرار دهد.
اگرچه این درگیری در کارناتاکا شروع شد، دانش‌آموزان در سراسر هند در کلاس‌های درس خود از «اوتار پرادش» تا «دهلی» با نفرت مواجه شدند.
در میان معدود کسانی که به آموزش عالی در هند راه یافته اند نیز راه بسیار دشوارتر است زیرا آنها مجبورند هر روز با چالش هایی که توسط دانشجویان، اعضای هیئت علمی، سازمان های راست دانشجویی و مدیریت ایجاد می شود، مقابله کنند.
آزار دائمی دانشجویان مسلمان، دسترسی به آموزش را برای بسیاری سلب کرده است. علاوه بر این، سکوت بازدارنده جامعه مدنی، انفعال دولت و ناتوانی نهادهای تحقیق کار را سخت‌تر کرده است.
همه این‌ها نشان می‌دهد که دولت هند نمی‌خواهد عدالت را برای جامعه مسلمان فراهم کند و فضای دوقطبی دانشگاه‌ها که دانشجویان مسلمان را در موقعیت آسیب‌پذیرتری قرار می‌دهد را از بین ببرد.
دولت مودی با حذف دانشجویان مسلمان از میراث فکری، اجتماعی و تاریخی کشور از طریق تلاش خود برای بازنویسی تاریخ و تجلیل از «گذشته هندو»که تاریخ طولانی و متنوع هند را کاهش می‌دهد به تنفر از مسلمانان در دانشگاه‌ها دامن می‌زند.
همچنین با تغییر برنامه درسی مدارس و حذف فصل‌هایی در مورد صدها سال تاریخ مغول و دموکراسی، دستور کار تفرقه‌انگیز دولت تقویت شده است و تلاشی هماهنگ برای شکل‌دهی ذهن‌های جوان به ناسیونالیسم هندوتوا در حال انجام است.
از وحشیانه ترین اشکال سرکوب دولتی، حبس سیاسی غیرقانونی جوانان تحصیلکرده مسلمان توسط دولت فعلی بوده است.
اگرچه دستگیری غیرقانونی مسلمانان برای سالها در دولت‌های قبلی هند هم یک امر ناهنجار نبود، اما دررژیم فعلی، افزایش بی‌سابقه‌ای در زندانی کردن دانشجویان مسلمان تحت قوانین سخت‌گیرانه وجود داشته است و دانشجویان مدام متهم به تحریک شورش و ایجاد اجتماعات، قتل و فتنه می‌شوند.
دولت موفق شد صداهای دانشجویان مسلمان را با درگیر کردن آنها در نبردهای قانونی برای سالها از یک سو و استفاده از القای ترس در میان دیگران از سوی دیگر، خاموش کند.
این امر در حضور روزانه نیروهای شبه نظامی در خارج از دانشگاه‌ها برای بازدارندگی دانشجویان از تجمع یا اعتراض در مورد مسائل مربوط به دانشگاه یا کشور آشکار می شود.
اکنون دانشجویان مسلمان حق انتقاد از سیاست‌های دولت، ثبت مخالفت‌ها علیه مدیریت دانشگاه‌ها و غیره را ندارند، زیرا ممکن است بدون ارتکاب هیچ تخلفی از سوی دولت دستگیر شوند.
اگرچه سناریوی کنونی برای مسلمانان در هند وحشتناک است، اما انجام اقدامات لازم تنها راه برای آینده ای روشن تر است.
در این راستا، روحانیون مسلمان، شخصیت‌های تاثیرگذار و جامعه باید در کنار هم بر اهمیت آموزش تاکید کنند و مسلمانان را از وضعیت تحصیلی که در چندین دهه گذشته گرفتار آن بوده‌اند، نجات دهند.
نظر شما