سینمای دفاع مقدس باید از شعار زدگی رها شود

به گزارش خبرگزاری شبستان، نادر طریقت کار گردان سینما در گفتگو باسروابط عمومی جشنواره بین المللی فیلم مقاومت گفت : ارزیابی من ازوضعیت کلی سینمای دفاع مقدس این است که این نوع سینما با اینکه شاید بهترین دوران خود را در دهه60 پشت سر گذاشته و مورد حمایت بوده . اما از دهه 80 به بعد حمایت های آن فقط در حد شعار باقی ماند .

وی ادامه داد : در حال حاضر فیلم های ارزشی همچون بوسیدن روی ماه آن چنان دور از حمایت واقع شده اند که الان بعد از گذشته 1سال حتی نمی گذراند اکران بشود . در سال کم تر از 10 فیلم سینمایی درباره دفاع مقدس ساخته می شود که حتی از همان هم حمایتی نمی شود و متاسفانه این نوع سینما دارد در بین درگیری های معاونت سینمایی و سایر مسایل و حاشیه های سینما تلف میشود و کم کم در گرفتاری های روزمره سینما رنگ می بازد .

طریقت افزود : وضعیت این سینما دارد به شکلی می شود که کسی جرات نکند به طرف آن برود وفیلم بسازد.من الان حدود 1سال و نیم است که پروانه ساخت یک فیلم دفاع مقدس را دریافت کرده ام اما علیرغم شعارهای حمایتی سازمان سینمایی و بنیاد فارابی هیچ کدام کوچک ترین کمکی برای ساخت این فیلم نکردند.

انجمن سینمای دفاع مقدس هم علیرغم سابقه من در فیلمسازی کوتاه در ژانر دفاع مقدس ، کوچک ترین توجهی به من نداشت .

طریقت با انتقاد از شعار زدگی در سینمای دفاع مقدس افزود : سینمای دفاع مقدس ما در یک چنبره شعار گیر کرده و کم ترپیش می آید که یک ارگان دولتی بیاید و مردانه از این گونه فیلم ها کم فروش وگاهی بی فروش دفاع کند.

وی ادامه داد : متاسفانه سینمایی که تمام فرهنگ دینی و ملی ما بر شانه رشادت های جوان های 8سال دفاع مقدس به ثبت رسیده در تنگنای بدی گیر افتاده و به طرز وحشتناکی مهجور واقع شده است. ما سینماگران و مردم عادی همگی پایمان را روی شانه همان جوان هایی گذاشتیم که مرد و مردانه از این کشور دفاع کردند .

طریقت افزود سینمای دفاع مقدس یا از آن سمت بوم افتاده یا از این سمت . یا آنقدر در زمینه های اکشن و غیر واقعی فعالیت کرده یا از این سمت آنقدر شعاری و معناگرا ساخته شده که مضمون اصلی در روند کلی فیلم گم می شود . در اندک مواقعی در سینمای دفاع مقدس فیلم هایی پیدا می شوند که رنگ و بوی متمایزی به خود میگیرند .

وی با یادی از حاتمی کیا و ملاقلی پور افزود :بهترین فیلم های ما مربوط به همان دهه نخستین بود زیرا فیلم سازان ما خودشان درگیر حال و هوای جنگ بودند و از فضا فاصله نداشتند .الان سال ها گذشته و ما فضا ها را از دست دادیم . جوانان فیلمساز که در این عرصه بیشتر به دنبال تکنیکند و با مضمون فاصله زیادی دارند ،پیشکسوتان هم به تکرار رسیده اند .

وی ادامه داد : به نظر من در این نوع از سینما اصلا نباید به فکر فروش خوب باشیم و باید هرجور که شده زیر پر و بال این فیلم ها را بگیریم و آنها را تولید و اکران کنیم . مسلم است که تهیه کننده شخصی نمی آید همچنین ریسکی را بپذیرد و فیلم بدون فروش بسازد ،اما این وظیفه ارگان های دولتی است که برای فرهنگ سازی هرچه بیشتر در این زمینه های سرمایه گذاری های یک طرفه بکنند . وگرنه این سینما از بین می رود .

طریقت بای تاکید بر لزوم حمایت از جشنوراه فیلم مقاومت افزود : جشنواره فیلم مقاومت هم با برگزاری دوازدهمین دوره خود نتوانسته هیچ کمکی به فیلمسازی دفاع مقدس بکند . ما در ایران پیشاپیش می دانیم که چه کسانی قرار است برنده جوایز بخش های مختلف شوند . جشنواره زمانی عادلانه است که فیلم های بدون تیتراژ در اختیار داوران قرار بگیرد تا جانب داری ها بر اساس محتوای واقعی فیلم باشد.

پایان پیام/