همانگونه که انسان از بُعد مادی الفتپذیر است، از بعد روحی و معنوی نیز الفتپذیر است؛ با خوبان یا بدان بنشیند به خوی آنها درمیآید و محشور شدنش نیز با همان محبوبش خواهد بود، مگر اینکه انسان به مقام «لَا یَشْغَلُهُ شَأْنٌ عَنْ شَأْنٍ» برسد.
کد خبر 1739590
نظر شما