به گزارش خبرگزاری شبستان از اهواز، محمدحسین اثنی عشری، یکی از مبارزان انقلابی دزفول، به عنوان یکی از نخستین شهدای انتفاضه فلسطین در راه آزادی قدس شریف در دفاع از آرمان‌های مردم فلسطین به شهادت رسید.
این شهید بزرگوار در سال ۱۳۳۷ در خانواده‌ای مذهبی در دزفول متولد شد و تحصیلات ابتدایی خود را در همان شهر به پایان رساند.
اثنی عشری که خود تلخی فقر را تجربه کرده بود، از دوران کودکی علاقه و عشق فراوانی به خدمت به محرومان و فقیران داشت.
او از جمله جوانانی بود که در صفوف مقدم مبارزه با رژیم ستمشاهی قرار داشت و چندین بار در طول شرکت در تظاهرات مجروح شد.
این شهید برجسته، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی خدمت می‌کرد و به همراه گروهی از سپاهیان تحت فرماندهی شهید محمد منتظری، برای کمک به آزادی فلسطین و مقابله با غاصبان قبله اول مسلمانان به سمت جنوب لبنان رفت.
وی در دفاع از مردم مظلوم فلسطین، شجاعت‌های فراوانی از خود نشان داد و به دلیل دانش فنی، وسیله‌ای برای حمل توپ‌های سنگین نظامی طراحی کرد که نقش مهمی در پیروزی رزمندگان فلسطینی در برابر ارتش رژیم غاصب اسرائیل داشت.
شعله‌ور شدن عشق به قدس
محمدحسین طاهر بقال، یکی از دوستان شهید محمدحسین اثنی‌عشری، در خاطره‌ای می‌گوید: چند ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی، من و شهید محمدحسین اثنی‌عشری با هم به قم سفر کردیم. وقتی به قم رسیدیم، تصمیم گرفتیم برای دیدار عمومی با حضرت امام به منزل ایشان برویم. در طول مسیر، ما از طریق کوچه‌های باریک و پر از جمعیت مشتاق عبور کردیم و سرانجام به خانه‌ی امام رسیدیم.
در آن جلسه، به نظر می‌رسید که حضرت امام احساس کرده است در میان جمعیت حاضر، یک جوان پرشور و متعهد به کمک به مردم ستمدیدهٔ فلسطین وجود دارد. به همین دلیل، آقا در مورد فلسطین و مردم آن منطقه سخنرانی کردند و دلسوزی ایشان برای آزادی مردم فلسطین را بیان کردند. این سخنرانی باعث شعله ور شدن آتش اندوه و عشق به فلسطین در دل محمدحسین شد. پس از بازگشت به دزفول، او طی مسیر به طور مداوم دربارهٔ فلسطین و مردم آنجا صحبت می‌کرد و این انگیزه و علاقه‌ی او در نهایت منجر به عضویت در گروهی از سپاهیان اسلام شد که به جنوب لبنان اعزام شدند.
خبر شهادت محمدحسین از تلویزیون
خواهر شهید محمدحسین اثنی‌عشری، در روایت خود، اینگونه توصیف می‌کند که محمدحسین برای جلب رضایت مادرم، اصرار داشت که ازدواج کند. او به مادرم گفته بود که بعد از یک دوره شش ماهه در فلسطین، به خواسته مادرم عمل خواهد کرد. این تصمیم باعث شد مادرم موافقت کند و رضایت خود را به رفتن محمدحسین ابراز کند.
وی ادامه می‌دهد: یک روز که من در حال تماشای تلویزیون بودم، به طور ناگهانی خبر شهادت محمدحسین از طریق تلویزیون اعلام شد. زمانی که این خبر را به مادرم گفتم، او با آرامش کامل گفت: "الحمدالله که به آنچه که می‌خواست رسید.
به علت اصابت خمپاره، هیچگاه پیکر شهید محمدحسین اثنی‌عشری به ایران بازنگشت و او برای همیشه به عنوان یک جاویدالثر در بقای خود جا ماند.
شهید محمدحسین اثنی‌عشری، فرزند دزفول، در انتفاضه فلسطین برای مقابله با رژیم صهیونیستی به جنوب لبنان اعزام شد و پیکر او نیز هرگز به ایران بازنگشت.
انتهای پیام/
نظر شما