تمایزات منطق جدید و قدیم در نهایت به معضلات معرفت شناختی منجر می شود

مدیرگروه منطق مؤسسه‌ پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، منطق جدید را در تمایزات مبنایی با منطق کلاسیک ترسیم کرد و گفت: این اختلافات و تمایزات، در نهایت به معضلات معرفت شناختی منجر می شود.

دکتر ضیاء موحد، مدیر گروه منطق مؤسسه‌ پژوهشی حکمت و فلسفه ایران با اشاره به محوریت منطق به عنوان ابزار تفکر و رویکردهای منطق جدید، در پاسخ به این پرسش که آیا اختلافات مبنایی منطق جدید با منطق ارسطویی در بعد معرفت شناختی در آینده ما را با مشکل مواجه نخواهد کرد، به خبرنگار شبستان گفت: امروزه به منطق ریاضى به عنوان رشته ای جدی و مجزا نگریسته می شود، و نمی توان آن را تنها در کنار منطق کلاسیک یا قدیم و دنباله رو آن محسوب کرد.

 

وی توضیح داد: در منطق جدید روز به روز مسایل تازه ای و کشف های نویی مطرح می شود که ما را به این نتیجه می رساند که در کتاب های معتبر منطقی قدیم، استنتاج های نادرست فراوانی، به ویژه در قیاسات شرطی، راه یافته است.

 

مدیر کمیته علمی فلسفه زبان و منطقِ انجمن زبانشناسی ایران، با اشاره به اینکه نمی توان از رویکرد معرفت شناختی منطق، چه در معنای کلاسیک یا جدید آن چشم پوشید، تصریح کرد: آری، این رویارویی با مشکلات معرفت شناختی در آینده، با توجه به اختلاف مبانی در ریشه های منطق صوری دور از ذهن نیست.

 

نویسنده کتاب "از ارسطو تا گودل"، ادامه داد: هر چند منطق جدید هم اجتماع نقیضین را محال مى‏داند، اما اینکه مسلمات دیگر چه هستند، که این دو منطق در آن اشتراک داشته باشند، مسئله قابل بحثى است.

 

نویسنده کتاب "واژگان توصیفی منطق"، در توصیف برخی از این اختلاف ها که در نهایت شاید به اختلافات عمیق تری منجر شود، اظهار داشت: در منطق جدید، به طور کلی، اصل موضوع و محمول کنار گذاشته مى‏شود؛ در منطق هاى چند ارزشى هم از اصل دو ارزشى بودن چشم پوشی می کنند؛ در منطق شهودى هم اصل امتناع ارتفاع نقیضین را کنار مى‏گذارند. در هر صورت منطق جدید و قدیم در کنار اشتراک فراوان در مسلمات، اختلاف هاى بنیادى نیز دارند.
 

پایان پیام/

کد خبر 17228

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha