به گزارش خبرگزاری شبستان از البرز، به نقل از روابط عمومی بخشداری آسارا، آئین سنتی و کهن"وربرش"(بره برش) که در اعتقادات، آداب و سنن روستاییان کوه نشین ریشه دوانده است، هر ساله در بخشی از روستاهای بخش آسارا که پیوندی ناگسستنی با دام و مرتع و دامداری دارند در اواسط تابستان برپا می شود.
وربرش ، جشنواره یی است از جشن برکت و شکرگذاری در دامان طبیعت ! طبیعتی که با آن عجین و مانوس گشته و جلوه گاهی است با شکوه از هم زیستی با طبیعت !همانند آخرین روز نوروز !
این روز گلگشتی است برای دامداران و خانواده هایشان که ساعات مفرح و شادی را در دشت و دمن که به آن تعلق خاطر دارند به نظاره غروب آفتاب دل انگیز کوهستان بنشینند و طبیعتی که خزان را انتظار می کشد!
با پایان یافتن کار سخت و مشقت آور دامداری و نزدیک شدن به پاییز و کوچ آرام گرما و آغاز سرما؛ دامداران این مناطق دامها را پس از ماه ها حضورمتناوب و شبانه روزی درمراتع از چوپانان می ستانند ، و از این به بعد خود نگهداری از دامهایشان را به عهده می گیرند .
این مراسم بدون آنکه تشریفات خاصی را در بر داشته باشد، در یک نقطه از قبل تعیین شده کنار رودخانه و چشمه برپا می شود و در روز موعود زن و مرد ، پیر و جوان همه در یک نقطه گرد هم می آمده و در این همایش پر شکوه شرکت می جویند.
یک روز قبل ، هر یک از دامداران دامهای خود را به طرف رودخانه گسیل داشته تا ضمن آنکه گرد و غبار از تن گوسفندان شسته می شود،چیدن پشم نیز به سهولت انجام گیرد .
دامداران با چیدن سنگ در مسیر رود،حوضچه یی کوچک ساخته و دام هایشان را در آن برده و با گرفتن دست و پای آنان در این حوضچه دام هایشان را می شویند تا زلالی آب و جریان رود تن گوسفندان را از غبار، پاک نماید .
فردا، پس از طلوع آفتاب ، اهل خانه به طرف میعادگاه رفته و ضمن برافروختن آتش و تهیه و تدارک غذا ، در آوردگاه وربرش؛ پشمان رنگین چسبیده به پوستین گوسفندان برای بافتن و تافتن چیده می شود .
گوسفندان که روز قبل شسته و رُفته شده بودند یکی یکی دست و پا بسته تسلیم خواست مردان کارکشته و متبحر می شوند که با "دارت" - وسیله یی شبیه قیچی - اما کمی بزرگتر، پشم را از تن شان بدرآورده و برای اینکه با گوسفندان عریان شده دیگران مخلوط نشوند ، به نشانی ، رنگی نیز بر تنشان می زنند !
دامداران از رهگذر فروش پشم ها ضمن کسب در آمد ، صنایعی چون جوراب– شولا – نمد و ... می بافتند که این مصنوعات دسباف، دست رنج مردان و زنان شایسته روستایی ای بود که به مرور زمان با کهولت سن به بوته فراموشی سپرده شد و دیگر جای آن در خانه های روستاییان خالی مانده است.
محسن محمدی، بخشدار آسارا با حضور در این آئین سنتی دامداران روستای کوهستانی مورود که همنشین طبیعت و مرتع در این آئین ماندگار اظهار داشت: رهبر معظم انقلاب اسلامی هرساله با توجه به شرایط خاص موجود در کشور، شعاری را به عنوان شعار سال مطرح می نمایند که این اقدام ارزشمند نقش مهمی را در پیشبرد اهداف کوتاه مدت و بلند مدت کشور ایفا می کند.
محمدی تصریح کرد: با توجه به اینکه شغل بیشتر مردم روستاهای این بخش دامداری و کشاورزی است ، حمایت از این قشر جامعه در تولید مواد پروتئینی و دیگر نیازهای روزانه جامعه بسیار موثر است و قادر خواهیم بود از واردات بی رویه بسیاری نیازها به کشور جلوگیری نماییم.
شایان ذکر است در این مراسم سنتی اعضای شورای اسلامی بخش و حاج آقا میرغیاثی روحانی روستا نیز حضور داشتند .
در پایان حاج آقا میرغیاثی ضمن بیان تبیین جایگاه دامداران و کار ارزشمند این قشر که پیروی از شغل انبیاء الهی می باشد مختصری درخصوص رعایت مسائل شرعی ( خمس ، زکات ، ذبح و ... ) سخنانی بیان نمود .
پایان پیام/
نظر شما