به گزارش خبرگزاری شبستان، روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز اول شهریور با عنوان مواضع سفارشی آقای دبیرکل به بررسی مواضع دبیر کل در اجلاس پرداخته است که به شرح زیر است:
در تاریخ سازمان ملل، هیچ دوره‌ای از دوران مسئولیت دبیرکل فعلی این سازمان، بی‌خاصیت‌تر نبوده است. کلمه "بی‌خاصیت" البته برای بیان واقعیت‌های دوران آقای "بان کی مون" بسیار نارسا است، باید از کلمات دیگری استفاده شود تا عمق فاجعه‌ای که اکنون این سازمان جهانی، که بزرگ‌ترین و فراگیرترین سازمان است، با آن مواجه می‌باشد را برساند.
در شرایطی که رژیم جعلی و غاصب صهیونیستی هر روز ایران را به حمله نظامی تهدید می‌کند و با بی‌اعتنائی به کلیه قوانین بین‌المللی مرتکب انواع جنایات علیه ملت مظلوم فلسطین می‌شود، آقای "بان کی مون" دبیرکل سازمان ملل متحد بدون آنکه ذره‌ای نسبت به این تهدیدها و جنایات آشکار حساسیت و عکس العمل نشان دهد، به اظهارات رئیس‌جمهور ایران علیه رژیم صهیونیستی اعتراض کرده و آن را "توهین به تمام بشریت" دانسته است!
رئیس جمهور ایران، در سخنرانی روز قدس خود در تهران ضمن تشبیه کردن رژیم صهیونیستی به "غده سرطانی" گفته بود: اگر یک سلول از این غده در سرزمین فلسطین بماند بازآش همان است و کاسه همان". احمدی نژاد، در ادامه افزوده بود: حضور صهیونیست‌ها در یک وجب از خاک فلسطین خطرناک است چه برسد به اینکه دولت رسمی داشته باشند.
بعد از این سخنان بود که خبرگزاری فرانسه خبر داد: دبیرکل سازمان ملل متحد، اظهارات رئیس‌جمهور ایران را "اهانت‌آمیز و فتنه انگیز" خوانده و گفته است در شرایط کنونی، رهبران کشورهای منطقه باید نفوذ خود را برای کاهش و نه شدت دادن به تنش‌ها بکار بگیرند. براساس همین گزارش، بان کیمون سخنان رئیس جمهوری ایران را نگران کننده دانسته و در بیانیه خود تأکید کرده است: "طبق منشور سازمان ملل متحد، تمام اعضاء باید از تهدید یا استفاده از زور علیه تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی هر کشور دیگری خودداری کنند."
اگر همین بخش از بیانیه دبیرکل سازمان ملل را معیار قرار دهیم که "طبق منشور سازمان ملل متحد، تمام اعضا باید از تهدید یا استفاده از زور علیه تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی هر کشور دیگری خودداری کنند" آقای بان کی مون می‌بایست قبل از آنکه از اظهارات رئیس‌جمهور ایران انتقاد کند، بارها رژیم صهیونیستی را به خاطر غصب کردن سرزمین فلسطین، قتل عام مردم این سرزمین، جنایاتی که صهیونیست‌ها در لبنان مرتکب شده اند، محاصره اقتصادی مردم غزه و حملات نظامی مکرری که علیه این مردم مرتکب می‌شود و آنها را به خاک و خون می‌کشد محکوم می‌کرد و برای توقف این جنایات اقدامی انجام می‌داد. درخصوص ایران نیز، یا آقای بان کی مون از تهدیدهای مکرر سران رژیم صهیونیستی بی‌خبر است و یا در برابر این تهدیدات حاضر به نشان دادن عکس‌العمل نیست. اگر خبر ندارد، باید پرسید چه کسانی دبیرکل سازمان ملل را در محاصره خود دارند که او را از اینهمه تهدید بی‌خبر می‌گذارند؟ و اگر اطلاع دارد و در عین حال از کنار آن بی‌تفاوت می‌گذرد، باز هم این سؤال پیش می‌آید که آیا آقای دبیرکل براساس برنامه‌ای که دیگران به او می‌دهند موضعگیری می‌کند و از خود اراده‌ای ندارد؟
پاسخ این سؤال‌ها متأسفانه مثبت است. واقعیت اینست که دبیرکل سازمان ملل اصولاً با سپردن این تعهد که طبق خواست و سفارش قدرت‌های غربی و صهیونیسم بین الملل موضعگیری می‌نماید و عمل کند توانسته به این سمت دست بیابد. او اکنون به تعهد خود عمل می‌کند و انصافاً در این زمینه صداقت دارد. هر چند این واقعیت تلخ است که دبیرکل سازمان ملل اینگونه بی‌اراده و در خدمت قدرت‌های ظالم و متجاوز باشد، اما تلخ‌تر اینست که نهاد بزرگ و مهم سازمان ملل که به منظور پاسداری از صلح و امنیت و جلوگیری از ظلم و تجاوز تأسیس شده اکنون از اهداف خود فاصله گرفته و حتی در جهت خلاف فلسفه وجودی خود حرکت می‌کند. عملکرد این سازمان در مورد فلسطین و لبنان، این واقعیت تلخ را به اثبات رسانده کما اینکه هم اکنون سکوت و بی‌عملی این سازمان در برابر کشتار مردم بحرین توسط آل خلیفه، خون‌ریزی بی‌رحمانه آل سعود در شرق عربستان و آتش افروزی آمریکا، فرانسه، انگلیس، عربستان، قطر و ترکیه در سوریه نیز از مصادیق همین سکوت و بی‌عملی است.
در ماه‌ها و به ویژه هفته‌ها و روزهای اخیر، سران رژیم غاصب صهیونیستی هر روز به نحوی ایران را به حمله نظامی تهدید می‌کنند. بهانه این تهدیدها ادعای بی‌مبنای تلاش ایران برای دستیابی به سلاح اتمی است. روزنامه‌های فرانسوی لیبراسیون و فیگارو، همین چند روز قبل با تیترهای درشت صفحه اول خود از آمادگی رژیم صهیونیستی برای حمله نظامی به نیروگاه برق اتمی ایران خبر دادند و از قول وزیر پدافند غیرعامل این رژیم نوشتند: "درگیری نظامی با ایران در چند جبهه خواهد بود و سی روز طول خواهد کشید." اخبار و تبلیغات ضد ایرانی در فلسطین اشغالی و تهدیدهائی که برای حمله نظامی به ایران توسط سران رژیم صهیونیستی صورت می‌گیرد حتی به توزیع ماسک‌های ضد گاز شیمیائی میان شهروندان اسرائیلی کشیده شده بطوری که روزنامه‌ها نوشتند مردم برای دریافت این ماسک‌ها برای مصون نگهداشتن خود از حملات تلافی جویانه ایران در برابر حملات نظامی اسرائیل به مراکز توزیع ماسک‌های ضد گاز شیمیائی هجوم آورده‌اند.
اهل فن می‌دانند که ادعاهای مربوط به تلاش ایران برای دستیابی به سلاح اتمی کذب محض است. خود دبیرکل سازمان ملل نیز این را می‌داند. او حتی این را هم می‌داند که رژیم صهیونیستی بیش از 200 کلاهک هسته‌ای در اختیار دارد و بدون آنکه حاضر شود به نمایندگان آژانس انرژی اتمی اجازه بازدید از مراکز اتمی خود را بدهد هر روز زرادخانه اتمی خود را گسترش می‌دهد و آشکارا اعلام می‌کند که بمب اتمی دارد. با این حال، چرا آقای بان کی مون به جای اینکه سران رژیم صهیونیستی را به خاطر تهدیدهایشان علیه ایران سرزنش کند، رئیس‌جمهور ایران را که واقعیت‌هائی را درباره خطرهای غده سرطانی این رژیم در منطقه به زبان آورده است سرزنش می‌کند و سخنان وی درباره رژیم صهیونیستی را فتنه‌انگیز و اهانت آمیز می‌داند؟ تعبیر غده سرطانی درباره رژیم صهیونیستی، حرف تازه‌ای نیست و 30 سال قبل مردم دنیا همین تعبیر را از بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی حضرت امام خمینی شنیده‌اند و عملکرد رژیم صهیونیستی نیز نشان داده است که واقعاً یک غده سرطانی است و تا بطور کامل ریشه کن نشود منطقه از خطر آن مصون نخواهد شد.
دبیرکل سازمان ملل چه این واقعیت را بپذیرد چه نپذیرد مردم منطقه خاورمیانه و تمام مردم آزاده جهان، رژیم صهیونیستی را غده سرطانی می‌دانند و از این رژیم شدیداً متنفرند. آقای بان کی مون از این واقعیت نیز نمی‌تواند فرار کند که مبارزات مردم منطقه با رژیم صهیونیستی تا ریشه کن شدن این غده سرطانی ادامه خواهد داشت و سرانجام روزی سرزمین فلسطین از لوث وجود صهیونیست‌ها پاک خواهد شد. در این میان، فقط آقای دبیرکل سازمان ملل است که خود را با موضعگیری‌های سفارشی و فرمایشی نزد افکار عمومی بی‌اعتبار می‌کند.
در ایران نیز علیرغم اختلاف نظرهای موجود درباره پاره‌ای مسائل داخلی، تمام مردم در برابر تجاوزات خارجی در یک صف قرار خواهند داشت و هر متجاوزی را پشیمان خواهند کرد. روشن است که اوج گرفتن تهدیدهای نظامی رژیم صهیونیستی در روزهای اخیر به برگزاری اجلاس غیرمتعهدها در تهران مربوط می‌شود، اجلاسی که سازمان ملل طبق وظایف ذاتی خود باید حامی برگزاری آن در امنیت کامل باشد ولی دبیرکل این سازمان با مواضع منفی خود درحال همراهی کردن با صهیونیست هاست! اما هم سران رژیم صهیونیستی و هم آقای بان کی مون باید بدانند که در ایران برای مقابله با تهدیدات خارجی وحدت کلمه حاکم است و همانطور که در روزهای اخیر از زبان مراجع و علما و شخصیت‌های سیاسی با گرایش‌های سیاسی گوناگون شنیده ایم، در برابر تهدیدات رژیم صهیونیستی، تمام اقشار با اتحاد کامل ایستاده‌اند و درصورتی که صهیونیست‌ها بخواهند به تهدید خود عمل کنند چیزی غیر از نابودی رژیم غاصب صهیونیستی نصیبشان نخواهد شد.
پایان پیام/
نظر شما