منیژه آرمین هنرمند پیشکسوت عرصه سفال و سرامیک، با بیان این مطلب به خبرنگار شبستان گفت: یکی از مهمترین دلایلی که مرا به سوی این هنر کشاند، امکان بسیار فراوان آن در بیان تفکرات انسانی بود. زیرا معتقدم که این فرم های تو خالی می تواند به بهترین شکل بیانگر دیدگاه و نوع نگاه فرد به جهان باشد.آن زمان این نوع از سفالگری که روایتگر تفکرات سازنده آن باشد، کمتر شناخته شده بود.
وی افزود: برای طراحی این آثار که اغلب برای خود روایت و داستانی را دنبال می کنند عموماً پروسه ای در ذهن انسان ایجاد و طی می شود ضمن آنکه همین پروسه چه بسا بیشتر در اجرای کار اصلی ، طی می شود.
آرمین در خصوص وضعیت سفالگری معاصر گفت: آنچه در سالهای اخیر مشاهده می شود حرکتی فوق العاده و ستودنی است. اما علاوه بر این، امروزه هنرمندان ما به نوعی فردیت وتوانایی برای تجلی ویژگی های بیانی خود در سفالگری رسیده اند که اتفاقی بسیار میمون و مبارک است. تشخص یافتن آثار هنرمندان یک عرصه نشان از پیشرفت فراوان و بلوغ خاص آن هنر خاص دارد.
وی تأکید کرد: معتقدم که سفالگری ظرفیت های فراوانی دارد، که روز به روز بیشتر شناخته می شود.ورک شاپ ها و نمایشگاه های فراوانی که در سطح شهر برگزار می شود نمایانگر همین امر است.استفاده از ویژگی های خاص سفال از جمله امکان مجسمه سازی، نمایش، لعاب و ... برای ارائه اثری متشخص، امروزی و البته با هویتو تلفیق عناصری از جمله نور، فرم و حرکت در جهت بیان دیدگاه های فردی از جمله مسائلی است که از بدو شروع کار سفال تا به امروز که 35 سال از حضورم در این عرصه می گذرد مرا روز به روز بیشتر علاقمند کرده است.سفالگری برای من خاکی دامنگیر داشت طوری هنوز هم خود را در ابتدای راه می دانم.
پایان پیام/
نظر شما