به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، حجت الاسلام دکتر احمد مبلغی در نشستی قرآنی در جمع برخی قرآن پژوهشان کشور خاطر نشان کرد: آنچه بر اساس جمع بندی روایات متعدد به دست می آید این است که دین به تلاوتی توصیه کرده است که دارای دو خصلت زیبایی و حزن انگیزی باشد.
وی ادامه داد: تلاوت با صدای زیبا فقط، اگر چه دارای جاذبه است، ولی با دو اشکال همراه است، یکی آن که در چنین وضعی، نوعا صوت حسن در کانون توجه قرار می گیرد، و از این نظر مفاهیم قرآنی مجالی برای بروز پیدا نمی کنند و دیگر این که اصولا انتقال به مفاهیم نیاز به تحولی درونی در انسان دارد که روح را در وضع توجه جدی و سریع نسبت به مفاهیم قرار دهد.
حجت الاسلام مبلغی یادآور شد: تحول آفرینی تلاوت در انسان تا حدودی مرهون لحن و آهنگی است که در عین زیبا بودن از قدرت بالای حزن انگیزی برخوردار باشد.
وی با اشاره به لزوم تفکیک میان حزن و غم، غم را امری منفی و حزن را امری مثبت خواند و تصریح کرد: نباید قرآن را که کتاب زندگی و نشاط انگیزی است به شرایط غم و مصیبت فرو ببریم که متاسفانه چنین کاری گاه صورت می گیرد، این در حالی است که حزن امری مثبت است و پوشاندن لباس آن بر تن تلاوت، کارکرد آن را چند برابر می کند.
حجت الاسلام مبلغی ادامه داد: به ویژه اگر حزن، وصف برای آهنگ و لحن صوتی قرار گیرد، می تواند به عاملی دلنشین و معنا بخش بدل شود و حتی در مسیر معرفت زایی نقش ایفا کند.
وی یادآور شد: صدایی که معجونی از زیبایی و حزن انگیزی است به صورت عجیبی انسان را در نزدیک ترین نقطه توجه به مفاهیم قرار می دهد و در او حرص رفتن و پرداختن به مفاهیم و درگیر شدن با آن را فراهم می آورد.
بنابر گزارش روابط عمومی مرکز تحقیقات اسلامی مجلس، وی با اشاره به روایتی که اکتفای مردم آخرالزمان را به صوت زیبا در قرآن مذمت کرده است، گفت: بنابر این به دست می آید که صوت زیبا این وضعیت را دارد که می تواند در غیاب شکل گیری توجه به مفاهیم شکل گیرد؛ در حالی که چنانچه حزن را با زیبایی درآمیزیم، تلاوت در غیاب توجه به مفاهیم شکل نمی گیرد.
وی به دست اندرکاران تلاوت های قرآنی توصیه کرد که به دنبال شناسایی و ترویج روش هایی در تلاوت برای نسل امروز باشند که دو خصلت یاد شده را در خود گردآورده باشند.
پایان پیام/
نظر شما