به گزارش خبرگزاری شبستان، با اینکه مقام چهاردهم المپیک 1956 ملبورن بهترین عنوان گروهی ایران در تاریخ این بازی‌ها است اما آوردگاه لندن و کسب 4 طلا و 5 نقره و 3 برنز را می توان اوج درخشش ایران در بزرگ ترین رویداد دنیا دانست.
ورزشکاران ایرانی در این دوره از رقابت ها توانستند به مقام هفدهم المپیک نائل شوند و این آمار به نسبت دوره گذشته در پکن جهش فوق العاده ای است. هر چند که نباید از این مسئله غافل شد که اگر برنامه ریزی در حوزه ورزش بهتر شود و کمتر تصمیمات سیاسی گرفته شود هم بر تعداد مدال ها افزوده می شود و هم تعداد رشته های مدال آور از چهار رشته فراتر می رود. در زیر نگاهی آماری و کوتاه به وضعیت ایران در دوره های مختلف المپیک داریم که مشخص می کند در آوردگاه لندن یکی از بهترین نتایج تاریخ ورزش ایران حاصل شده است.
المپیک به صورت رسمی در سال 1896 در آتن آغاز شد اما ایران تا سال 1936 در بازی ها شرکت نکرد و در اولین حضور هم موفقیتی حاصل نشد. در سال 1948 دوره دیگری از بازی ها در بریتانیا برگزار شد. کاروان ورزشی ایران با 52 نفر از ورزشکاران، مربیان، سرپرستان عازم لندن شدند. از آن دوره به بعد و تنها در المپیک های 1980 و 1984 ورزشکاران ایران به علت جنگ تحمیلی در رقابت ها شرکت نکردند.
1948 لندن: )یک مدال-بدون طلا)-سی و ششم
کاروان ایران در وزنه برداری توسط جعفر سلماسی به مدال برنز دست یافت و در رده بندی تیمی در رده سی و ششم بازی ها قرار گرفت.
1952 هلسینکی: )7 مدال-بدون طلا)-سی ام
کاروان ایران در وزنه برداری توسط محمود نامجو به مدال نقره و علی میرزایی به مدال برنز دست یافت و در کشتی هم غلامرضا تختی و ناصر گیوه چی به مدال نقره و محمود ملاقاسمی، جهانبخت توفیق و عبدالله مجتبوی به مدال برنز دست یافتند تا با اتکا به این 3 مدال نقره و 4 مدال برنز در رده بندی کلی مسابقه ها در رده سی ام قرار بگیرد.
1956 ملبورن: )5 مدال-2 طلا)-چهاردهم
کاروان ایران در کشتی توسط امامعلی حبیبی و غلامرضا تختی به مدال طلا و محمد علی خجسته پور و محمد مهدی یعقوبی به مدال نقره دست یافت و در وزنه برداری هم محمود نامجو مدال نقره را از آن خود کرد تا با کسب دو مدال طلا، دو نقره و یک برنز در رده چهاردهم قرار بگیرد.
1960 رم: )4 مدال-بدون طلا)-بیست وهفتم
کاروان ایران در کشتی توسط غلامرضا تختی به مدال نقره و محمد ابراهیم سیف پور و محمد پذیرایی به مدال برنز دست یافت. در وزنه برداری هم اسماعیل علمخواه به مدال برنز دست یافت تا تیم ایران با کسب یک مدال نقره و سه برنز به رده بیست و هفتم دست یابد.
1964 توکیو: )2 مدال-بدون طلا)-سی و چهارم
کاروان ایران تنها در کشتی توسط محمد علی صنعت کاران و علی اکبر حیدری به مدال برنز دست یافتند تا کسب همین دو مدال برنز به رده سی و چهارم دست یابد.
1968 مکزیکوسیتی: )5مدال-2 طلا)-نوزدهم
کاروان ایران در وزنه برداری توسط محمد نصیری به مدال طلا و پرویز جلایر به مدال نقره دست یافت و در کشتی عبدالله موحد به مدال طلا و شمس‌الدین سید عباسی مدال برنز گرفتند تا ایران با کسب دو مدال طلا، یک نقره و دو برنز به رده نوزدهم دست یابد.
1972 مونیخ: )3 مدال-بدون طلا)-بیست وهشتم
کاروان ایران در وزنه برداری توسط محمد نصیری به مدال نقره دست یافت و در کشتی هم رحیم علی آبادی به مدال نقره و ابراهیم جوادی به مدال برنز دست یافتند تا با کسب دو نقره و یک برنز به رده بیست و هشتم دست یابد.
1976 مونترال: )2 مدال-بدون طلا)-سی و سوم
کاروان ایران در کشتی توسط منصور برزگر به مدال نقره و در وزنه برداری به وسیله محمد نصیری به مدال برنز دست یافت تا در مجموع با کسب یک نقره و یک برنز در رده سی و سوم ایستاد.
1980 مسکو و 1984 لس آنجلس(شرکت نداشتیم)
ایران بازی های 1980 مسکو و 1984 لس آنجلس را تحریم کرد تا 12 سال از بازی های المپیک به دور باشد.
1988 سئول: )1مدال-بدون طلا)-چهلم
کاروان ایران تنها در کشتی آزاد و توسط عسکری محمدیان به مدال نقره دست یافت تا در رده چهلم قرار بگیرد.
1992 بارسلونا: ) 3مدال-بدون طلا)-چهل وهفتم
کاروان ایران در کشتی توسط عسکری محمدیان به مدال نقره و امیررضا خادم و رسول خادم به مدال برنز دست یافت تا با تکیه بر این یک نقره و دو برنز در جای چهل و هفتم المپیک قرار بگیرد.
1996 آتلانتا: )3 مدال-یک طلا)- چهل وسوم
کاروان ایران در 100 سالگی المپیک در کشتی توسط رسول خادم به مدال طلا، عباس جدید به مدال نقره و امیررضا خادم به مدال برنز دست یافت تا با اتکا به این سه مدال طلا، نقره و برنز در رده چهل و سوم قرار بگیرد.
2000 سیدنی: )4 مدال-2 طلا)- بیست وهفتم
کاروان ایران در وزنه برداری با درخشش غیر قابل باور حسین رضازاده و حسین توکلی به 2 مدال طلای ارزشمند دست یافت، تا با توجه به دو مدال طلای کشتی علیرضا دبیر در کشتی و برنز هادی ساعی در تکواندو هادی ساعی جایگاه بیست و هفتم المپیک را از آن خود کند.
2004 آتن: )6 مدال-2 طلا)- بیست و نهم
کاروان ایران در وزنه برداری توسط حسین رضازاده به مدال طلا دست یافت، در تکواندو هادی ساعی مدال طلا و یوسف کرمی مدال برنز گرفتند و در کشتی مسعود مصطفی جوکار و علیرضا رضایی به مدال نقره و علیرضا حیدری به مدال برنز دست یافتند تا ایران با کسب دو طلا، دو نقره و دو برنز در رده بیست و نهم االمپیک قرار بگیرد.
2008 پکن : )2مدال-یک طلا)- پنجاه ویکم
ایران در این دوره یکی از ناموفق ترین دوره های خود را سپری کرد. از مجموع 54 ورزشکار ایرانی فقط صاحب یک مدال طلا توسط هادی ساعی و یک مدال برنز توسط مراد محمدی در کشتی آزاد شد و درنهایت در رتبه پنجاه و یکم جهان قرار گرفت.
2012 لندن:(12 مدال-چهار طلا)- چهل وسوم
کاروان ایران در مقایسه با المپیک پکن به رشد خوبی دست پیدا کرد واین نشان دهنده توجه بیشتر به رشته های مدال آور است. شاید بتوان گفت که دولت دهم نخستین دولت پس از انقلاب اسلامی ایران بود که در المپیک از چشم انداز از پیش تعیین شده بالاتر رفت ضمن اینکه رشته های مدال آور ایران در المپیک از 3 رشته کشتی آزاد،وزنه برداری و تکواندو فراتر رفتند و ما در کشتی فرنگی و از آن مهمتر مادر ورزش ها(دو ومیدانی) هم مدال گرفتیم. ورزشکاری مثل احسان حدادی در پکن به مقام هفدهمی رسید اما در لندن با مدال طلا فقط 9 سانتی متر فاصله داشت. اگر چه در برخی رشته ها مثل کشتی آزاد و تکواندو توقعات بیشتر بود اما برای اولین بار ایران در مسابقات المپیک در رشته های بسیار متنوعی اعم از زنان و مردان مدعی نشان داد که تیراندازی بانوان پینگ پنگ وبوکس از آن جمله بودند و این تازه در غیاب جودوکاران توانمندمان بود که هر دو مدعی طلا بودند اما در راه لندن 2012 اقبال با آن ها یار نبود.این نمایه ای است از توسعه ورزش کشورمان و نویدی برای آن که در آینده تنها به ورزش های سنتی محدود نباشیم.حتی در رشته قایقرانی نیز هر چند نسبت به دوره قبلی رکوردها بهتر بود اما توفیقی برای کسب مدال نداشتیم که اگر مشکلات و تغییرات مدیریتی نبود چه بسا نتیجه بهتری حاصل می شد.در شنا و دوچرخه سواری نیز به رکوردهای جهانی نزدیک تر شدیم درحالیکه بانوان المپیکی ایران نیز اعتبار تازه ای در رشته های متعددی که شرکت داشتند برای ورزش ایران
زمین گشودند.
البته با وجود پیشرفت چشمگیر در رشته های انفرادی چون وزنه برداری،کشتی،تکواندو و حتی دو و میدانی ،افول ورزش های تیمی ایران در چهار سال اخیر نگران کننده به نظر می رسد به ویژه وقتی بدانیم که ورزش های توپی تیمی نظیر فوتبال،والیبال، بسکتبال و هندبال نه تنها بیشترین طرفداران را دارند بلکه بهترین ملاک میزان توسعه ورزش حرفه ای در جوامع محسوب می شوند.
پایان پیام/
نظر شما