به گزارش خبرگزاری شبستان، خداوند در آیه دوم سوره مائده در مورد جایگاه مسجد و حفظ جایگاه آن می فرماید:
«یآ اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوا لاتُحِلُّوا شَعآئِرَ اللّهِ وَلاَ الشَّهْرَ الْحَرامَ وَلاَ الْهَدْىَ وَلاَ الْقَلائِدَ وَلا آمّینَ الْبَیْتَ الْحَرامَ یَبْتَغُونَ فَضْلاً مِّنْ رَّبِّهِمْ وَ رِضْواناً وَّ اِذا حَلَلْتُمْ فَاصْطادُوا وَلا یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَئَانُ قَوْمٍ اَنْ صَدُّوکُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ اَنْ تَعْتَدُوا وَ تَعاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوى وَلا تَعاوَنُوا عَلَى ا ْلاِثْمِ وَالْعُدْوانِ وَاتَّقُوا اللَّهَ اِنَّ اللَّهَ شَدیدُ الْعِقابِ.» ؛ "ای اهل ایمان، حرمت شعائر خدا (مناسک حج) و ماه حرام را نگه دارید و متعرض هَدْی و قلائد (قربانیان حاجیان چه علامت‌دار و چه بدون علامت) نشوید و تعرض زائران خانه محترم کعبه را که در طلب فضل خدا و خشنودی او آمده‌اند حلال نشمارید، و چون از احرام بیرون شدید (می‌توانید) صید کنید. و عداوت گروهی که از مسجد الحرام منعتان کردند شما را بر ظلم و بی‌عدالتی وادار نکند و باید با یکدیگر در نیکوکاری و تقوا کمک کنید نه بر گناه و ستمکاری. و از خدا بترسید که عقاب خدا سخت است.
پیام ها
1- خداوند از مؤمنان، انتظار ویژه اى دارد. «یا ایّها الّذین آمنوا لاتحلّوا...»
2- احترام گذاردن به شعائر الهى، وظیفه اهل ایمان است. «یا ایّها الّذین آمنوا لاتحلّوا شعائر اللّه»
3- هتک حرمت و قداست شعائر الهى، حرام است. «لاتحلّوا شعائر اللّه»
4- همه زمانها یکسان نیستند. برخى روزها مثل ایّام اللّه و برخى ماهها مثل ماهِ حرام، احترام ویژه اى دارند. «ولا الشّهرالحرام»
5 - حیوانى هم که در مسیر هدف الهى قرار گیرد، احترام دارد. «و لا الهَدى و لاالقلائد»
6- راهیان خانه ى خدا باید مورد احترام قرار گیرند. «ولا آمّین البیت الحرام»
(هر برنامه اى که به احترام و امنیّت زائران خانه خدا ضربه بزند حرام است، خواه در سفر حج باشد یا عمره.)
7- هدف اصلى در حج، زیارت کعبه است. «آمّین البیت»
8 - حج و عمره، راهى براى تحصیل دنیا و آخرت است. «یبتغون فضلاً من ربّهم و رضواناً»
9- سراغ سود حلال رفتن یک ارزش است. قرآن، فضل پروردگار را که همان سودِ کسب و کار است، در کنار رضوان وقرب الهى قرار داده است. «یبتغون فضلاً من ربّهم ورضواناً»
10- هر نوع فعالیت اقتصادى و تجارى در مکّه، براى کشورهاى اسلامى آزاد است. «یبتغون فضلاً من ربّهم»
11- بهره هاى مادى، تفضل الهى به انسان و از شئون ربوبیت اوست. «فضلاً من ربّهم»
12- دیگران در یک زمان، مجوّز ظلم و تجاوز ما در زمانى دیگر نمىشود. «ولا یجرمنّکم... ان تعتدوا»
13- بى عدالتى و تجاوز از حدّ، حرام است حتّى نسبت به دشمنان. «شنئان قوم... أنتعتدوا» (در انتقام نیز عدالت را رعایت کنید.)
14- احساسات دینى، بهانه ى ظلم نشود. «صدّوکم عنالمسجد الحرام ان تعتدوا»
15- وفاى به پیمانها وحفظ حرمت و قداست شعائر الهى نیاز به همیارى و تعاون دارد. «لاتحلّوا شعائراللّه... و تعاونوا»
16- چشم پوشى از خطاى دیگران، یکى از راههاى تعاون بر نیکى است. «لایجرمنّکم... تعاونوا»
17- حکومت و جامعه ى اسلامى، باید در صحنهى بین المللى، از مظلوم و کارهاى خیر حمایت و ظالم و بدى ها را محکوم کند. «تعاونوا على البرّ و التّقوى و لاتعاونوا على الاثم و العدوان»
18- براى رشد همه جانبه فضایل باید زمینه ها را آماده ساخت و در راه رسیدن به آن هدف، تعاون داشت. «تعاونوا على البرّ»
19- به جاى حمایت از قبیله، منطقه، نژاد و زبان، باید از «حقّ» حمایت کرد و به «بِرّ» یارى رساند. «تعاونوا على البرّ»
20- در جامعه ى اسلامى، نیکوکار تنها نیست و ستمگر یاور ندارد. «تعاونوا على البرّ... ولاتعاونوا على الاثم والعدوان»
21- کسانى که قداست شعائر الهى را مى شکنند و به بدى ها کمک مى کنند، باید خود را براى عقاب شدید الهى آماده کنند. «واتّقوا اللّه انّ اللّه شدید العقاب»
پایان پیام/
نظر شما