خبرگزاری شبستان: مسجد به عنوان محل عبادت و پرستش خدای یکتا، در عصر اصحاب کهف رایج بود. آن گاه که مردم از ماجرای آن ها و بیدار شدنشان از خواب طولانی مدت آگاه شدند طولی نکشید آنان از دنیا رفتند. به دنبال آن مردم دو دسته شدند: عده ای که منکر معاد بودند و می خواستند مساله خواب و بیداری آن ها به دست فراموشی سپرده شود و پیشنهاد دادند که در غار گرفته شود تا برای همیشه از نظر مردم پنهان گردند.
گروهی که مومن و معتقد به رستاخیز بودند و مساله خواب و بیداری اصحاب کهف را سندی مهم برای اثبات آن می دانستند نظرشان بر این بود که در کنار مدفن آن ها مسجدی ساخته شود: « و این چنین مردم را متوجه حال آن ها کردیم تا بدانند که وعده خداوند حق است و در پایان جهان و قیام قیامت شکی نیست، در آن هنگام که میان خود درباره کار خویش نزاع داشتند گروهی می گفتند: بنایی برای آنان بسازید (تا برای همیشه از نظر پنهان شوند و از آن ها سخن نگویید که) پروردگارشان از وضع آن ها آگاه تر است، ولی آن ها که از رازشان آگاهی یافتند گفتند ما مسجدی در کنار (مدفن) آن ها می سازیم( تا خاطره آن ها فراموش نشود).»(سوره کهف.آیه )
بشارت تولد یحیی در مسجد به زکریا داده شد
بنابرآیات قرآن مسجد و محراب در عصر و آیین زکریا و مریم نیز به عنوان محل عبادت مطرح بوده و مادر مریم زمانی که به او باردار شد نذر کرده بود که فرزندش خدمتگزار مسجد( بیت المقدس) باشد.
مریم دارای محراب و عبادتگاه خاصی بوده که هر وقت زکریا که کفالت او را برعهده داشت در آن مکان بر او وارد می شد غذاها و میوه های متنوع خدادای نزد او مشاهده می کرد... و با دیدن مقام و منزلت مریم در پیشگاه خداوند، زکریا که تا آن زمان فرزندی نداشت از پروردگارش درخواست کرد که فرزندی پاک به او عنایت نماید. در پی درخواست او، فرشتگان به وی بشارت تولد یحیی را دادند در حالی که او در محراب ایستاده بود و نماز می گذارد.(سوره آل عمران. آیات39-35)
پایان پیام/
نظر شما