به گزارش خبرگزاری شبستان، یکی از اشکالاتی که همیشه وهابی‌ها به شیعیان می‌گیرند و به خصوص در این روزها در شبکه‌های وهابی جار زده می‌شود، این است که چرا شما شیعیان قرآن‌ها را روی سر خود می‌گیرید و دعا می‌کنید؟ قرآن برای خواندن و عمل کردن است نه برای سر گرفتن و دعا خواندن.
مجریان یکی از همین شبکه‌ها ادعا می‌کرد که شیعیان به این دلیل قرآن را روی سر می‌گیرند که مبادا متن قرآن به چشم آنها بخورد و موحد بشوند!!! .
در پاسخ می‌گوییم: تردیدی نیست که قرآن برای خواندن و عمل کردن است و شیعیان بیش از شما با قرآن آشنا هستند و به آیات قرآن عمل می‌کنند؛ اما چه کسی گفته است که قرآن روی سر گرفتن حرام است؟
آیا روایتی از رسول خدا صلی الله علیه وآله و ائمه اهل بیت علیهم السلام و یا یکی از اصحاب مبنی بر حرمت این عمل وجود دارد؟
نه تنها دلیلی بر حرمت نیست؛ بلکه علمای اهل سنت با سند صد در صد صحیح نقل کرده‌اند که امیرمؤمنان علیه السلام همین کار را انجام می‌داد.
ابو یوسف فسوی در کتاب المعرفة والتاریخ با سندی که تمام راویان آن از راویان بخاری و یا مسلم هستند می‌نویسد:
(1295)- [3 : 78] حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِیزِ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْأُوَیْسِیُّ، ثنا إِبْرَاهِیمُ بْنُ سَعْدٍ، عَنْ شُعْبَةَ، عَنْ أَبِی عَوْنٍ مُحَمَّدِ بْنِ عُبَیْدِ اللَّهِ الثَّقَفِیِّ، عَنْ أَبِی صَالِحٍ الْحَنَفِیِّ، قَالَ: رَأَیْتُ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ أَخَذَ الْمُصْحَفَ فَوَضَعَهُ عَلَى رَأْسِهِ حَتَّى لَأَرَى وَرَقَهُ یَتَقَعْقَعُ، ثُمَّ قَالَ: " اللَّهُمَّ إِنَّهُمْ مَنَعُونِی أَنْ أَقُومَ فِی الْأُمَّةِ بِمَا فِیهِ، فَأَعْطِنِی ثَوَابَ مَا فِیهِ ... .
از ابوصالح حنفی نقل شده است که دیدم علی بن أبی طالب علیه السلام را که قرآن را می‌گرفت و بر سر می‌گذاشت؛ تا جائی که من صدای حرکت ورق‌های آن را می‌شنیدم . سپس می‌فرمود: خدایا آنها مانع شدند که من در میان امت حکومت نمایم؛ پس خدایا ثواب آن را به من عطا فرما ...
الفسوی ، أبو یوسف یعقوب بن سفیان (متوفاى277هـ) ، المعرفة والتاریخ ج 2 ص751 ، تحقیق : الدکتور أکرم ضیاء العمری ، ناشر: ناشر: مکتة الدار ـ المدینة المنورة ، الطبعة الأولی ، 1410هـ .
البدایة والنهایة ، اسم المؤلف: إسماعیل بن عمر بن کثیر القرشی أبو الفداء الوفاة: 774 ، دار النشر : مکتبة المعارف - بیروت
البدایة والنهایة ج 8 ص 12
بررسی سند روایت:
عبد العزیز بن عبد الله بن یحیى بن عمرو بن أویس بن سعد بن أبی السرح.
عبد العزیز بن عبد الله العامری الأویسی الفقیه عن مالک ونافع بن عمر وعنه البخاری وأبو زرعة ثقة مکثر خ د ت ق
الکاشف فی معرفة من له روایة فی الکتب الستة ، ج1 ص656، رقم: 3397
عبد العزیز بن عبد الله بن یحیى بن عمرو بن أویس بن سعد بن أبی سرح الأویسی أبو القاسم المدنی ثقة من کبار العاشرة خ د ت کن ق
تقریب التهذیب ج1 ص357 ، رقم: 4106
إبراهیم بن سعد بن إبراهیم بن عبد الرحمن بن عوف
إبراهیم بن سعد بن إبراهیم بن عبد الرحمن بن عوف الزهری أبو إسحاق المدنی نزیل بغداد ثقة حجة تکلم فیه بلا قادح من الثامنة مات سنة خمس وثمانین ع
تقریب التهذیب ج1 ص89 ، رقم: 177
إبراهیم بن سعد الزهری العوفی أبو إسحاق المدنی عن أبیه والزهری وعنه بن مهدی وأحمد ولوین وخلق توفی 183 وکان من کبار العلماء ع
الکاشف ج1 ص212 ، رقم: 138
شعبة بن الحجاج
شعبة بن الحجاج الحافظ أبو بسطام العتکی أمیر المؤمنین فی الحدیث ولد بواسط وسکن البصرة سمع معاویة بن قرة والحکم وسلمة بن کهیل وعنه غندر وأبو الولید وعلی بن الجعد له نحو من ألفی حدیث مات فی أول عام 16 ثبت حجة ویخطىء فی الأسماء قلیلا ع
الکاشف ج1 ص485 ، رقم: 2278
شعبة بن الحجاج بن الورد العتکی مولاهم أبو بسطام الواسطی ثم البصری ثقة حافظ متقن کان الثوری یقول هو أمیر المؤمنین فی الحدیث وهو أول من فتش بالعراق عن الرجال وذب عن السنة وکان عابدا من السابعة مات سنة ستین ع
تقریب التهذیب ج1 ص266 ، رقم: 2790
محمد بن عبید الله الثقفی
محمد بن عبید الله بن سعید أبو عون الثقفی الکوفی الأعور ثقة من الرابعة خ م د ت س
تقریب التهذیب ج1 ص494 ، رقم: 6107
عبد الرحمن بن قیس ابو صالح الحنفی
عبد الرحمن بن قیس أبو صالح الحنفی الکوفی عن علی وابن مسعود وعنه بیان بن بشر وإسماعیل بن أبی خالد ثقة م د س
الکاشف ج1 ص641 ، رقم: 3295
عبد الرحمن بن قیس أبو صالح الحنفی الکوفی ثقة من الثالثة قیل إن روایته عن حذیفة مرسلة م د س
تقریب التهذیب ج1 ص349 ، رقم:3987
منبع: گروه پاسخ به شبهات
مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)
پایان پیام/
نظر شما