"افطاری" بهانه ای برای توجه به دستان بی جان و سفره های بی نان

خبرگزاری شبستان//کرمان

یکی از جلوه های زیبای احسان، اطعام و یکی از اقسام اطعام، "افطاری" دادن است که بهترین راه برای تحصیل فضیلت، سخاوت و احسان برای آدمی است.

پیامبر اعظم(ص) در خطبه ای قبل از ورود به ماه مبارک رمضان با اشاره به فضیلت افطاری می فرمایند: ای مردم! هر کدام از شما روزه دار مومنی را در این ماه افطار دهد، در نزد خدا ثوابی معادل آزاد کردن یک بنده و همچنین آمرزش گناهان گذشته را دارد.

بعضی از اصحاب گفتند: یا رسول الله، همه ما قدرت بر آن نداریم؟ حضرت فرمود: بپرهیزید از آتش جهنم به افطار دادن روزه داران، اگرچه نصف دانه خرما و یا یک شربت آبی باشد.

در کتاب شریف بحار الانوار، ج 12، ص 278در خطاب خداوند به حضرت یعقوب آمده است: ای یعقوب محبوب ترین پیغمبران در نزد من آن کسی است که بر مستمندان ترحم کند و آنها را به خود نزدیک نموده غذایشان بدهد و پشتیبان و پناه آنها باشد.

گفته اند لقب گرفتن حضرت ابراهیم(ع)به خلیل الله از آن جهت بود که آن حضرت هیچ سائلی را از در خانه اش محروم رد نکرد؛ اولیای خدا و پیشوایان دینی ما الگوی کامل برای مهمان نوازی و اکرام و اطعام بوده‌اند و درس ماه رمضان نیز بهترین فرصت برای تمرین دادن نفس برای کسب این فضیلت است.

یکی دیگر از وجوه توجه به این سنت حسنه، تأسی به سیره سخاوتمندانه و بزرگ منشانه کریم اهل بیت، امام حسن مجتبی(ع)است؛ امامی که دو بار در زندگی سراسر خیر و برکتش، تمامی اموال خود را در راه خداوند انفاق کرد.

تولد کریم اهل بیت(ع)در روز نیمه ماه مبارک رمضان واقع شده است؛ شاید دعای پانزدهم ماه مبارک رمضان که در فرازی از آن آمده است: اللهم حبّب إلَیَّ فیه الإحسانَ/ خدایا! احسان و نیکویی را محبوب من و مرا دوست‌دار آن مقرر فرما؛ در توجه دادن روزه داران به سیره آن امام همام بی مناسبت نباشد.

ماه مبارک رمضان که آغاز می شود، بسیاری از مؤمنین با تدارک افطاری و دعوت از خویشان و بستگان و گاهاً دوستان و همسایگان علاوه بر اینکه به صله ارحام که از مؤکدات دین مبین اسلام است، عمل کرده اند؛ در انتظار بهره مندی از رحمت خداوندی هستند.

در این میان، مردم خیر و نوعدوست اقصی نقاط میهنمان هم در این ماه که بیش از هر چیز به یاد دستان بی جان و سفره های بی نان و عرق شرم پدران و مادران ناتوانی هستند که از تهیه ساده ترین افطاری برای خانواده خود عاجزند؛ مرتصد فرصتی هستند تا ولو برای یک شب چشمان منتظری را امید بخشند.

در ماه رمضان که همه بندگان میهمان خوان گسترده رحمت الهی هستند؛ عده ای واسطه خیر شده و نیازمندان را میهمان سفره های افطاری می کنند که صاحب اصلی آن نیز خدای تعالی است و هم اوست که عده ای از بندگانش را توانگر می کند تا به نیازمندان سود برسانند.

مردم دیار کریمان نیز از دیرباز در این سنت حسنه و اساساً در احسان و اکرام همنوعان پیشتاز بوده اند؛ و اما این سنت حسنه در ماه مبارک رمضان اهمیت ویژه ای یافته و باشکوه هر چه تمام تر برگزار می شود.

یکی از نمونه های قابل ذکر در این باره که شاید بسیاری از هم استانی های ما هم از آن بی اطلاع باشند، سفره است که بیش از 10 سال هر ساله در شب میلاد امام حسن مجتبی(ع)با نام "سفره کریمانه امام حسن(ع)"در مسجد جامع این شهر گسترده می شود.

این افطاری بی نظیر که کاملاً خودجوش و مردمی است برای تأمین هزینه هایش ریالی وابسته به ارگان و نهاد دولتی و اداری نیست؛ در مراسم نماز جمعه قبل از میلاد امام مجتبی(ع)با اعلان عمومی از آحاد مردم برای صرف این افطاری دعوت می شود.

در شب میلاد کریم اهل بیت(ع) مسجد جامع راین میزبان قدم هایی است که از گوشه و کنار شهر خود را برای بهره مندی از سفره ای که متبرک به نام کریم اهل بیت است خود را به این مسجد می رسانند.

از آنجا که اخیراً شهر راین بر سر مسیر پرتردد دو شهر مهم کرمان و جیرفت قرار گرفته است؛ عده ای از مسافرانی که در این شب از راین عبور می کنند و برای اقامه نماز به مسجد اصلی شهر وارد می شوند نیز از این سفره بهره مند می شوند.

این افطاری هر ساله در مقایسه با سال گذشته باشکوه بیشتر و برای جمعیت بالاتری تدارک دیده می شود.

در ماه مبارک رمضان همچنین از محل بسیاری از موقوفاتی که برای اطعام روزه داران وقف شده است نیز سفره های افطاری در آستانه امامزادگان گسترده می شود.

کمیته امداد امام خمینی(ره)نیز از جمله ارگان هایی است که برای جامعه مخاطب خود این سفره های افطار را تدارک می بیند؛ ادارات و نهادهای دولتی هم بعضاً کارمندان خود را یک افطار میهمان می کنند.

علاوه بر این در تمام شب های ماه مبارک رمضان، هستند مؤمنینی که پس از نماز مغرب و عشاءدر مساجد با یک سینی خرما، زولوبیا، نان جو و امثال این از روزه داران پذیرایی می کنند.

چه خوب است که همه این افطاری ها به گونه ای سامان دهی می شد تا در یک نقطه مشخص شهر و یا نقاط مختلف همه شب این ماه مبارک، سفره افطاری پهن می شد.

امید است با توجه بیش از پیش خیران و عنایت به آثار و برکات احسان و اطعام به ویژه افطاری دادن، روزی شاهد این باشیم که در هر شهر همه شب های ماه مبارک رمضان سفره های افطاری برای پذیرایی از روزه داران به ویژه نیازمندان پهن باشد تا در این ماه بزرگ و عظیم الشأن، چهره هیچ خانواده ای در ناتوانی برای تدارک یک افطاری ساده پژمرده و غمین نباشد.

پایان پیام/