دوئل اوباما و نتانیاهو در میدان سیاست خارجی

به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از فارین پالیسی،اگرچه واشنگتن و تل آویو در طول سالیان متمادی که از تاسیس رژیم جعلی اسراییل در سرزمین های اشغالی می گذرد در بسیاری از عرصه ها به دفاع از یکدیگر پرداخته اند اما اختلافاتی را که همواره در میان دولتمردان آنها وجود داشته را نمی توان نادیده گرفت،اختلافاتی که اکنون در زمان ریاست جمهوری باراک اوباما به اوج خود رسیده و میت رامنی ،نامزد جمهوری خواه انتخابات ریاست جمهوری در صدد بهره گرفتن از این تفاوت های همیشگی است تا خود را بهترین دوست برای رژیم صهیونسیتی معرفی کرده و توجه لابی صهیونیسیم و یهودیان را به طور کامل به خود معطوف کند و بدیتن ترتیب گو ی انتخاباتی را از دست رقیب خود برباید.
تهدید آیزنهاور به تحریم رژیم صهیونیستی پس از حمله سال 1956 این رژیم به صحرای سینا،تهدید مشابه ریچارد نیکسون در صورتی که اسرائیل در کنفرانس ژنو در سال 1973 شرکت نکند،تنش میان رونالد ریگان و مناخیم بگین،نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی بر سر طرح صلح خاورمیانه 1982 آقای رییس جمهور و همچنین جنگ جرج دبلیو بوش با اسحاق شامیر،نخست وزیر وقت اسرائیل بر سر شهرک های یهودی نشین که منجر به انکار تضمین ارائه وام به این رژیم در سال 1991 شد همگی از نمونه های اختلافات میان واشنگتن و تل آویو هستند.
به گفته جان مک کین ،سناتور ایالت آریزونا در همه این موارد ،تنش ها گذرا بوده اند و اختلاف عمیقیمیان دولتمردان آمریکایی و اسراییلی وجود نداشته است اما در مورد باراک اوباما، رییس جمهوری کنونی آمریکا و بنیامین نتانیاهو ، نخست وزیر رژیم جعلی اسرائیل موضوع کمی فرق میکند.
به نظر می رسد که این دو نه در مسائل شخصی و نه در موضوعات سیاسی هیچ گاه در تفاهم با هم نبوده اند و این اولین بار است که روابط اسرائیل و آمریکا به خاطر درگیری میان یک نخست وزیر راستگرای اسرائیلی و یک رییس جمهور آمریکایی دچار اختلاف شده است.
اوباما در دوران ریاست جمهوری خود شکی باقی نگذاشته است که دارای مواضع قوی و تغییر ناپذیر درمورد روابط آمریکا و اسرائیل است.
در گذشته رهبران راست گرای رژیم صهیونیستی راه هایی را برای همکاری های بسیار نزدیک با رییس جمهورهای آمریکا پیدا می کردند اما در زمان اوباما انجام چنین کاری خیلی آسان نبوده است.
فرآیند صلح میان اعراب و رژیم صهیونیستی مسکوت مانده ، واکنش نسبت به فعالیت های هسته ای ایران در حد تحریم و راه حل های دیپلماسی باقی مانده، جهان عرب در معرض تغییراتی قرار گفته که همه حساب و کتاب های اسرائیل را در منطقه به هم ریخته است.
نتانیاهو قصد ندارد تا با بر سر مسئله بیت المقدس ، مرزها و مهاجران فلسطینی به تفاهم برسد و به نظر می رسد که در زمینه برقراری صلح دیدگاه های اوباما به فلسطینی ها نزدیکی بیشتری دارد.
در مورد مسئله هسته ای ایران هم اگرچه دو طرف اسرائیلی و آمریکایی به خاطر اعتقاد مشترک مبنی بر این ادعا که ایران به دنبال ساخت سلاح هسته ای است آنها را به هم نزدیک کرده اما در مورد ضرورت تهدید نظامی ایران و نحوه برخورد با این مسئله با هم اختلاف دارند.
در حقیقت در مورد حمله نظانی علیه ایران سناریوی مشترکی میان واشنگتن و تل آویو وجود ندارد و حتی اگر اسرائیل بدون تایید آمریکا دست به چنین اقدامی بزند باز هم ضرورتی برای همکاری نزدیک این دو با یکدیگر به وجود نمی آید.
به هر حال در حال حاضر روابط رزیم صهیونیستی و آمریکا در یک دوره پر از تلاطم قراردارد. اگر اوباما آرزویی در این زمان درمورد اسرائیل داشته باشد این است که شاول موفاز،تزیپی لیونی و یا ایهود اولمرت جایگزین نتیانیاهو شوند و نتانیاهو نیز متقبالا آرزو دارد زمانی که شمع های تولد سال آینده خود را فوت میکند میت رامنی ، اوباما را در ماه نوامبر شکست داده باشد.
جالب اینجاست که در همه موارد قبلی ،پس از بروز اختلاف میان نخست وزیرهای رژیم صهیونیستی و رییس جمهورهای آمریکا همیشه یک طرف کنار رفته است؛ممکن است تاریخ دوباره تکرار شود و این بار هم یکی از آنها در انتخابات های آتی کنار بروند اما چه اتفاقی خواهد افتاد اگر هر دو باقی بمانند تا در یک دور دیگر ایفای نقش کنند.
کمربندهای خود را محکم ببندید. ممکن است این دور برای همه سخت و لجام گسیخته باشد.